Dział
Pielęgnowanie drzew
Ilość znalezionych haseł: 191
(arborystyka, pielęgnowanie drzew), aktywna i dynamiczna ochrona drzew zakłada rewitalizację siedlisk naturalnych w miastach z właściwym doborem gatunków i odmian roślin. Zachowane tereny o charakterze naturalnym i półnaturalnym oraz obszary zrewitalizowane mogą w coraz większym stopniu naturalizować sztuczny charakter antropogenicznych siedlisk miejskich. Prowadzenie działań w miejskich nasadzeniach zieleni wymaga podejścia kompleksowego, obejmującego: bezpieczeństwo metod prowadzenia zabiegów, edukację, kształtowanie poglądów społecznych, ochronę walorów estetycznych, ochronę wartości historycznej, ochronę bioróżnorodności roślinnej i zwierzęcej, ochronę walorów rekreacyjnych, ochronę wód, określenie sposobów zwalczania chorób i szkodników roślin.
Zobacz więcej...
(arborystyka, pielęgnowanie drzew), ocena statyki drzewa VTA (Visual Tree Assessment) w zakresie zagrożenia powstania wykrotu polega na wizualnej ocenie wybranych cech budowy morfologicznej części nadziemnej i widocznych fragmentów systemu korzeniowego, klasyfikacji zmian oraz nieprawidłowości we wzroście i wyglądzie zewnętrznym organów drzewa. Ocenie podlegają: system korzeniowy (anomalie, widoczne ubytki systemu korzeniowego), podłoże w obrębie rzutu korony drzewa (pęknięcia, struktura gleby, obecność materiałów pobudowlanych), ekscentryczność lub deformacja korony oraz pochylenie drzewa (zwłaszcza na eksponowanych stanowiskach). Ocenę przeprowadza się wizualnie, poprzez porównanie wyglądu wybranych cech drzewa i podłoża w jego sąsiedztwie z zestawem grafów. W ocenie stosuje się skalę czterostopniową, w której stopień zerowy opisuje drzewo niezagrożone, natomiast trzeci odpowiada drzewu zagrożonemu w wysokim stopniu.
Zobacz więcej...
(arborystyka, pielęgnowanie drzew), metoda SIA (Static Integrated Assessment) bazuje na metodzie AfB (Arbeitsstelle für Baumstatik) i testach ciągnięcia, ale jest dużo prostsza w stosowaniu. Jest ona matematyczną symulacją zachowania obserwowanego drzewa przy założeniu obciążenia wiatrem o sile 32 m • s–1. W metodzie tej łączy się dane uzyskane z oceny wizualnej (gatunek drzewa, grubość, wysokość, grubość korowiny, kształt korony, lokalizacja drzewa w terenie zurbanizowanym, położenie w szpalerze czy jako samotnik) i wynikające z badań eksperymentalnych uzyskanych metodą AfB. W toku analiz wykonuje się proste pomiary cech budowy morfologicznej drzewa, a następnie uzyskane dane odnosi się do serii diagramów. Badanie wykonuje się w czterech etapach: - ustalenie związku pomiędzy wysokością, pierśnicą i kształtem korony, - porównanie średnicy drzewa z drzewem modelowym, którego wytrzymałość ustalona w metodzie AfB wynosi 100%, - analiza ubytków wgłębnych i określenie minimalnej szerokości zdrowej ścianki drewna, - ustalenie minimalnego rozmiaru wymaganych cięć redukcyjnych.
Zobacz więcej...
(arborystyka, pielęgnowanie drzew), ARBORADIX TM jest urządzeniem służącym do określania przebiegu korzeni szkieletowych drzewa i określania przybliżonej wielkości obszaru zajmowanego przez system korzeniowy drzewa, co jest istotne zwłaszcza w sytuacji ograniczenia przestrzeni dostępnej dla rozwoju korzeni w warunkach miejskich. Podobnie jak w przypadku Arbotomu mierzony jest czas propagacji fali akustycznej w drewnie – tu pomiędzy daną strefą korzenia i czujnikami rozmieszczonymi na pniu drzewa. Impulsy mechaniczne są wzbudzane w ziemi poprzez uderzanie w metalowy słupek ustawiony na przypuszczalnej trasie przebiegu korzeni szkieletowych. Jeśli żaden impuls nie dotrze do drzewa, można przyjąć, że nie ma ono pod powierzchnią korzeni w miejscu, w którym wzbudzony został impuls. W celu stworzenia obrazu systemu korzeniowego, do programu wprowadzane są pozycje, na których zostały wzbudzone impulsy. System komputerowy generuje obraz przebiegu korzeni w postaci barwnej mapy, na której czerwone pola pokazują strefy podłoża, w których nie występują korzenie szkieletowe, natomiast zielone wskazują miejsca występowania korzeni. Ponieważ pomiar jest wykonywany zazwyczaj w odległości 1 m, 2 m i 5 m od drzewa, mapa systemu korzeniowego jest jedynie przybliżonym odwzorowaniem rozkładu systemu korzeniowego.
Zobacz więcej...
(arborystyka, pielęgnowanie drzew), blokada tkanek przewodzących w sąsiedztwie miejsca cięcia gałęzi polega na funkcjonalnym przeciwdziałaniu rozwojowi grzybów patogenicznych. Odizolowanie zainfekowanych tkanek drzewnych następuje poprzez likwidację drożności naczyń, cewek i przewodów żywicznych w drewnie oraz wiązek sitowych w łyku. Zatykanie naczyń następuje w wyniku wrastania komórek miękiszu drzewnego (wcistki) przez jamki do światła przewodów. Zatykanie cewek następuje w efekcie wygięcia ścian w jamkach lejkowatych tak, że torusy zamykają wyloty jamek. Przewody żywiczne są zasklepiane przez wcistki. Z czasem wnętrze naczyń i cewek wypełnia się związkami twardzielowymi: żywicami, gumami, garbnikami i związkami mineralnymi. Przerwanie ciągłości tkanek jest związane z procesem twardzielowania, zachodzącym u niektórych gatunków drzew. Strefy drewna twardzielowego są w pewien sposób zabezpieczone przed infekcjami grzybowymi, jednak bariera ta w dłuższym okresie czasu jest nietrwała, a drewno ulega rozkładowi. Rany po wykonanych cięciach, podobnie jak w przypadku zranienia mechanicznego korowiny wraz z łykiem, powodują powstawanie tzw. fałszywej twardzieli, chociaż teoretycznie termin ten jest zarezerwowany dla drzew liściastych beztwardzielowych, a wywołana zmiana należy do tzw. zabarwień biologicznych.
Zobacz więcej...
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 »
Wszystkich stron: 13
