(Ekonomika leśnictwa), Jest to przedsiębiorstwo lub jego zakład, jednostka budżetowa, agencja, zakład prowadzony przez organizację społeczną itp., której pełna działalność (przychody i koszty), jak również majątek (aktywa) i źródła finansowania (pasywa) są wyodrębnione w rachunkowości w sposób pozwalający na sporządzenie bilansu.
(Ekonomika leśnictwa), Jest to podział dowolnej grupy (kategorii) kosztów na jednostki kalkulacyjne. Jednostką kalkulacyjną w leśnictwie najczęściej jest 1m3 drewna, 1ha lasu, czy 1 zatrudniona osoba. Dąży ona najczęściej do określenia kosztu jednostkowego oraz wskazania celu na którą koszty te poniesiono.
(Ekonomika leśnictwa), Są to środki finansowe (gotówka, akcje, obligacje) rzeczowe (maszyny, urządzenia, nieruchomości) oraz wartości materialne i prawne (patenty, licencje itp.) stanowiące źródło aktywów tworzonego przedsiębiorstwa (spółki). Kapitał założycielski występuje w dwóch formach: jako kapitał akcyjny w spółkach akcyjnych oraz jako kapitał zakładowy w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. W Lasach Państwowych kapitał ten nazywa się Kapitałem Zasobów Lasów Państwowych.
(Ekonomika leśnictwa), Zwane również zobowiązaniami, muszą być w określonym terminie zwrócone wierzycielowi. Najpowszechniejszym kapitałami obcymi są pożyczki i kredyty, ale również zobowiązania wobec dostawców, pracowników, urzędów skarbowych, ZUS, powstające w wyniku nieuregulowania należności.
(Ekonomika leśnictwa), Oznaczają wartości, które pozostają w dyspozycji jednostki. Jednostce przysługuje do nich prawo własności. Dzielą się na kapitały założycielskie i wypracowane. Kapitały założycielskie noszą różne nazwy w zależności od formy organizacyjno-prawnej jednostki. W Lasach Państwowych w Polsce kapitał założycielski nosi nazwę Kapitału Zasobów Lasów Państwowych. Typowym kapitałem wypracowanym jest zysk .
(Ekonomika leśnictwa), Jest to osoba lub organ wieloosobowy, który zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, statutem, umową lub na mocy prawa własności jest uprawniony do zarządzania jednostką.
(Ekonomika leśnictwa), Koszty klasyfikują się w różnych układach, w różnych przekrojach. Najczęściej przedstawia się je w trzech zasadniczych układach: układu rodzajowego, układu funkcjonalnego (wg miejsc powtarzania) i układu kalkulacyjnego. Ponadto koszty klasyfikują się wg potrzeb i różnych punktów widzenia.
(Ekonomika leśnictwa), Jest sumą gospodarczej i pozagospodarczej wartości lasu.
(Ekonomika leśnictwa), Specjalne urządzenie księgowe stosowane do księgowej ewidencji operacji gospodarczych. Konto służy do odzwierciedlenia stanu i zmian określonego składnika aktywów, pasywów lub wyniku (kosztów, przychodów, strat i zysków). Konto posiada nazwę dostosowaną do istoty ujmowanych na nim składników lub zjawisk gospodarczych. Konto otrzymuje też symbol cyfrowy uzależniony od miejsca, jakie zajmuje w planie kont (branżowym planie kont). Konto dzieli się na dwie przeciwstawne strony: stronę WINIEN (Debet) oraz stronę MA (Credit).
(Ekonomika leśnictwa), Przez koszty należy rozumieć wyrażone w formie pieniężnej zużycie różnych czynników produkcji i usług.
(Ekonomika leśnictwa), Został utworzony na podstawie ustawy z 20 sierpnia 1997 roku. Składa się z :- rejestru przedsiębiorców; - rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej; - rejestru dłużników niewypłacalnych. Rejestry prowadzą odpowiednie sądy rejonowe zwane sądami rejestrowymi. Rejestr jest jawny. Każdy ma prawo dostąpić do danych zawartych w Rejestrze za pośrednictwem Centralnej Informacji. Wszystkie wpisy do Rejestru podlegają obowiązkowi ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, chyba że ustawa stanowi inaczej.
(Ekonomika leśnictwa), Pełna nazwa Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe (PGL LP), jest państwową jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej, powołana na podstawie ustawy o lasach z 28 września 1991 roku do zarządzenia lasami państwowymi stanowiącymi własność Skarbu Państwa (z wyjątkiem lasów będących w zarządzie parków narodowych). W skład Lasów Państwowych wchodzą Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych, regionalne dyrekcje Lasów Państwowych, nadleśnictwa oraz inne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.
(Ekonomika leśnictwa), Środki gospodarcze o małej wartości będące w ciągłym obrocie (ruchu), uczestniczą w jednym cyklu produkcyjnym. Dzielą się na: rzeczowy majątek obrotowy i finansowy majątek obrotowy.
(Ekonomika leśnictwa), środki gospodarcze o długotrwałym użytkowaniu (powyżej 1 roku) i znacznej wartości. Uczestniczą w wielu cyklach produkcyjnych. Zalicza się tutaj: wartości niematerialne i prawne, rzeczowy majątek trwały i finansowy majątek trwały.
(ekonomika leśnictwa), materialne składniki majątkowe – stanowiące aktywa lub składniki nieaktywowane – będące nieruchomościami, z prawnego punktu widzenia nie stanowiące części składowej gruntu (w myśl k.c. nieruchomością jest powierzchnia ziemska stanowiąca odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności). W doktrynalnym stosowaniu tej normy prawnej – te trwałe naniesienia gruntowe, które stanowią odrębną własność, „oderwaną” od własności gruntu stanowią nieruchomość niegruntową.
« 1 2 3 4 5 6 7 » Wszystkich stron: 7