Dział
Ptaki
Ilość znalezionych haseł: 673
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Loxia pytyopsittacus, ang. Parrot Crossbill) ptak z rodziny Fringillidae (łuszczaki), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 16-18 cm, masa ciała 44-69 g. Charakterystyczne skrzyżowane końcówki potężnego dzioba (przystosowanie do otwierania szyszek sosnowych i wyłuskiwania nasion). Nieco większy i masywniejszy niż krzyżodziób sosnowy, o grubszej szyi i dużej głowie z płaskim czołem. Dziób masywny, wysoki u nasady, o wybrzuszonej żuchwie. Ubarwienie podobne do krzyżodzioba świerkowego, ale o bardziej amarantowym odcieniu. Wyraźny dymorfizm płciowy (samica ubarwiona zielonkawo). Zamieszkuje Syberię i Skandynawię Do Polski zalatuje sporadycznie, wyjątkowo lęgowy. Zamieszkuje bory, głównie sosnowe. Gniazdo zakłada na drzewach. W okresie III-V składa 3-4 jaja, które wysiaduje wyłącznie samica przez 14-16 dni. Wyprowadza jeden, rzadko dw lęgi w roku. Zimą gatunek koczujący. Pożywienie: nasiona drzew iglastych, jagody, bezkręgowce. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Loxia curvirostra, ang. Common Crossbill) ptak z rodziny Fringillidae (łuszczaki), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 15-17 cm, masa ciała 26-51 g. Charakterystyczne skrzyżowane końcówki dzioba (przystosowanie do otwierania szyszek świerkowych i wyłuskiwania nasion). Wyraźny dymorfizm płciowy. Ubarwienie dorosłego samca karminowoczerwone z wyjątkiem brązowych skrzydeł i ogona. Samica jest oliwkowobrązowa. W Polsce występuje jedynie lokalnie (najliczniej w górach i puszczach północno-wschodniej części kraju). Zamieszkuje bory, głównie świerkowe. Gniazdo zakłada na drzewach. Pora gniazdowania zależy od urodzaju szyszek i może zaczynać się już nawet w styczniu i trwać do lipca. Składa 3-4 jaja, które wysiaduje wyłącznie samica przez 14-15 dni. Wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gatunek koczujący, w latach nieurodzaju świerka stadka krzyżodziobów przemieszczają się na nowe tereny, nieraz na znaczne odległości. Pożywienie: nasiona drzew iglastych, jagody, bezkręgowce. Liczebność w Polsce szacowana na 2500-10000 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Gallinago gallinago, ang. Snipe) ptak z rodziny Scolopacidae (bekasowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 23-28 cm (w tym dziób ok. 7 cm), rozpiętość skrzydeł 39-45 cm, masa ciała 80-170 g. Ubarwienie maskujące, czarno-brązowo-szare ze skomplikowanym wzorem na poszczególnych piórach wierzchu ciała, który układa się w podłużne pasy. Na głowie rysunek złożony z równoległych brunatnych i płowych pasków. Pierś brunatno kreskowana, a brzuch po bokach prążkowany. Dziób długi, prosty, szary u nasady i czarny w części końcowej. Nogi dość krótkie, zielonkawoszare. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce dość szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje wilgotne łąki, turzycowiska. W okresie godowym odbywa widowiskowe loty tokowe, wznosi się i opada, wydając przy tym beczący dźwięk powstający przy wibracji skrajnych sterówek. Gniazdo zakłada na ziemi. W okresie IV-VII składa 4 jaja, które wysiaduje wyłącznie samica przez 18-20 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VIII-XI, zimuje w zachodniej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Pożywienie: bezkręgowce, rzadziej nasiona. Liczebność w Polsce szacowana na 15-30 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Cuculus canorus, ang. Cuckoo) ptak z rodziny Cuculidae (kukułkowate), rzędu Cuculiformes (kukułkowe). Długość ciała 32-36 cm, rozpiętość skrzydeł 54-60 cm, masa ciała 95-149 g. Ubarwieniem przypomina krogulca, gdyż ma szary wierzch ciała i pierś oraz prążkowany brzuch. Samice występują w dwóch odmianach, z których jedna jest podobna do samca, a druga jest ubarwiona rdzawo. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje różnorodne środowiska lądowe. Nie zakłada własnego gniazda, lecz podrzuca swe jaja do gniazd drobnych ptaków wróblowych (najczęściej gniazda świergotków, pliszek, pokrzewek, gąsiorków, trzcinniczków, itp.). W okresie V-VI składa w sumie 2-25 jaj, które wymagają wysiadywania przez 11-13 dni. Pisklę kukułki po wykluciu usuwa inne jaja lub pisklęta z gniazda i jest karmione przez przybranych rodziców. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: owady, głównie gąsienice. Liczebność w Polsce szacowana na 150-200 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Serinus serinus, ang. Serin) ptak z rodziny Fringillidae (łuszczaki), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 11-12 cm, masa ciała 11-14 g. Samiec ma żółtą głowę i pierś z wyjątkiem szarej czapeczki i policzków. Wierzch ciała szaropłowy z brunatnymi smugami. Kuper żółty kontrastujący z jednolicie brunatnym ogonem. Brzuch biały z czarnymi kreskami po bokach. Samica podobna, ale znacznie mniej żółta. Dziób krótki, stożkowaty. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje obrzeża lasów, zadrzewienia, parki, ogrody. Gniazdo zakłada na drzewach lub krzewach. W okresie V-VI składa 3-4 jaja, które wysiaduje wyłącznie samica przez ok. 13 dni. Wyprowadza dwa lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i IX-XI, zimuje w zachodniej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Pożywienie: nasiona bylin, wiosną głównie owady. Liczebność w Polsce szacowana na 150-250 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Numenius tenuirostris, ang. Slender-billed Curlew) ptak z rodziny Scolopacidae (bekasowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 36-41 cm (w tym dziób ok. 8 cm), rozpiętość skrzydeł 77-88 cm, masa ciała 120-360 g. Zamieszkuje nieznany bliżej region centralnej Syberii. W przeszłości sporadycznie zalatywał do Polski, stwierdzony sześciokrotnie (po raz ostatni w roku 1995). Gatunek krytycznie zagrożony wyginięciem w skali światowej (szacuje się, że na świecie pozostało poniżej 50 osobników), a być może już wymarły. Nie jest znana żadna regularna populacja lęgowa, migrująca ani zimująca. Ostatni raz widziany na zimowiskach w Omanie i Maroku w 1999 roku. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Numenius phaeopus, ang. Whimbrel) ptak z rodziny Scolopacidae (bekasowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 37-45 cm (w tym dziób 6-9 cm), rozpiętość skrzydeł 78-88 cm, masa ciała 270-600 g. Podobny do kulika wielkiego, ale mniejszy i delikatniej zbudowany, o krótszych nogach i z wyraźnie krótszymi i mocno zagiętym przy końcu dziobem. Oprócz wielkości różni się ciemną czapeczką przeciętą na środku jasnym środkowym paskiem ciemieniowym. Brak dymorfizmu płciowego. Gniazduje w tundrze. W Polsce spotykany wyłącznie na przelotach (IV-V i VII-IX), zazwyczaj nad mulistymi brzegami wód. Pożywienie: bezkręgowce, rzadziej nasiona. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Numenius arquata, ang. Curlew) ptak z rodziny Scolopacidae (bekasowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 48-57 cm (w tym dziób 9-15 cm), rozpiętość skrzydeł 89-106 cm, masa ciała 500-1350 g. Największy gatunek siewkowca występujący w naszym kraju, o dość masywnej sylwetce z długą szyją i bardzo długim zakrzywionym dziobem. Upierzenie płowe, brunatno plamkowane z wierzchu i kreskowane od spodu, tylko brzuch biały. Biała plama na kuprze sięga klinem na plecy. Ogon brunatno prążkowany. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego, samica ma często zauważalnie dłuższy dziób. W Polsce gniazduje tylko lokalnie. Zamieszkuje rozległe, wilgotne łąki i turzycowiska. Gniazdo zakłada na ziemi. W maju składa 4 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 27-29 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VII-X, zimuje w zachodniej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Pożywienie: owady, mięczaki, małe żaby, nasiona, owoce. Liczebność w Polsce szacowana na 650-700 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą i dodatkowym zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji mogących powodować płoszenie lub niepokojenie.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Burhinus oedicnemus, ang. Stone Curlew) ptak z rodziny Burhinidae (kulony), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 38-45 cm, rozpiętość skrzydeł 76-88 cm, masa ciała 290-535 g. Głowa stosunkowo duża z żółtymi oczami. Brak zróżnicowania płciowego. Upierzenie płowoszare, brunatno kreskowane, z jasnymi i ciemnymi pasami na głowie i białym gardłem. Na skrzydłach białe, czarno obramowane pasy oraz plamy dobrze widoczne u ptaka w locie. Dziób żółty z czarnym końcem. Brak dymorfizmu płciowego. Jeszcze w pierwszej połowie XX wieku był w Polsce rozpowszechnionym ptakiem lęgowym, później nastąpił drastyczny spadek liczebności. Obecnie najprawdopodobniej wymarły w Polsce jako gatunek lęgowy. Zamieszkuje suche, otwarte tereny takie jak wydmy, pastwiska, piaszczyste plaże i wyspy w dolinach dużych rzek nizinnych, rozległe żwirownie, poligony wojskowe. Ostatnie stanowiska w Polsce znajdowały się w dolinie Bugu i Narwi. Gniazdo zakłada na ziemi. W okresie V-VII składa 2 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 24-26 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VIII-X, zimuje basenie Morza Śródziemnego. Pożywienie: owady, dżdżownice, ślimaki, rzadziej drobne kręgowce. Liczebność w Polsce szacowana była na 2-4 pary, ale brak stwierdzeń lęgów po 2000 roku. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Buteo rufinus, ang. Long-legged Buzzard) ptak z rodziny Accipitridae (jastrzębiowate), rzędu Accipitriformes (szponiaste). Długość ciała 50-58 cm, rozpiętość skrzydeł 130-155 cm, masa ciała 590-1760 g. Duży myszołów o długich, deskowatych skrzydłach. Ubarwienie tak jak u wszystkich myszołowów zmienne, ale zwykle dominują barwy rdzawe i płowe. Typowe osobniki charakteryzują się jasną głową i piersią skontrastowanymi z ciemnym brzuchem i bokami ciała. Pokrywy podskrzydłowe rdzawe a plama w nadgarstku ciemna i wyrazista. Ogon jasnordzawy z rozjaśnieniem u nasady. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Pochodzi z zachodniej Azji. Do Polski zalatuje sporadycznie. Zamieszkuje krajobraz rolniczy z lasami. Pożywienie: drobne ssaki, gady, owady. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Perdix perdix, ang. Grey Partridge) ptak z rodziny Phasianidae (kurowate), rzędu Galliformes (grzebiące). Długość ciała 28-32 cm, masa ciała 320-450 g. Upierzenie popielate, pokryte skomplikowanym falistym rysunkiem. Gardło i lico rdzawe. Na brzuchu duża podkowiasta plama. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego (samica ma zwykle mniejszą lub bardziej rozmytą brązową podkowę na brzuchu). W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Do niedawna bardzo pospolity, ostatnio w wielu rejonach kraju bardzo nieliczny. Do spadku liczebności prawdopodobnie przyczyniły się m.in. chemizacja rolnictwa, wzrost liczebności drapieżników, zwłaszcza lisa, mroźne zimy itp. Zamieszkuje pola, łąki, ugory. Gniazdo zakłada na ziemi. W okresie V-VI składa 10-20 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 23-25 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek osiadły. Pożywienie: nasiona, zielone części roślin, wiosną także owady. Liczebność w Polsce szacowana na 300-600 tysięcy par. Gatunek łowny. Okres polowań od 11 września do 21 października, a w drodze odłowu - do 15 stycznia.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 »
Wszystkich stron: 45