Dział
Ptaki
Ilość znalezionych haseł: 673
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Lanius senator, ang. Woodchat Shrike) ptak z rodziny Laniidae (dzierzby), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 17-19 cm, masa ciała 30-45 g. Na wierzchu głowy rdzawobrązowa czapeczka sięgając na kark oraz czarna maska obejmująca czoło. Grzbiet i skrzydła czarne, na barkówkach białe, podłużne plamy. Ogon czarny z białymi skrajami i nasadą. Spód ciała biały. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego, samica nieco mniej skontrastowana. Gatunek południowy, do Polski zalatuje sporadycznie, wyjątkowo lęgowa. Zamieszkuje suche tereny otwarte z pojedynczymi drzewami, obrzeża lasów. Gniazdo zakłada na drzewach. W okresie V-VI składa 5-6 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 14-15 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VIII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: owady głównie chrząszcze. Liczebność w Polsce szacowana była na 5-10 par, ale brak stwierdzeń lęgów po 2000 roku. Gatunek objęty ochroną ścisłą i dodatkowym zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji mogących powodować płoszenie lub niepokojenie.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), gatunki ptaków gnieżdżące się w dziuplach, norach lub szczelinach skalnych. Głównie dzięcioły i niektóre sikory wykuwają dziuple samodzielnie. Wiele innych dziuplaków korzysta z dziupli naturalnych, dziupli po dzięciołach i skrzynek lęgowych. Wśród tego typu dziuplaków znajdują się gatunki z rozmaitych grup systematycznych, m.in. tracze, gągoły, gołębie, sowy, kraski, jerzyki, dudek, szpaki, krukowate, muchołówki, drozdy, sikory, kowaliki. Pewne gatunki zmniejszają wylot dziupli, zalepiając brzegi otworu gliną (kowalik).
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Carpodacus erythrinus, ang. Rosefinch) ptak z rodziny Fringillidae (łuszczaki), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 13,5-15 cm, masa ciała 18-30 g. Wyraźny dymorfizm płciowy. W pełni wybarwiony samiec ma szkarłatną głowę, szyję i pierś, a także kuper, ale szatę tę uzyskuje dopiero po 3-4 latach. Ubarwienie wierzchu brązowe z brunatnymi smugami na grzbiecie. Na skrzydłach dwa płowe paski. Spód białawy. Samica i niewybarwione samce ubarwione skromnie, szarooliwkowe z wierzchu, ciemno plamkowane od spodu. Dziób mocny o wypukłych krawędziach. W Polsce umiarkowanie rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje gęste nadwodne zarośla, brzegi podmokłych lasów. Gniazdo zakłada na krzewach. W czerwcu składa 4-6 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 11-12 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty V i VIII-IX, zimuje w Indiach. Pożywienie: owady, nasiona, jagody. Liczebność w Polsce szacowana na 10-30 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Chloris chloris, ang. Greenfinch) ptak z rodziny Fringillidae (łuszczaki), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 14-16 cm, masa ciała 19-38 g. Ubarwienie oliwkowozielone z żółtą wstawką na skrzydle i skrajami ogona. Samica bardziej brunatnooliwkowa. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje skraje lasów, zadrzewienia, parki, ogrody. Gniazdo zakłada na drzewach lub krzewach, często w luźnych koloniach. W okresie IV-VII składa 4-6 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 11-15 dni. Wyprowadza dwa lęgi w roku. Gatunek koczujący, zimą chętnie odwiedza karmniki. Pożywienie: nasiona, wiosną głównie owady. Liczebność w Polsce szacowana na 400-700 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Somateria mollissima, ang. Eider) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 60-70 cm, rozpiętość skrzydeł 95-105 cm, masa ciała 1,2-2,5 kg. Duża kaczka, większa od krzyżówki o masywnej sylwetce z dużą głową o charakterystycznym profilu z płaskim czołem. Dość długi dziób jest zielonkawy. Wyraźny dymorfizm płciowy wyłącznie w okresie lęgowym. U samca w szacie godowej wierzch głowy czarny, policzki białe, a tył głowy zielonkawy. Pierś różowawa. Grzbiet i pokrywy skrzydłowe białe, a spód ciała czarny. Samica brązowa, czarno prążkowana. Słynie z wyjątkowo ciepłego puchu, służącego do produkcji pierzyn i kurtek, co doprowadziło niemal do wytępienia tego gatunku w XIX wieku. W Polsce regularnie przelotny, czasem też się gnieździ. Zamieszkuje wybrzeża morskie północnej i zachodniej Europy. Gniazdo zakłada na ziemi. Gniazduje pojedynczo lub kolonijnie. W okresie V-VI składa 4-6 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 25-28 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-V i IX-XII. Na polskim wybrzeżu może zimą tworzyć skupienia do kilkuset ptaków, w głąb kraju zalatuje pojedynczo lub po kilka ptaków. Tylko raz stwierdzono lęg edredona w kraju. Pożywienie: skorupiaki i mięczaki morskie głównie zebrane z dna. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Circaetus gallicus, ang. Short-toed Eagle) ptak z rodziny Accipitridae (jastrzębiowate), rzędu Accipitriformes (szponiaste). Długość ciała 62-69 cm, rozpiętość skrzydeł 162-178 cm, masa ciała 1,2-2,3 kg. Ubarwienie zmienne, ale spód ciała zwykle bardzo jasny (może być wręcz biały), ciemno plamkowany. Głowa i szyja ciemne. Na spodzie skrzydeł brak ciemnych plam w nadgarstkach. na ogonie zwykle dobrze widoczne trzy ciemne pręgi. Woskówka i nogi sinoszare. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W Polsce lęgowy wyłącznie lokalnie w puszczach Augustowskiej, Białowieskiej i Solskiej, być może również nad Biebrzą i w Lasach Janowskich. Zamieszkuje lasy w pobliżu suchych łąk, zboczy, muraw. Gniazdo zakłada na drzewach. W okresie V-VII składa jedno jajo, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 45-47 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV i VIII-X, zimuje w Afryce. Pożywienie: gady (węże i jaszczurki), rzadko płazy, ptaki i gryzonie. Liczebność w Polsce szacowana na 10-15 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą, zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji, mogących powodować płoszenie lub niepokojenie oraz ochroną strefową. Strefa ochrony całorocznej obejmuje promień do 200 metrów od gniazda, strefa ochrony okresowej obowiązująca od 1 marca do 30 września obejmuje promień do 500 metrów od gniazda.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Bucephala clangula, ang. Goldeneye) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 40-48 cm, rozpiętość skrzydeł 62-77 cm, masa ciała 500-1200 g. Wyraźny dymorfizm płciowy wyłącznie w okresie lęgowym. Samiec jest ubarwiony czarno-biało. Na zielono połyskującej głowie ma białą owalną plamą u nasady dzioba. Samica szara z ciemnobrązową głową. W locie skrzydła wydają świst. W Polsce gniazduje głównie w północnej części kraju. Zamieszkuje jeziora i rzeki z brzegami porośniętymi lasem. Gniazdo zakłada w dziuplach (!), najczęściej po dzięciole czarnym. W okresie V-VI składa 8-11 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 29-30 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i niedługo po wykluciu wyskakują z dziupli na ziemię i wędrują z samicą do najbliższej wody. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i IX-XI, część osobników zimuje w kraju. Pożywienie: głównie skorupiaki, mięczaki, owady wodne i ich larwy. Liczebność w Polsce szacowana na 1200-1500 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (dawniej: pokrzewka ogrodowa, łac. Sylvia borin, ang. Garden Warbler) ptak z rodziny Sylviidae (pokrzewkowate), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 13-14,5 cm, masa ciała 16-22 g. Ubarwienie wierzchu szare o mysim odcieniu, spodu brudno białawe z płowymi bokami. Słabo zaznaczona brewka, a na bokach szyi bardziej popielata plama. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje brzegi lasów z bujnym podszytem, ogrody. Gniazdo zakłada nisko na krzewach. W okresie V-VI składa 4-5 jaj, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 11-12 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty V i VIII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: owady i jagody. Liczebność w Polsce szacowana na 300-500 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Lanius collurio, ang. Red-backed Shrike) ptak z rodziny Laniidae (dzierzby), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 16-18 cm, masa ciała 25-35 g. Wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec łatwo rozpoznawalny po czarnej masce na popielatej głowie i rdzawobrązowym wierzchu ciała. Spód z beżowym nalotem. Ogon czarny z białymi skrajami u nasady. Samica o podobnym schemacie ubarwienia, ale mniej skontrastowana, z łuskowanym wzorem na spodzie ciała. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje zakrzaczone łąki, brzegi lasów z krzewami. Gniazdo zakłada na krzewach. W okresie V-VI składa 4-6 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 12-16 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VIII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: owady (głównie chrząszcze), rzadziej drobne kręgowce. Swoją zdobycz nabija na ciernie krzewów. Liczebność w Polsce szacowana na 200-400 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 »
Wszystkich stron: 45
