Dział
Pielęgnowanie drzew
Ilość znalezionych haseł: 192
(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), odciągi są wiązaniami elastycznymi montowanymi na drzewie i zakotwionymi w fundamencie lub kątowniku posadowionym w gruncie, ewentualnie w ścianach budowli. Odciągi są zalecane w sytuacji, gdy nie są zachowane parametry statyczne całego drzewa, przy wyłamaniu części korony lub przechyleniu pnia (naderwaniu systemu korzeniowego) i braku możliwości wykonania korygujących cięć technicznych. Głębokość posadowienia fundamentu i jego masa powinny zapewniać stabilność układu przenoszącego ciężar całego drzewa. Siłę, z jaką drzewo działa na podpory, można oszacować na podstawie ciężaru właściwego drewna. Miąższość odciąganego drzewa określa się na podstawie jego pierśnicy i wysokości z Tabel Miąższości Drzew Stojących. Miejsce mocowania liny na pniu drzewa powinno być wybrane powyżej położenia jego środka ciężkości, lecz nie wyżej niż do ok. 2/3 wysokości całego drzewa. W szczególnie trudnych warunkach, na stanowiskach narażonych na gwałtowne i zmienne uderzenia wiatru, należy stosować dwa odciągi ustawione względem siebie pod kątem ok. 60°. Stosowane kiedyś przewierty oraz zakładanie śrub przechodzących przez pień i elastycznie połączonych z elementem utrzymującym drzewo należy uznać za niepożądane z uwagi na ograniczanie ruchów drzewa i jego ranienie w sąsiedztwie śruby. Mocowanie liny na drzewie prowadzone jest podobnie jak w przypadku statycznych wiązań elastycznych. W sytuacji braku możliwości poprowadzenia odciągu do fragmentu korony stosuje się elastyczne podwieszenia poprowadzone od konstrukcji wzniesionej nad drzewem do zagrożonych części drzewa. Sposób wykonania podwieszenia jest analogiczny jak w przypadku wiązań elastycznych.
Zobacz więcej...
(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), wrażliwość drzew na działanie wiatru jest bardzo różna pomiędzy gatunkami. Szereg odpornościowy ustalony według malejącego indeksu zagrożenia przedstawia się następująco: świerk 71, jodła 66, brzoza 43, dąb 40, buk 38, sosna 37, jesion 25, modrzew 25. Przedstawiony szereg obrazuje przeciętną odporność drzew w odpowiednio urządzonych drzewostanach, które poddano właściwym zabiegom hodowlanym.
Zobacz więcej...
(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), rozmiar cięć w koronach drzew powinien być uzależniony od dynamiki zarastania ran po odciętych gałęziach oraz od zdolności odbudowania koron po cięciach. W praktyce konserwatorskiej nie określa się ściśle tych wielkości, natomiast korzysta się z publikowanych list, które uszeregowują poszczególne gatunki pod kątem ich odporności na cięcia. Dynamika zarastania ran (w kolejności od maksymalnej do minimalnej): - iglaste – daglezja, modrzew, wejmutka, jodła, świerk, sosna pospolita; - liściaste – jesion, lipa, topola, wierzba, grab, dąb, wiąz, olcha, klon, morwa, leszczyna turecka, orzechy, orzeszniki, skrzydłorzechy, brzoza; uwaga: gatunki dobrze znoszące cięcia w młodym wieku to świerk, choina kanadyjska, buk, grab, iglicznia (formy żywopłotowe). Odbudowa korony po ogłowieniu: - nie odbudowują koron – brzoza, jarzębina, orzechy, drzewa iglaste; - odbudowują częściowo korony po ogłowieniu – lipa, platan, klon, topola, olsza, jesion, grab, dąb, wiąz, cis.
Zobacz więcej...
(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), w zadrzewieniach w ciągu całego ich życia kształtuje się „zbiorowa odporność” na wiatr powiązana z oddziaływaniem osobniczym poszczególnych drzew na sąsiednie. Wyraźny wpływ ochronny grup drzew widoczny jest również w obrębie alei. Odporność na działanie wiatru w obrębie zadrzewień i alei związana jest ze:
- zróżnicowaniem pionowym i poziomym struktury zadrzewień różnogatunkowych. Zróżnicowana struktura powoduje zmienność wychyleń od wiatru poszczególnych drzew i w efekcie obniża poziom zagrożenia;
- wiekiem oraz bonitacją drzewostanów. Szczególnie narażone na wiatr mogą być drzewostany średnich klas wieku, w których wykonano intensywne zabiegi hodowlane;
- odpowiednim zwarciem drzew. Luźne zwarcie utrzymywane od młodości drzewostanu sprawia, że pnie drzew są pełniejsze, a korony mają większy pionowy zasięg. Nagłe podjęcie silnych zabiegów pielęgnacyjnych prowadzące do przerwania zwarcia może spowodować duże szkody;
- stanem zdrowotnym drzew, szczególnie w zakresie ubytków i zgnilizn w odziomkowych częściach pni. Zagrożenie może dotyczyć całych zadrzewień, tak jak się to dzieje na przykład w przypadku infekcji hubą korzeniową (Phellinus pini) w zadrzewieniach sosnowych, w których w wieku 100 lat zainfekowaniu ulega 15–35% wszystkich drzew, natomiast w wieku 160 lat nawet 100%;
- wielkością zadrzewionej powierzchni oraz ukształtowaniem jej części brzegowej. Najogólniej można powiedzieć, że w drzewostanach o mniejszej powierzchni (do 5 ha) szkody występują rzadziej w porównaniu z większymi kompleksami (pow. 10 ha), co najprawdopodobniej wynika z większego w małych drzewostanach udziału skrajnych drzew uodpornionych na działanie wiatru;
- strukturą gatunkową i przestrzenną skraju drzewostanu. Kierunek i siła wiatru ponad skrajem zadrzewienia ulega wyraźnej zmianie. Powstają silne turbulencje powietrza nad i tuż za granicą drzewostanu, a dalej wiatr ślizga się ponad koronami. Ukształtowanie skraju drzewostanu w ten sposób, że jest zwarty i nieprzepuszczalny dla wiatru, powoduje powstanie stosunkowo szerokiej strefy spiętrzania przy skraju drzewostanu oraz podwyższa istotnie prędkość wiatru za strefą brzegową, co może być szczególnie dotkliwe dla drzew górujących w zadrzewieniu. Najbardziej z tego punktu widzenia optymalne jest prowadzenie drzewostanów w taki sposób, by skrajny pas drzew był możliwie głęboko otwarty na przenikanie wiatru.
Zobacz więcej...
(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), do czynników wpływających na pochłanianie fal dźwiękowych przez pasy drzew i krzewów należą: odległość dzieląca zadrzewienie i źródło dźwięku, gatunek roślin, struktura pasów zieleni w zakresie ich gęstości, wysokości, szerokości oraz liczby. Wartość natężenia dźwięku zmniejsza się liniowo wraz z oddalaniem się od jego źródła. Na zmniejszenie poziomu dźwięku wpływają również charakterystyczne cechy otaczającego terenu (np. jego załamania), co należy brać pod uwagę przy charakterystyce tłumiennych właściwości zadrzewień i zakrzewień. Tłumiące działanie drzewostanów dotyczy fal o wysokiej częstotliwości 1,5–3,2 kHz, natomiast fale o niskiej częstotliwości (poniżej 200 kHz) są w niewielkim stopniu pochłaniane przez zieleń. Wysoką tłumienność zapewniają stykające się ze sobą korony drzew, uzupełnione w strefie pni gęstym piętrem krzewów.
Zobacz więcej...
(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), Zinwentaryzowane drzewa i krzewy nanosi się na mapy sytuacyjno-wysokościowe do celów projektowych w skali 1:500 zgodnie z oznaczeniami zawartymi w normie PN-B-01027:2002. Rysunek budowlany – Oznaczenia graficzne stosowane w projektach zagospodarowania działki lub terenu.
Grzegorz Szewczyk
(Arborystyka, prawne podstawy wycinki drzew), Oznaczenia graficzne i symbole słowno-literowe zawarte w Polskiej Normie „PN-B-01027:2002 - Rysunek budowlany. Oznaczenia graficzne stosowane w projektach zagospodarowania działki lub terenu” - dotyczące obiektów budowlanych i urządzeń z nimi związanych, urządzeń komunikacji, ukształtowania terenu, zieleni i urządzeń terenowych, granic i linii regulacyjnych oraz wymiarowania, stosowane w projektach zagospodarowania działki lub terenu, przy sporządzaniu rysunków projektowych i inwentaryzacyjnych zagospodarowania terenu, zgodnie z § 8. ust. 1 i 3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego Dz.U. z 2003r. Nr 120 poz.1133
Maciej Czajka
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 »
Wszystkich stron: 13
