Dział
Pielęgnowanie drzew
Ilość znalezionych haseł: 192
(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), pęknięcia mrozowe przyjmują postać długich (nawet do kilku metrów) pęknięć promieniowych w drewnie pni żywych drzew. Występują zazwyczaj ponad strefą odziomkową pnia, a ich przebieg oddaje kierunek przebiegu włókien drzewnych, zatem może być prostoliniowy, ale również skrętoległy. Pęknięcia mrozowe powstają w okresie zimowym, w sytuacji gdy przy silnym mrozie występują różnice w kurczeniu się powierzchniowych i głębszych stref pnia drzewa. Niski współczynnik przewodnictwa ciepła charakterystyczny dla drewna powoduje, że różnice temperatury drewna na przekroju poprzecznym pni mogą być znaczące. Przyczyną powstawania pęknięć mrozowych może być również anizotropia rozszerzalności cieplnej drewna. Przy dużych wahaniach temperatury (w nocy silny mróz, a w ciągu dnia ocieplenie, np. w okresie wczesnowiosennym) różnice te mogą stać się przyczyną dużych naprężeń rozciągających wzdłuż obwodu pnia i spowodować rozerwanie jego zewnętrznych warstw. Najbardziej narażone na pęknięcia mrozowe drzewa to: dąb, kasztanowiec, jesion, wiąz, klon, platan, buk, jodła.
Zobacz więcej...
(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), na powierzchni drewna odsłoniętego po cięciach gałęzi, w sytuacji niezabliźniania się rany, widoczne są po kilku latach pęknięcia promieniowe z przesychania, które umożliwiają penetrację grzybów patogenicznych w głębszych warstwach pnia, zatem stanowią o istotnym obniżeniu zdrowotności drzew. Powstawanie pęknięć związane jest z anizotropią kurczliwości drewna w kierunku stycznym i promieniowym ujawnianą podczas przesychania zewnętrznych jego warstw oraz z różną dla poszczególnych gatunków wytrzymałością drewna na rozciąganie w poprzek włókien. Szereg gatunków, w którym wytrzymałość jest coraz większa, przedstawia się następująco: sosna, świerk, jesion, dąb. Szczególnie szkodliwe jest cięcie dużych gałęzi (z pozostawieniem dużych płaszczyzn rzazów) po nasłonecznionej stronie drzewa oraz pokrywanie powierzchni ran ciemnymi, absorbującymi promieniowanie słoneczne farbami.
Zobacz więcej...
(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), plombowanie było jedną z najczęściej stosowanych metod zabezpieczania dużych ubytków o charakterze ubytków kominowych. W Polsce do końca lat 60. XX w. z wnętrza ubytków usuwano rozłożone drewno (zgniliznę miękką i częściowo twardą), a następnie wypełniano je betonem, zaprawą wapienną, kamieniami lub cegłą. Po wprowadzeniu na rynek żywic syntetycznych ubytki zaczęto wypełniać piankami poliuretanowymi, które, jak wtedy oceniano, miały lepsze w porównaniu z betonem właściwości, szczególnie w zakresie uzupełniania trudno dostępnych przestrzeni. Już w latach 70. XX w. zaprzestano stosowania wypełnień, a doczyszczone twarde drewno zabezpieczano impregnatami – Xylamitem lub Imprexem z barwiącym na ciemno dodatkiem smoły sadowniczej lub związków bitumicznych.
Zobacz więcej...
(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), podkrzesywanie drzew wykonywane jest niekiedy w ramach planowych cięć pielęgnacyjnych w drzewostanach leśnych, w celu uzyskania dużej strefy drewna bezsęcznego. W trakcie zabiegu usuwa się gałęzie w dolnej części pnia drzewa. Płaszczyzna cięcia gałęzi jest różnie kształtowana – z pozostawieniem tylca i jego późniejszym usunięciem, cięciem „na obrączkę” lub przy pobocznicy pnia. Najnowsze badania wskazują na uzyskanie dobrych efektów przy cięciu zbliżonym do pobocznicy pnia. Ponieważ podkrzesywanie wykonuje się w dolnej części korony (z mniejszą masą asymilacyjną), redukcja korony w granicach do ok. 20% nie skutkuje spadkiem przyrostu wysokości, ale po ok. 3–5 latach podwyższa go nawet o kilka procent. Przy większym rozmiarze cięć (do ok. 80%) spadek przyrostu jest wyraźny, jednak po ok. 10 latach przyrost powraca do stanu sprzed zabiegu. Podkrzesywanie drzew, opisywane nieprawidłowo jako cięcia przyrodnicze, wykonywane jest również w ramach pielęgnacji zieleni. Najczęściej gałęzie z dolnej części pni są usuwane dla osiągnięcia właściwej skrajni jezdni lub uzyskania lepszego doświetlenia budynków. Częstym błędem jest przekraczanie dopuszczalnego rozmiaru cięć oraz zachwianie statyki drzew przez podniesienie ich środków ciężkości, co sprawia, że zabieg taki nie powinien być wykonywany w przypadku zieleni zorganizowanej.
Zobacz więcej...
(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), zasięg pola wpływu korzeni uzależniony jest od:
- gatunku drzewa,
- wieku drzewa (zwiększa się wraz z wiekiem),
- występowania jako drzewo soliterowe lub składnik zadrzewienia (w grupie ok. 1,5-krotnie większy zasięg ogólny),
- budowy geologicznej podłoża gruntowego oraz rozwoju i typu procesów geodynamicznych,
- poziomu wód gruntowych (w zasadzie korzenie nie przechodzą poniżej poziomu wody gruntowej, rozwijają się natomiast w kierunku wód przepływowych),
- uzbrojenia terenu (koncentracja korzeni jest obserwowana w sąsiedztwie drenów i instalacji wodnych),
- czynników topograficznych. W budownictwie przyjmuje się z pewnym uproszczeniem, że pole oddziaływania korzeni jest odwróconym stożkiem, o podstawie kołowej opisanej na końcach najdalej sięgających korzeni włośnikowych. Przyjmuje się zasięg poziomy bryły korzeniowej jako trzykrotną wysokość najwyższego drzewa w zadrzewieniu.
Zobacz więcej...
(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), Polskie Towarzystwo Chirurgów Drzew – NOT jest stowarzyszeniem zrzeszonym w Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych – NOT w Warszawie. Stowarzyszenie zostało założone w 1992 r. Zrzesza specjalistów zajmujących się zawodowo problematyką ratowania i ochrony drzew ozdobnych. Cele Stowarzyszenia i sposoby ich realizacji są następujące (§ 7, 8 Statutu): § 7 Celem Towarzystwa jest:
1. Zrzeszenie specjalistów zajmujących się zawodowo problematyką ratowania i ochrony drzew ozdobnych,
2. Kształtowanie etyki zawodowej swoich członków,
3. Podnoszenie kwalifikacji zawodowych członków Towarzystwa,
4. Szeroka popularyzacja wiedzy o potrzebie ochrony drzew oraz ich znaczeniu dla życia człowieka,
5. Reprezentowanie interesów członków Towarzystwa wobec władz państwowych, samorządowych oraz instytucji,
6. Ochrona zawodu,
7. Reprezentowanie interesu społecznego poprzez szeroko rozumianą ochronę drzew ozdobnych i propagowanie działalności zmierzającej do tej ochrony, w tym występowanie przed organami administracji publicznej, organami wymiaru sprawiedliwości i innymi instytucjami w sprawach dotyczących tej ochrony.
§ 8 Towarzystwo realizuje swoje cele poprzez:
1. Podnoszenie kwalifikacji swoich członków w drodze organizowania kursów, odczytów, pokazów i wystaw, narad, konkursów, seminariów, sympozjów, konferencji naukowo-technicznych, wycieczek krajowych i zagranicznych, wydawnictw szkoleniowo-informacyjnych,
2. Badanie problemów zawodowych i przygotowywanie specjalistycznych ekspertyz,
3. Współpracę z właściwymi jednostkami organizacyjnymi w państwie oraz ze szkolnictwem wyższym i zawodowym,
4. Współpracę z innymi stowarzyszeniami w kraju i za granicą,
5. Inicjowanie i popieranie prac naukowych poświęconych poszczególnym zagadnieniom wchodzącym w zakres zainteresowania Towarzystwa,
6. Tworzenie koncepcji rozwiązywania problemów i działanie na rzecz ich realizacji,
7. Przekazywanie raportów i ekspertyz zainteresowanym instytucjom, organizacjom społecznym i organizacjom administracji,
8. Organizowanie samopomocy koleżeńskiej,
9. Współdziałanie w ustalaniu i opracowywaniu norm technicznych i jakościowych w zakresie zainteresowania Towarzystwa,
10. Prowadzenie rzeczoznawstwa technicznego na podstawie obowiązujących przepisów,
11. Informowanie opinii publicznej o podejmowanych działaniach i ich wynikach za pośrednictwem środków masowego przekazu oraz własnych wydawnictw. Adres: ul. Piotrkowska 165/169 p. 405, 90-447 Łódź, tel./fax +48 42 637 62 81, e-mail: poczta@ptchd.org.pl, biuro@ptchd.org.pl, www.ptchd.org.pl
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 »
Wszystkich stron: 13
