Dział
Podstawy klasyfikacji gleb, kryteria i zasady
Ilość znalezionych haseł: 247
(Gleboznawstwo leśne), W klasyfikacji gleb w lasach wyróżnia się następujące poziomy główne mineralne:
A – poziom próchniczny. Jest to powierzchniowy poziom wzbogacony w materię organiczną, ciemno zabarwiony, wyraźnie oddzielający się od głębszych poziomów, zwykle najsilniej przerośnięty korzeniami roślin. Wchodzi w skład typów próchnic leśnych: → mull, → moder i często w formie szczątkowej w → mor. W klasyfikacjach międzynarodowych odpowiada on poziomowi diagnostycznemu → mollic.
E - poziom wymywania. Jest to poziom mineralny występujący pod poziomem próchnicznym O lub A i nad poziomem wzbogacenia B. Przyjmuje dwie postacie: Ees i Eet. Poziom Ees to → albic w glebach bielicowych, a poziom Eet to → luvic w glebach płowych.
B – poziom wzbogacenia. Jest to poziom mineralny występujący pod poziomem A lub pod Eet lub pod Ees przyjmujący cztery postacie: Bbr jako poziom diagnostyczny → cambic, podstawa wyróżniania typu → gleby brunatne, Bv jako poziom diagnostyczny → sideric, podstawa wyróżniania typu → gleby rdzawe, Bt jako poziom diagnostyczny → argic, podstawa wyróżniania typu → gleby płowe i Bhfe jako poziom diagnostyczny → spodic, podstawa wyróżniania typu → gleby bielicowe.
C – poziom skały macierzystej. Jest to → skała, zalegająca w dolnej części profilu glebowego. Nie jest (lub jest częściowo) objęty przemianami wywoływanymi przez → procesy glebotwórcze.
G – poziom glejowy. Jest to poziom mineralny w którym dominuje → glejowa mozaika barw. Są to odcienie barw niebieskawa, zielonkawa, oliwkowa, jednolite lub plamiste. Są one wywołane procesami → redukcja i utlenienie w procesach geochemicznych przez → warunki beztlenowe w glebie inicjujące → warunki redukcyjne. Oglejenie gruntowe określa się symbolem G, a oglejenie opadowe – symbolem Gg.
D – podłoże mineralne. Skała mineralna luźna zalegająca pod warstwą organiczną.
R – lite podłoże skalne.
Zobacz więcej...
(Gleboznawstwo leśne), W klasyfikacji gleb w lasach wyróżnia się 3 podstawowe poziomy główne organiczne: O, P, M.
O – poziom organiczny. Obejmuje warstwę gleby powstającą z opadu szczątek roślin drzewiastych i runa leśnego zwanego łącznie → ektopróchnica, oraz warstwę gleby powstającą z roślinności bagiennej w warunkach trwałego nasycenia gleby wodą jak → torf i → gytia. Ektopróchnica zalegająca na powierzchni gleby mineralnej składa się z podpoziomów: Ol → podpoziom surowinowy, Of → podpoziom butwinowy, Oh → podpoziom epihumusowy, Ofh → podpoziom detrytusowy. Poziom torfu dzieli się na 3 podstawowe odmiany: Otwy - torf torfowiska wysokiego, Otpr – torf torowiska przejściowego i Otpni – torf torfowiska niskiego.
P – poziom bagienny. Obejmuje powierzchniową część gleby objętej czynnym procesem bagiennym. Są to tereny przesycone wodą i nie objęte osuszaniem. Zwykle symbol tego poziomu łączy się w opisach z symbolem torfu – POtwy, POtpr, POtni.
M – poziom murszenia. Powierzchniowa część gleby organicznej objęta trwałym przesuszaniem. W konsekwencji przesuszenia dawny → torf zatracił struktury tkankowe i przyjął → struktury agregatowe (tu agragatów organicznych).
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 »
Wszystkich stron: 17