Dział
Szczegółowa hodowla lasu
Ilość znalezionych haseł: 275
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób zagospodarowania lasu polegający na utrzymaniu, w zmieszaniu jednostkowym lub grupowym, drzew różnego wieku, różnych gatunków, trwale w każdej części lasu, za pomocą okresowych, regulowanych na podstawie zapasu drzewnego cięć przerębowych; użytkowanie, odnawianie, pielęgnowanie i kształtowanie struktury odbywa się w tym samym czasie i na tej samej powierzchni. Sposób przerębowy spełnia w największym stopniu zadania lasu wielofunkcyjnego.
Zobacz więcej...
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Budowa drzewostanu pod względem jednej lub wielu cech np. budowa pionowa, pozioma, struktura pierśnic lub wysokości drzew itp. a także zmienność różnych cech w drzewostanie i wzajemne ich powiązanie. Jest to rozkład liczby drzew w stopniach lub klasach określonych cech taksacyjnych drzewostanu - pierśnicy, wysokości, wieku, miąższości, przyrostu pierśnicy i wysokości, klas biosocjalnych, klas jakości pnia, długości korony.
Zobacz więcej...
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), trzebież przerębowa, według której do wieku 50-60 lat należy trzebić drzewostany wszystkich gatunków trzebieżą dolną, od tego jednak okresu począwszy należy postępować wręcz odwrotnie; wycinając wyłącznie drzewa górujące (I klasa Krafta), one bowiem zdaniem autora, jako zazwyczaj krzywe i silnie gałęziste, o nadmiernie dużej koronie, nie przedstawiają większej wartości, a do tego głuszą lepiej ukształtowane sąsiedztwo. Wskutek systematycznie powtarzanych cięć co 10 lat, użytki przedrębne i przyrost drzewostanu, zdaniem Borggrevego, miałyby się podwajać a prowadzona bardzo silna trzebież górna w celu odsłonięcia drzewostanu opanowanego miała wykorzystywać utajone w nim zdolności przyrostowe.
Zobacz więcej...
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Jedna z historycznych metod trzebieży, polegająca na szybkim likwidowaniu w młodości drzewostanu podrzędnego, by w wieku 30 lat, na dobrych siedliskach, pozostało 2000-2500/ha drzew z drzewostanu głównego. Silne rozluźnienie zwarcia ma na celu zregenerowanie koron drzew (głównie świerków). Dalsze trzebieże prowadzi się sukcesywnie, w miarę przechodzenia drzew do drzewostanu podrzędnego i z czasem wkracza się coraz silniej do warstw górnych, gdy drzewa zaczynają sobie przeszkadzać. Równocześnie prowadzi sie selekcję przez eliminowanie drzew krzywych, gałęzistych i uszkodzonych. zasadą w trzebieży czeskiej jest, aby zwarcie wracało do stanu wujściowego 3 lata po zabiegu. Przy tej metodzie skracano produkcje grubego, wartościowego drewna; ponadto ustalono zasadę, że w pierwszej połowie kolei rębu należy popierać przyrost miąższości drzew, a dopiero w drugiej dbać o poprawę jakości i stopień wypełnienie pnia oraz, że zróżnicowanie wieku rębności drzewostanów świerkowych w mniejszym stopniu zależy od bonitacji siedliska niż od sposobu pielęgnowania.
Zobacz więcej...
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), jedna z historycznych metod trzebieży górnej, stanowiąca etap jednolitego systemu pielęgnacyjnego w okresie całego życia drzewostanu. Pierwszy zabieg trzebieżowy wykonywany jest w wieku 20 lat, gdy drzewostan osiąga około 7 m wysokości, powtarzany jest co 3 lata do wieku drzewostanu 40 lat. Następnie, do 60 lat, nawrót cięć wydłuża się do 5-7 lat, a dalej do 7-10 lat. Według innego wariantu tej trzebieży odstęp między poszczególnymi zabiegami wynosi tyle lat, ile dziesięcioleci liczy sobie drzewostan. Po przekroczeniu wieku 60 lat wybierane jest w nim 200-300 tzw. drzew elitarnych, które oznacza się farbą i otacza opieką. W tym czasie następuje podział drzew na główne (elitarne) i podrzędne pożyteczne oraz podrzędne szkodliwe. Te ostatnie w pierwszej kolejności są usuwane z drzewostanu.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 »
Wszystkich stron: 19
