(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), sposób zagospodarowania lasu polegający na wykonywaniu przerzedzenia drzewostanu przy zastosowaniu czterech rodzajów cięć: przygotowawczych, obsiewnych, odsłaniających i uprzątających. Szerokość strefy 100 -150 m i powierzchnia nie przekraczająca 6 ha (w uzasadnionych przypadkach dopuszczalne użytkowanie całych pododdziałów). Rębnia stworzona przede wszystkim do odnawiania drzewostanów gatunków ciężkonasiennych jak: dąb, buk (nieraz świerk i sosna). Odnowienie naturalne z uzupełnieniem sztucznym gatunków światłożądnych po cięciu uprzątającym. Okres odnowienia krótki lub średni 10-20 lat.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób zagospodarowania lasu polegający na jednorazowym lub stopniowym wykonywaniu w dojrzałym lub przebudowywanym drzewostanie gniazd o wielkości od 5 do 50 arów, z osłoną górną lub bez osłony - zależnie od wymagań ekologicznych odnawianych gatunków drzew. W czasie wykonywania cięć na gniazdach prowadzona jest pielęgnacja zapasu na powierzchni między gniazdami. Powstające - pod osłoną boczną lub górną - odnowienie naturalne bądź sztuczne, wymagajace osłony w okresie młodocianym, tworzy w zasadzie jednogatunkowe kępy przewyższające wysokością o 1 - 3 m późniejsze odnowienie naturalne lub sztuczne gatunków światłożądnych, powstające na powierzchni między gniazdami.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób zagospodarowania lasu polegający na jednorazowym lub dwukrotnym zakładaniu gniazd (10-50 arów na 20-30% powierzchni) w strefach manipulacyjnych o szerokości 100-150 m na powierzchni 6-9 ha w całych pododdziałach w celu wprowadzęnia dębu z grupową domieszką gatunków II piętra (grab, lipa) i ewentualne wykorzystanie gatunków szybko rosnących i osłonowych (modrzew, brzoza) na gniazdach oraz z cięciami częściowymi na powierzchni międzygniazdowej w celu uzyskania odnowienia naturalnego gatunków ciężkonasiennych (buk, dąb, jodła). Na powierzchnię nieodnowioną samosiewem wprowadza się, po cięciu uprzątającym, gatunki światłożądne zgodne z typem drzewostanu. Rębnia ta służy do przebudowy litych drzewostanów dębowych, bukowych lub jodłowych na drzewostany mieszane np. w górach litych buczyn na drzewostany z udziałem jodły.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób zagospodarowania lasu polegający w pierwszym etapie na wycięciu gniazd (o powierzchni od 10 do 50 arów, łącznie 30-40% powierzchni strefy manipulacyjnej); w drugim etapie następuje całkowite usunięcie drzewostanu z powierzchni między gniazdami, z ewentualnym pozostawieniem części starodrzewu oraz nasienników. Cięcia wykonuje się, gdy odnowienie na gniazdach osiąga wysokość minimum 1 m i zwarcie. Na powierzchnie między gniazdami wprowadza się odnowienie sztuczne gatunków światłożądnych. Rębnia ta jest stosowana na strefach manipulacyjnych o szerokości 80-100 m lub powierzchni do 6 ha, głównie do przebudowy litych drzewostanów sosnowych, brzozowo-osikowych i innych na siedliskach borów mieszanych na drzewostany mieszane, głównie dębowo-sosnowe.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób zagospodarowania lasu polegający na prowadzeniu w sposób ciągły cięcia przerębowego na całej powierzchni drzewostanu (powierzchni kontrolnej). Proces odnowienia naturalnego odbywa się nieprzerwanie, a naloty i podrosty korzystają trwale z osłony drzewostanu. Drzewostan zagospodarowany rębnią przerębową powinien cechować się równomiernym rozmieszczeniem zapasu na całej powierzchni, zwarciem pionowym lub schodkowym oraz maksymalnym wypełnieniem przestrzeni koronami drzew w różnym wieku. Zalecana jest do stosowania przede wszystkim w litych drzewostanach jodłowych i mieszanych z przewagą jodły, a także w świerczynach regla górnego w pasie boru luźnego.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), sposób zagospodarowania polegający na stosowaniu w drzewostanie na tej samej powierzchni manipulacyjnej różnego rodzaju cięć odnowieniowych i tworzeniu ośrodków odnowienia, poszerzanych następnie cięciami brzegowymi w ciągu zazwyczaj długiego okresu odnowienia, które prowadzą do nierównomiernego, rozłożonego w czasie przerzedzenia drzewostanu. W rębni tej wykorzystuje się kilka lat nasiennych. Efektem tych rębni są drzewostany mieszane, różnowiekowe o złożonej budowie przestrzennej.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Rębnia brzegowo-smugowa Wagnera (IVc) służy do odnowienia naturalnego drzewostanów litych i mieszanych z dużym udziałem świerka, który szczególnie łatwo odnawia się na północnym brzegu drzewostanu; stosowana jest na strefach szerokości 100-200 m.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), rębnia bawarska, rębnia K. Gayera – rębnia służąca naturalnemu odnowieniu litych drzewostanów jodłowych oraz bukowo-jodłowych lub innych z przewagą jodły, dzięki dużej łatwości odnawiania się gatunków ciężkonasiennych i cienioznosnych, wykorzystuje z reguły obsiew górny. Rębnię tę stosuje się na strefach 100-200 m szerokości lub w całych pododdziałach.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Stosowanan w całych pododdziałach; służąca do elastycznego stosowania różnych sposobów cięć, nawet cięć zupełnych (wyłącznie na małych powierzchniach) i odnowienia naturalnego oraz sztucznego, dla utworzenia drzewostanów wielogatunkowych o zróżnicowanej strukturze przestrzennej i dużym zróżnicowaniu wieku; zapewniająca utrzymanie pełnego ładu przestrzenno-czasowego opartego na granicy transportowej i sieci szlaków technologicznych.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), stosowana w strefach szerokości 150-200 m lub w całych pododdziałach - służąca do odnowienia naturalnego drzewostanów mieszanych bukowo-jodłowo-świerkowych i zmierzająca dzięki połączeniu rębni stopniowej gniazdowej (optymalnej dla jodły i buka) z rębnią częściową smugową (także pasową) do zapewnienia udziału świerka w składzie docelowym drzewostanu.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Rębnia całkowita, zalecana dla gatunków światłożądnych, odznacza się jednorazowym usunięciem całego drzewostanu z określonej powierzchni z ewentualnym pozostawieniem nasienników, przestojów, kęp starodrzewu wraz z nienaruszonymi warstwami dolnymi aż do ich naturalnego rozpadu; powierzchnia kęp nie powinna byż jednostkowo mniejsza niż 6 arów i łącznie nie większa niż 5% powierzchni zrębu. Na otwartej powierzchni zrębowej, w wyniku przeważnie sztucznego odnowienia gatunków światłożądnych, powstają przestrzennie rozgraniczone uprawy jednowiekowe.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób przeprowadzania cięć, przy którym na powierzchni maksymalnrj 4 ha lub szerokości zrębu 30-60 m wycina się wszystkie drzewa w bardzo krótkim czasie. Nawroty cięć - co najmniej 4 lata. Przy stosowaniu rębni zupełnej w drzewostanach o dobrej jakości i miejscowego pochodzenia zaleca się naturalne odnowienie z pozostawieniem nasienników w formie drzew pojedynczych (20-40 szt./ha) lub kęp drzew na części zrębu oddalonej od ściany pozostającego drzewostanu, które mogą być usunięte po uzyskaniu samosiewu. Równocześnie zaleca się pozostawienie na zrębach kęp podrostu i nalotu oraz drzew dziuplastych i kęp starodrzewu.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), sposób przeprowadzania cięć, przy którym na powierzchni o szerokości zrębu 15-30 m, lub maksymalnej powierzchni 2 ha, wycina się wszystkie drzewa. Zakładanie kolejnych zrębów uzależnia się od stanu odnowienia na poprzednim zrębie; zaleca się dążyć do utrzymania 4- do 5-letniego nawrotu cięć. Stosowana w litych drzewostanach świerkowych. Dominującym sposobem odnowienia jest odnowienie sztuczne bądź samosiew boczny.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób przeprowadzania cięć, przy którym na określonej powierzchni lasu wycina się wszystkie drzewa w bardzo krótkim czasie. Szerokość zrębu 61-80 m lub maksymalna powierzchnia do 6 ha; nawrót cięć co najmniej 4 lata. Rębnia może być stosowana w wyjątkowych wypadkach uzasadnionych względami hodowlanymi i sanitarnymi. Ograniczenia powierzchni zrębów nie dotyczą drzewostanów zniszczonych przez czynniki szkodotwórcze. Przy stosowaniu rębni zupełnej w drzewostanach o dobrej jakości i miejscowego pochodzenia zaleca się odnowienie naturalne z pozostawionych nasienników - w formie drzew pojedynczych (20-40 szt./ha) lub smug na części zrębu oddalonych od ściany pozostajacego drzewostanu, które mogą być usunięte po uzyskaniu samosiewu. Równocześnie zaleca się pozostawienie na zrębach kęp podrostu i nalotu, drzew dziuplastych oraz kęp starodrzewu.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Drzewo wyróżnione w młodnikach, które w porównaniu z drzewami tego samego wieku i gatunku w otoczeniu, przewyższa je pod względem wysokości, posiada większą długość i stromy przebieg gałęzi mimo ostrych kątów pachwinowych (sosna). Ponieważ jego wierzchołki znajdują się w pełnym świetle, jest on żywotniejsze (grubszy, dłuższy), a szybko przyrastające gałęzie ograniczają przestrzeń życiową drzew sąsiednich.
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 » Wszystkich stron: 19