(zoologia leśna, płazy), (łac. adelphophagia) rodzaj kanibalizmu. Zjadanie mniejszych larw przez starsze rodzeństwo w czasie rozwoju w ciele matki. U płazów zjawisko opisano u salamandry plamistej w przeciągającym się okresie niekorzystnych warunków do rozwoju larw.
(zoologia leśna, płazy i gady), wrodzony brak lub niedobór barwników melaninowych u zwierząt. Inaczej: bielactwo. Skutkiem braku ciemnego barwnika jest bardzo jasne, białawe ubarwienie ciała. U płazów stwierdzono m. in. u traszki zwyczajnej.
(zoologia leśna, płazy), (łac. amplexus) Uścisk godowy płazów bezogonowych. Samiec mocno obejmuje samicę przednimi kończynami, a zaciskanie się kończyn samca jest odruchem bezwarunkowym pod wpływem podrażnienia odpowiednich receptorów. Uchwycenie samicy umożliwiają samcom modzele godowe. Ampleksus umożliwia zapłodnienie składanych przez samicę jaj. Do ampleksusu często dochodzi przed rozpoczęciem wiosennych wędrówek do zbiornika rozrodczego (np. u ropuchy szarej). Sposób chwytania samicy przez samca jest charakterystyczny dla gatunku. U polskich płazów dwa rodzaje ampleksusu: pachowy i pachwinowy. U licznych gatunków ampleksus jest bardzo silny i próba rozłączenia pary może prowadzić do uszkodzenia samicy.
(zoologia leśna, płazy), Inaczej: ampleksus różnogatunkowy. Zachowanie godowe płazów bezogonowych. Rodzaj ampleksusu omyłkowego, w którym samiec lub samce jednego gatunku obejmują samicę albo samca innego gatunku.
(zoologia leśna, płazy), postać ampleksusu, w którym istnieje inna relacja niż jeden samiec i jedna samica tego samego gatunku.
(zoologia leśna, płazy), (łac. amplexus axillaris) rodzaj ampleksusu, w którym samiec obejmuje samicę w okolicy piersiowej, pod pachami. Uchwyt bardzo silny. Występuje u żab, ropuch, rzekotek.
ampleksus biodrowy, rodzaj ampleksusu, w którym samiec obejmuje samicę w okolicach lędźwi i nasady tylnych kończyn.
(zoologia leśna, płazy), zachowanie godowe płazów bezogonowych. Uścisk godowy, w którym uczestniczy jedna samica i jeden samiec.
(zoologia leśna, płazy), postać ampleksusu omyłkowego, w którym samiec przyczepia się do różnego rodzaju przedmiotów znajdujących się w zbiorniku godowym (do śmieci, roślin wodnych).
(zoologia leśna, płazy), zachowanie godowe płazów bezogonowych. Rodzaj ampleksusu omyłkowego, w którym samiec lub samce jednego gatunku obejmują samicę albo samca innego gatunku. Inaczej: ampleksus międzygatunkowy.
(zoologia leśna, płazy), zachowanie godowe płazów bezogonowych. Ampleksus, w którym uczestniczy jedna samica i wiele samców. Samce przyczepiają się do samicy i kolejno do siebie. Może w nim uczestniczyć nawet kilkanaście osobników. Może mieć postać jedno- lub wielogatunkową. Ponieważ samce są niezwykle agresywne, taki ampleksus z reguły kończy się śmiercią samicy. Występuje u różnych gatunków, szczególnie często u ropuchy szarej.
(zoologia leśna, płazy), cecha anatomiczna kijanek. Aparat o bardzo złożonej budowie. Położony po wewnętrznej stronie kosza skrzelowego. Służy do wyławiania z wody bardzo drobnej zawiesiny.
(zoologia leśna, gady), u jadowitych gatunków gadów aparat służący do produkowania i podawania jadu. Obejmuje gruczoły jadowe i zęby jadowe. U różnych gatunków jadowitych gadów aparat jadowy jest różnie rozwinięty. Najwyższy stopień rozwoju tego aparatu prezentują gatunki, u których górna szczęka jest zupełnie zredukowana i służy do osadzania ruchomych długich, ostrych zębów jadowych. W chwili ataku zęby ustawiane są prostopadle do osi szczęk, co ułatwia wbicie ich w ciało ofiary. Wewnętrznymi kanalikami w zębach jad jest podawany z gruczołów jadwych wprost do ciała ofiary.
(zoologia leśna, płazy), właściwość zwierząt trujących polegająca na przybieraniu barw ostrzegawczych przez gatunki produkujące toksyczne substancje. Barwy ostrzegawcze to przeważnie wyraziste jaskrawe kolory (żółty, pomarańczowy, czerwony) na ciemnym (grafitowym, czarnym tle). Przykłady: salamandra plamista, kumak nnizinny, kumak górski.
miejsce odbywania godów
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 » Wszystkich stron: 27