Lasy Państwowe

A B C D E Ę F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Dział

Siedliskoznawstwo leśne

Ilość znalezionych haseł: 422

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcza Słupecka

(siedliskoznawstwo leśne), Puszcza Słupecka - rezerwat częściowy, leśny, utworzony w 1993.Tereny leśne na północny-wschód od Warszawy, w granicach Nadleśnictwa Drewnica, gminy Nieporęt. Nazwa historyczna od miejscowości Słupno. Celem ochrony jest zachowanie zróżnicowanych zbiorowisk leśnych z bogatymi stanowiskami roślin chronionych, rzadkich i zagrożonych wyginięciem (wawrzynek wilczełyko, bluszcz pospolity, paprotka zwyczajna.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcza Taborska

(siedliskoznawstwo leśne), patrz --- lasy Taborskie

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcza Turawska

(siedliskoznawstwo leśne), Nazwa na mapie 'Polska mapa krajobrazowa' obszaru leśnego w województwie opolskim, na północ od Opola; Opolem a Kluczborkiem; patrz Bory Stobrawskie

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcza Tułowicka

(siedliskoznawstwo leśne), Nazwa na mapie 'Polska mapa krajobrazowa' obszaru leśnego w województwie opolskim, na południowy - zachód od Opola; pomiędzy Niemodlinem a Krapkowicami

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcza Warnicka

(siedliskoznawstwo leśne), patrz --- Lasy Wolińskie

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcza Wierzchucińska

(siedliskoznawstwo leśne), Tereny leśne na północny-wschód od Lęborka, w granicach powiatu wejherowskiego, pomiędzy miejscowościami Łęczyce (na płd.-zachodzie) i Gniewino i Wierzchucino (na północy), ograniczony od południa doliną Łeby, a od płn.-wschodu Jeziorem Żarnowieckim; w zasiego Nadleśnictwa Choczewo i Strzebielino. Południowa część (bardziej lesista) stanowi również południową część obszaru Natura 2000 PLB 220006 Lasy Lęborskie. Obszar opisywany przez Zarębę (1986), który powierzchnię P. Wierzchucińskiej szacował na 30 tys. ha.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcza Wierzchucińsko-Darżlubska

(siedliskoznawstwo leśne), Nazwa na mapie 'Polska mapa krajobrazowa' terenów leśnych w północnej, środkowej, części województwa pomorskiego, pomiędzy Lęborkiem - Wejherowem i Kartuzami.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcza Wiskicka

(siedliskoznawstwo leśne),

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcza Wkrzańska

(siedliskoznawstwo leśne), Puszcza Wkrzańska (Bory Wkrzańskie) położona jest w północno-zachodniej Polsce, na pograniczu Polski i Niemiec. W granicach Polski jest obszar po lewej stronie Odry pomiędzy granicą państwa a Szczecinem i Zalewem Szczecińskim, w województwie zachodniopomorskim w powiecie polickim oraz w małej części w na płn.-zach.obrzeżach Szczecina. Nazwa puszczy pochodzi od rzeki Wkra, która płynie na terenie niemieckiej części puszczy. Współczesny obszar leśny Puszczy Wkrzańskiej w granicach Polski, to tereny położone na zachód od Szczecina wyznaczone przez miejscowości: Nowe Warpno – Trzebież – Police – Tanowo - obrzeża Szczecina – Dobra – Stolec - granica państwa - Nowe Warpno. W tych granicach P. Wkrzańskiej jest jezioro Świdwie, które graniczy z jej lasami od południa. W opisanych granicach jest to obszar* o powierzchni około 30 tys. ha; gdzie 24 tys. ha (80%) zajmują lasy, wśród których ponad 15 tys. ha (65%) to drzewostany iglaste - sosnowe. Ponad 90% terenów leśnych jest w zarządzie Nadleśnictwa Trzebież. Puszcza Wkrzańska to interesujący obszar przyrodniczy, na którym są między innymi dwa obszary Natura 2000 - Ostoja Wkrzańska oraz Jezioro Świdwie ; a także rezerwaty przyrody. Puszcza jest w granicach LKP Puszcze Szczecińskie. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- * w latach 80. XX wieku Zaręba (1986) powierzchnię ogólna Puszczy Wkrzańskiej szacował na 155 tys. ha, z tego 50 tys. ha w Polsce

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcza Wyszeborska

(siedliskoznawstwo leśne), Nazwa na mapie 'Polska mapa krajobrazowa' wskazuje bliżej nieokreślone tereny leśnego w północno-wschodniej części województwa zachodniopomorskiego, pomiędzy Białogardem a Polanowem; na południe od Koszalina

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcza Zgorzelecka

(siedliskoznawstwo leśne),

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcza Zielona (Kurpiowska)

(siedliskoznawstwo leśne), Nazwa na mapie 'Polska mapa krajobrazowa' terenów leśnych w płn.-wsch. części województwa mazowieckiego, płn. zach. od Ostrołęki; patrz --- Puszcza Kurpiowska

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcza Zielonka

(siedliskoznawstwo leśne), Obszar leśny w pobliżu (na płn.-wsch.) Poznania

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Puszcze Szczecińskie

(siedliskoznawstwo leśne), Leśny Kompleks Promocyjny 'Puszcze Szczecińskie' obszar o powierzchni 61 tys. ha, w jego granicach są tereny nadleśnictw: Kliniska, Gryfino i Trzebież z RDLP Szczecin, Lasy Miejskie Szczecina oraz Ośrodek Dydaktyczno-Muzealny „Świdwie”.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

regionalizacja przyrodniczo-leśna

(siedliskoznawstwo leśne), podział obszaru Polski na krainy, dzielnice przyrodniczo-leśne - do roku 1990; na krainy, dzielnice i mezoregiony - do roku 2012; oraz na krainy i mezoregiony - od roku 2012. Przygotowany na potrzeby leśnictwa, stosowany w szczgólności w hodowli i urządzaniu lasu. Rozwijany od roku 1952, kolejne wersje opracowane były w latach 1969, 1979, 1990 i 2010. def. 1952 r., podział obszaru Polski na 8 krain i 36 dzielnic przyrodniczo-leśnych, przygotowany przez L. Mroczkiewicza w Instytucie Badawczym Leśnictwa. Granice krain i dzielnic wyznaczono w oparciu o kryteria geologiczne i geomorfologiczne, a także klimatyczne oraz zasięgi gospodarczo ważnych gatunków drzew - świerka, buka i jodły. def. 1969 r., modyfikacja regionalizacji z roku 1952. Podział obszaru Polski na 8 krain i 59 dzielnic przyrodniczo-leśnych, granice których poprowadzona po granicach ówczesnych nadleśnictw. def. 1979 r., modyfikacja regionalizacji z roku 1952 i 1969. Podział obszaru Polski na 8 krain i 60 dzielnic przyrodniczo-leśnych, granice których oparto na kryteriach przyrodniczych. def. 1990 r., podział obszaru Polski na 8 krain, 59 dzielnic oraz 149 mezoregiony przyrodniczo-leśne, przygotowany w oparciu o regionalizację z roku 1952; opracowany przez zespół pracowników Instytutu Badawczego Lesnictwa. Wprowadzono nową jednostkę mezoregion. def. 2010 r., podział obszaru Polski na 8 krain i 183 mezoregiony przyrodniczo-leśne, przygotowany w oparciu o regionalizację z roku 1990 w Zakładzie Urządzania Lasu SGGW przy współpracy Biurem Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej w roku 2010; zalecany do stosowania w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe i w lasach innych form własności od roku 2012. W porównaniu z regionalizacją z roku 1990 zrezygnowano z wyróżniania dzielnic, uszczegółowiono definicję mezoregionu. Przy wyznaczaniu granic mezoregionów i krain wykorzystano liczne źródła (głównie mapy) z zakresu geologii, geomorfologii, geografii fizycznej Polski oraz geobotaniki powstałe po roku 1990; a także mapy glebowo-siedliskowe nadleśnictw. Na terenach Lasów Państwowych granice mezoregionów zostały wyznaczone z wykorzystaniem Leśnej Mapy Numerycznej.

Zobacz więcej...

« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 »
Wszystkich stron: 29

Kontakt

CZCIONKA A A⁺ A⁺

Strona główna

Pielęgnowanie drzew

Prawne podstawy wycinki drzew

Bezpieczeństwo i higiena pracy w leśnictwie

Botanika leśna

Anatomia i morfologia roślin

Drzewa i krzewy

Ekologia i geografia roślin

Ochrona roślin

Rośliny zielne

Systematyka roślin

Edukacja leśna

Biocenoza leśna

Dynamika biocenoz leśnych

Ekologia drzew leśnych

Ekologiczne funkcje lasu

Ekosystem leśny

Las jako zjawisko geograficzne

Las – naturalny zbiornik węgla

Podstawowe pojęcia z zakresu ekologii

Podstawowe zasady, prawa i teorie ekologiczne

Samoregulacja w ekosystemach leśnych

Siedlisko i środowisko leśne

Środowiskowe zagrożenia drzew i drzewostanów

Wymagania ekologiczne drzew i krzewów leśnych

Ekonomika leśnictwa

Entomologia leśna

Ergonomia w leśnictwie

Fitopatologia leśna

Gleboznawstwo leśne

Elementy mineralogii, petrografii, geologii historycznej, geomorfologii

Gleba jako fizyczne i chemiczne środowisko życia

Żywe organizmy w glebie i próchnica

Laboratorium gleboznawcze, sprzęt i aparatura

Podstawy klasyfikacji gleb, kryteria i zasady

Jednostki klasyfikacji gleb

Historia i tradycja leśna

Genetyka i selekcja drzew leśnych

Szczegółowa hodowla lasu

Środowiskowe zagrożenia drzew i drzewostanów

Informatyka w leśnictwie

Dokumentacja SILP

Oprogramowanie i sprzęt

Sprzęt informatyczny

Inżynieria leśna

Budownictwo leśne

Drogownictwo leśne

Lasy i leśnictwo

Mechanizacja prac leśnych

Meteorologia i klimatologia leśna

Nauka o produkcyjności lasu

Nauka o surowcu drzewnym

Ochrona przeciwpożarowa

Ochrona przyrody

Ochrona przyrody

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe

Wartościowanie nieruchomości leśnych

Zarząd przypadający oraz sprawowany przez Lasy Państwowe

Prawo ochrony środowiska i polityka leśna

Siedliskoznawstwo leśne

Uboczne użytkowanie lasu

Urządzanie lasu

Użytkowanie lasu

Zoologia leśna

Fizjologia leśna