(hodowla lasu, szkółkarstwo), dziedziczne zmiany struktury i funkcji, zwiększające prawdopodobieństwo przeżycia i reprodukcji organizmu w określonym środowisku. Adaptacja jest skutkiem zmian zachodzących w genomie osobnika w toku ewolucji, w wyniku mutacji, a także w wyniku zabiegów hodowlanych.
(hodowla lasu, szkółkarstwo), łączenie się elementarnych cząsteczek stałej fazy gleby w skupienia (elementy strukturalne) o różnych rozmiarach i kształtach.
(hodowla lasu, szkółkarstwo), zespół powstały z połączenia źródła napędowego (ciągnika) z maszynami roboczymi w celu kompleksowej uprawy przedsiewnej powierzchni szkółek leśnych. Składowymi agregatu są: kultywator, włóki oraz wał strunowy. Połączenie tych urządzeń w jeden agregat pozwala na spulchnienie i wyrównanie górnej warstwy roli, rozbicie i kruszenie brył zaskorupiałej powierzchni oraz przemieszczanie wierzchniej warstwy ziemi i odpowiednie jej ugniecenie dla lepszego podsiąkania wody. Wszystkie te elementy uprawy gleby dokonują się jednocześnie w trakcie przejazdu roboczego.
(hodowla lasu, szkółkarstwo), różnej wielkości i kształtu zlepki elementarnych ziaren gleby scementowanych mniej lub bardziej trwale spoiwem mineralnym i/albo organicznym.
(hodowla lasu, szkółkarstwo), środki roztoczobójcze, środki chemiczne stosowane do zwalczania roztoczy.
(hodowla lasu, szkółkarstwo), dostosowanie się roślin (lub innych organizmów) do zmieniających się warunków środowiska. Aklimatyzacja prowadzi do niedziedzicznej modyfikacji struktury i funkcji osobnika podczas jego rozwoju osobniczego. Pozwala na lepsze dopasowanie i zminimalizowanie uszkodzeń na skutek działania czynnika stresowego. Często nazywana hartowaniem.
(hodowla lasu, szkółkarstwo), stan nasilenia procesów życiowych ogółu organizmów glebowych (lub tylko drobnoustrojów), wyrażony całkowitą ilością mikroorganizmów w 1 g gleby lub ilością dwutlenku węgla wydzielanego w jednostce czasu (oddychanie gleby), a w glebach leśnych także szybkością rozkładu ściółki.
(hodowla lasu,szkółkarstwo), Oddziaływanie roślin, mikroorganizmów i grzybów poprzez substancje allelopatyczne na wzrost i rozwój systemów biologicznych i rolniczych. Substancje allelopatycznie aktywne to bardzo zróżnicowana grupa związków organicznych – od prostych gazów poprzez związki alifatyczne do wielkocząsteczkowych tanin. Różne typy wzajemnych oddziaływań między roślinami wyższymi i mikroorganizmami.
(hodowla lasu, szkółkarstwo), rozpylacz; urządzenie do rozpylania (atomizacji) cieczy na bardzo drobne krople za pomocą odpowiednich elementów wirujących i dysz, zapewniające równomierne rozprowadzanie jej na określonej powierzchni (rozpylanie środków owadobójczych).
(hodowla lasu, szkółkarstwo), forma opakowania materiału sadzeniowego przygotowanego do transportu, zabezpieczająca korzenie przed przeschnięciem i uszkodzeniem. W baloty pakuje się przede wszystkim wielolatki, zwłaszcza w formie piennej. Bele sprasowanej ściółki torfowej.
(hodowla lasu, szkółkarstwo), pakowanie ręczne lub mechaniczne w baloty materiału roślinnego dla zabezpieczenia roślin przed uszkodzeniami podczas transportu ze szkółki do miejsca docelowego.
(hodowla lasu, szkółkarstwo), narośla na korzeniach niektórych roślin motylkowatych, olszy, rokitnika powstałe pod wpływem symbiotycznych drobnoustrojów (bakterii lub promieniowców).
(hodowla lasu, szkółkarstwo), narzędzie do powierzchniowego spulchniania gleby w celu ograniczenia jej parowania, pokruszenia brył i wyrównania powierzchni, jak też wymieszania z glebą i pokrycia nasion i nawozów mineralnych, składa się z ramy i różnych elementów roboczych; najczęściej stosowane są brony zębate lekkie (posiewne) i brony zębate ciężkie; brony sprężynowe służą m.in. do wyciągania z gleby rozłogów perzu; brony kolczaste (kolczatki) – do kruszenia zaskorupiałej gleby; brony talerzowe – do spulchniania i wymieszania wierzchniej warstwy gleby stosowane w szkółkach leśnych, plantacjach drzew i uprawach leśnych; składają się z wklęsłych talerzy osadzonych na wspólnej osi ułożyskowanej w ramie, ustawionych pod kątem do kierunku ruchu narzędzi.
(hodowla lasu, szkółkarstwo), narzędzie do płytkiego spulchniania i wyrównywania górnej warstwy gleby leśnej, przykrywania nawozów mineralnych oraz zwalczania chwastów. Bronę leśną stosuje się przy uprawie gleby w szkółkach i plantacjach oraz do pielęgnowania upraw leśnych. Zobacz także: brona
(hodowla lasu, szkółkarstwo), płytkie spulchnianie i wyrównywanie górnej warstwy gleby leśnej, może służyć także do przykrywania nawozów mineralnych oraz do zwalczania chwastów; bronowanie stosuje się przy uprawianiu gleby w szkółkach i plantacjach oraz do pielęgnowania upraw leśnych. Głębokość bronowania zależy od celu, jaki chce się osiągnąć. Brony ciężkie pracują na głębokości 6-10 cm, średnio ciężkie do głębokości 4-6 cm, a lekkie do 2-5 cm.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 » Wszystkich stron: 16