Dział
Ochrona roślin
Ilość znalezionych haseł: 14
(botanika leśna, ochrona roślin), grupy taksonów klasyfikowanych ze względu na stopień ich zagrożenia wyginięciem na stanowiskach naturalnych. Według IUCN (International Union for the Conservation of Nature – Międzynarodowa Unia Ochrony przyrody i jej Zasobów) są to następujące kategorie;1. Wymarłe (extinct) – gatunki, które nie są już znane z występowania w naturze, po powtarzalnych poszukiwaniach na byłych stanowiskach i w innych znanych bądź prawdopodobnych miejscach;2. Silnie zagrożone (andangered) – gatunki zagrożone wyginięciem, których przetrwanie jest bardzo mało prawdopodobne, jeśli nadal działać będą czynniki powodujące spadek liczebności;3. Wysokiego ryzyka (vulnerable) – uważa się za prawdopodobne, że gatunki te w najbliższej przyszłości przemieszcza się do kategorii silnie zagrożonych, jeśli w dalszym ciągu działać będą na nie te same czynniki; 4. Rzadki (rare) – gatunki o małych światowych populacjach, które nie zaliczają się do kategorii silnie zagrożonych czy wysokiego ryzyka, ale będące w obliczu ryzyka;5. Nieokreślone (inderterminate) – gatunki, o których wiadomo, że są silnie zagrożone, wysokiego ryzyka, lub rzadkie, ale nie ma wystarczających informacji, aby określić która kategoria jest odpowiednia.6. Niedostatecznie poznane (insufficiently known) – gatunki, które podejrzewa się, że należa do jednej z powyższych kategorii, ale nie jest to ostatecznie ustalone z powodu braku danych.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, ochrona roślin), według teorii metapopulacji Levinsa (1969, 1971) – grupa lokalnych populacji (subpopulacji) połączonych ze sobą wskutek przemieszczania się osobników pomiędzy nimi i których wymieranie oraz kolonizacja są związane z lokalnymi współczynnikami rozrodczości oraz śmiertelności. Wyniki badań empirycznych metapopulacji mają istotne znaczenie dla ochrony przyrody. Pozwalają na wykazanie kilku podstawowych zasad w tej dziedzinie: - Bardziej korzystna jest ochrona kilku subpopulacji niż jednej, nawet jeżeli ma ona stosunkowo dużą powierzchnię.- Programy ochronne należy przygotowywać tak, by przede wszystkim obejmowały one subpopulacje stanowiące źródła, a nie ujścia meta populacji.- Jeżeli zabiegami ochronnymi obejmuje się tylko część meta populacji, lepiej jest, gdy będą to subpopulacje w postaci sieci, a nie linii.- W miarę możliwości należy starać się, aby w objętej ochroną meta populacji występowała stosunkowo duża liczba osobników przemieszczających się pomiędzy subpopulacjami. Efekt ten można osiągnąć, przygotowując lub konserwując konsekwentnie korytarze i „kładki’ (steppingstone populations).
Zobacz więcej...
(botanika leśna, ochrona roślin), forma ochrony przyrody polegająca na prawnym usankcjonowaniu ochrony dziko rosnących gatunków roślin. W dzisiejszym rozumieniu rozpoczęła się w Europie pod koniec XIX wieku, kiedy to w 1881 roku Szwajcaria, a w 1886 roku Austria wydały zarządzenie dotyczące ochrony szarotki. W II Rzeczpospolitej już w 19919 roku na mocy Rozporządzenia Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego o ochronie niektórych zabytków przyrody (M.P. Rok II, Nr 208) ochroną objęto kilkanaście gatunków drzew, krzewów i roślin zielnych. Dopiero w 1946 roku wydano pierwsze rozporządzenie o ochronie gatunkowej roślin, w którym objęto ochroną 110 gatunków. Obecnie obowiązuje rozporządzenie Ministra Środowiska z 9 lipca 32004 roku w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną (DzU 2004, nr 168, poz. 1764). W stosunku do gatunków roślin objętych ochroną gatunkową wprowadzono zakazy:- niszczenia ich siedlisk i ostoi, a także dokonywania zmian stosunków wodnych stosowania środków chemicznych, niszczenia ściółki leśnej i gleby w ich ostojach;- zrywania, niszczenia, uszkadzania, zbierania, pozyskiwania do celów gospodarczych, przetrzymywania, posiadania, preparowania i przetwarzania;- zbywania, nabywania, oferowania do sprzedaży, wymiany i darowizny, a także wwożenia i wywożenia przez granicę państwa (żywych, martwych, przetworzonych i spreparowanych, a także ich części i produktów pochodnych. Ochroną ścisłą objęto w nim 428 gatunków roślin (naczyniowych, mszaków ora glonów), a częściową – 51 gatunków. Do grupy roślin „szczególnej troski”, których ochrona jest ważniejsza od potrzeb gospodarczych, zaliczono 44 gatunki, w większości najbardziej zagrożone w skali Polski. Na liście gatunków roślin objętych ochroną ścisłą zaznaczono 105 taksonów, które wymagają ochrony czynnej. W rozporządzeniu przewidziano możliwość obejmowania niektórych gatunków ochroną strefową.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, ochrona roślin), w ujęciu projektu IPA (Important Platnt Areas) – teren o charakterze naturalnym lub półnaturalnym wyróżniający się wyjątkowym bogactwem botanicznym i/lub stanowiący siedlisko dla wyróżniającego się zestawu rzadkich, zagrożonych i/lub endemicznych gatunków roślinnych i/lub zbiorowisk roślinnych o dużej wartości botanicznej. Słowa „roślina” i „roślinny” obejmują tu swym znaczeniem poza dziko rosnącymi roślinami naczyniowymi, również mszaki i glony makrofityczne, a także grzyby wielkoowocnikowe, porosty i śluzowce. Ostoje roślinne są wyznaczane w ramach projektu IPA wpisanego w Europejską Strategię Ochrony Roślin z 2001 roku (European Plant Conservation Strategy). Celem projektu IPA jest identyfikacja obszarów najważniejszych z punktu widzenia zachowania różnorodności szaty roślinnej kontynentu. Sieć ostoi roślinnych nie konkuruje z żadnym z istniejących formalnie systemów ochrony obszarowej, takich jak krajowa sieć obszarów chronionych czy sieć Natura 2000. Nie jest też ograniczona ramami politycznymi czy administracyjnymi. Projekt nastawiony jest raczej na identyfikację i opis przy pomocy międzynarodowych kryteriów, obszarów ostojowych mających podstawowe znaczenie dla ochrony flory i roślinności Europy. Co ważne, odwołując się do znanych międzynarodowych standardów (jak obecność gatunków i/lub siedlisk z aneksów do Konwencji Berneńskiej czy Dyrektywy Siedliskowej), sięga zarazem do niewykorzystywanych dotychczas kryteriów, pozwalających na uwzględnienie różnorodności biologicznej o znacznie jednak szerszym znaczeniu. Przy typowaniu ostoi uwzględnia się bowiem różnorodność wszystkich grup roślin i grzybów. Proces typowania ostoi jest całości przedsięwzięciem krajowym prowadzonym w ramach określonych przez Kryteria IPA. W Polsce wyróżniono 116 ostoi IPA o łącznej powierzchni 2 117 000 ha (6,8% powierzchni kraju).
Zobacz więcej...
(botanika leśna, ochrona roślin), termin, który w oficjalnych dokumentach został zapisany w „Konwencji o różnorodności biologicznej” podczas „Szczytu Ziemi” w Rio de Janeiro w 1992 roku, oznaczający „zróżnicowanie wszystkich żywych organizmów występujących na Ziemi w ekosystemach lądowych, morskich i słodkowodnych oraz w zespołach ekologicznych, których są częścią; dotyczy to różnorodności w obrębie gatunku, pomiędzy gatunkami oraz różnorodność ekosystemów”. Równie znana definicja pochodzi z dzieła E. Wilsona (1992 – „Diversity of life. W.W. Morton and Co., New York, London): „…jest to zróżnicowanie organizmów rozpatrywane na wszystkich poziomach organizacji przyrody, od odmian genetycznych w obrębie gatunku, poprzez rodzaje, rodziny i jeszcze większe jednostki systematyczne, a także rozmaitość ekosystemów – zarówno zespołów organizmów żyjących w określonych siedliskach, jak i samych warunków fizycznych, w których żyją”.
Zobacz więcej...
1
Wszystkich stron: 1
