(nauka o produkcyjności lasu), metoda retrospektywnej analizy wzrostu drzewa bazująca na określeniu liczby słoi przyrostu rocznego na różnych wysokościach pnia.
(nauka o produkcyjności lasu), w tablicach zasobności drzewa w drzewstanie, które pozostają po wykonaniu cięć pielęgnacyjnych w danym okresie.
(nauka o produkcyjności lasu), w drzewostanach jednopiętrowych drzewa wyraźnie niższe, które należą do IV i V klasy biosocjalnej wg. Krafta.
(nauka o produkcyjności lasu), w drzewostanach jednopiętrowych - drzewa, które należą do I, II i III klasy biosocjalnej wg. Krafta.
(nauka o produkcyjności lasu), w tablicach zasobności - drzewa w drzewstanie, które są usuwane w cięciach pielęgnacyjnych w danym okresie.
(nauka o produkcyjności lasu), przedziały czasowe o umownie ustalonych granicach służące do opisu przebiegu wzrostu wysokości drzew w ciągu ich życia; długość trwania poszczególnych faz wzrostu wysokości jest specyficzna dla gatunku drzewa i może służyć do przedstawienia charakterystyki jego wzrostu. Bruchwald wyróżnił trzy fazy wzrostu wysokości a. młodociana (juwenilna) - trwa od początku życia drzewa do wieku, w którym po raz pierwszy wartość przyrostu bieżącego wysokości zrówna się z maksymalną wartością przyrostu przeciętnego - faza ta charakteryzuje się powolnym wzrostem wysokości drzew, b. pędzenia (pełni sił) - trwa od momentu zakończenia fazy młodocianej do momentu kulminacji przyrostu przeciętnego wysokości - charakteryzuje się bardzo intensywnym przyrostem wysokości drzew, c. starcza (senilna) - trwa od momentu kulminacji przyrostu przeciętnego wysokości do śmierci drzewa - charakteryzuje się stopniowym zmniejszaniem się wartości przyrostu wysokości.
(nauka o produkcyjności lasu), wariant modelu wzrostu, w którym nie uwzględznia się prowadzenia cięć pilegnacyjnych. Służy do określenia granicznych parametrów drzewostanu (np. wysokości lub zagęszczenia) o określonej bonitacji.
(nauka o produkcyjności lasu), termin określający częstotliwość powtarzania cięć pielęgnacyjnych w drzewostanie.
(nauka o produkcyjności lasu), wskaźnik wyrażony na skali porządkowej określający potencjalną produkcyjność drzewostanu danego gatunku drzewa rosnącego w określonych warunkach siedliskowych; np. w tablicach zasobności zestawionych przez Szymkiewicza dla większości gatunków drzew wyróżniono pięć klasa bonitacji (I -V). W opracowaniu tym klasa bonitacji jest określana przez porównanie wieku i wysokości przeciętnej drzewostanu z wartościami, które można odczytać z empirycznych krzywych bonitacyjnych.
(nauka o produkcyjności lasu), rodzaj modelu wzrostu dający dla ustalonych danych startowych niezmienne wyniki prognozy.
(nauka o produkcyjności lasu), single tree growth model - rodzaj empirycznego modelu wzrostu drzewostanu, w którym podstawową jednostką symulacji jest jedno drzewo, a prognoza dotyczy zmian cech jednego drzewa. Wyniki dla drzewostanu są sumą charakterystyk wszystkich drzew.
(nauka o produkcyjności lasu), typ modelu wzrostu symulujący przebieg cykli i procesów ekologicznych zachodzących w drzewostanie np. gap models
(nauka o produkcyjności lasu), typ modelu wzrostu prezentujący zależności parametrów drzewostanu na bazie funkcji, których parametry zostały określone na podstawie aproksymacji danych pomiarowych (empirycznych). Modelowaniu mogą podlegać parametry pojedynczych drzew, całego drzewostanu albo grup drzew w drzewostanie. Do modeli empirycznych można zaliczyć tablice zasobności.
(nauka o produkcyjności lasu), model symulujący procesy fizjologiczne organizmów żywych. W naukach leśnych jest to kategoria modeli, które pozwalają analizować rozwój drzew lub drzewostanów wychodząc od podstawowych procesów fizjologicznych np.: fotosyntezy
(nauka o produkcyjności lasu), typ modelu wzrostu, w którego przypadku podstawowym obiektem symulacji jest łącznie ujęta grupa drzew należąca do jednej klasy grubości.
1 2 3 » Wszystkich stron: 3