Dział
Ptaki
Ilość znalezionych haseł: 673
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Philomachus pugnax, ang. Ruff) ptak z rodziny Scolopacidae (bekasowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Wyraźny dymorfizm płciowy. Długość ciała samca 29-32 cm, samicy 22-26 cm, rozpiętość skrzydeł samca 54-60, samicy 46-49 cm, masa ciała 72-230 g. Samce na wiosnę uzyskują ozdobne upierzenie z krezą na szyi i puklami z piór na głowie. Ich ubarwienie jest tak zmienne, że nie spotyka się dwóch identycznie wyglądających ptaków. Samica ubarwiona dużo skromniej, możliwa do rozpoznania po dwóch białych cygarowatych plamach u nasady ogona. W Polsce regularnie przelotny, ponadto skrajnie nielicznie gnieździ się nad Biebrzą i Wartą. Zamieszkuje turzycowiska i łąki bagiennych dolin rzecznych. Samce staczają gromadne pozorowane walki na arenach tokowych, strosząc przy tym pióra krezy, kłaniając się i podskakując. Samice przybywają na tokowisko tylko na krótko by wybrać odpowiedniego partnera. Gniazdo zakłada na ziemi. W maju składa 4 jaja, które wysiaduje wyłącznie samica przez 20-23 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-V i VII-X. Pożywienie: drobne bezkręgowce, także nasiona i jagody. Liczebność w Polsce szacowana na 5-50 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Phasianus colchicus, ang. Pheasant) ptak z rodziny Phasianidae (kurowate), rzędu Galliformes (grzebiące). Długość ciała samca 70-90 cm (w tym ogon 35-45 cm), samicy 55-70 cm (ogon 20-25 cm), masa ciała 800-1500 g. Wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec ma zielono połyskującą głowę, białą obrożę na szyi i rdzawy tułów w łuskowany wzór. Wiosną nabrzmiałe czerwone korale i róże po bokach głowy. Samica jest jasnobrązowa w ciemne plamy ze znacznie krótszym ogonem. Gatunek pochodzący ze wschodnie Azji, sprowadzany do Europy już w czasach rzymskich. W naszej awifaunie jest elementem obcym wprowadzonym w XVI wieku. Populacja jego jest ciągle podtrzymywana przez ptaki wsiedlane w celach łowieckich. Zamieszkuje uprawy, łąki i ugory kępami krzewów. Gniazdo zakłada na ziemi. W okresie V-VI składa 8-15 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 23-28 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek osiadły. Pożywienie: nasiona owoce, korzonki, wiosną także owady. Liczebność w Polsce szacowana na 150-200 tysięcy par. Gatunek łowny. Okres polowań na koguty od 1 października do końca lutego, na kury - wyłącznie na terenach ośrodków hodowli zwierzyny, gdzie prowadzi się wolierową hodowlę bażanta - od 1 października do dnia 31 stycznia.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Lymnocryptes minimus, ang. Jack Snipe) ptak z rodziny Scolopacidae (bekasowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 18-20 cm (w tym dziób 4 cm), rozpiętość skrzydeł 33-36 cm, masa ciała 33-91 g. Najmniejszy naszych bekasów, wyraźnie mniejszy od kszyka, z krótszym dziobem i ogonem. Ubarwienie złożone z barw brunatnych, czarnych i żółtych jest tak doskonale maskujące, że ptak może być niezauważalny nawet z bliskiej odległości. Od innych bekasów różni się czarnozielonymi pasami na grzbiecie i podwójną beżową brwią. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W Polsce regularnie przelotny, ponadto zapewne czasem też się gnieździ (dwa gniazda odkryto niegdyś na Bagnach Biebrzańskich). Zamieszkuje podmokłe turzycowiska i mechowiska. Gniazdo zakłada na ziemi. W maju składa 4 jaja, które wysiaduje wyłącznie samica przez ok. 24 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i IX-XI, zimuje w zachodniej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Pożywienie: owady, mięczaki, rzadziej nasiona. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Branta leucopsis, ang. Barnacle Goose) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 58-70 cm, rozpiętość skrzydeł 120-142 cm, masa ciała 1300-2400 g. Czoło i boki głowy białe, reszta głowy, szyja oraz górna część piersi czarne. Grzbiet i pokrywy skrzydłowe popielate z czarnymi pręgami. Dziób dość krótki, czarny. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Pochodzenie: Grenlandia, Spitsbergen. Do Polski zalatuje sporadycznie. Spotykana na łąkach i ścierniskach, głównie na wybrzeżu. Pożywienie: trawy, zboża, nasiona. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Branta canadensis, ang. Canada Goose) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 80-105 cm, rozpiętość skrzydeł 155-180 cm, masa ciała 3,2-6,5 kg. Głowa i szyja czarne, na policzkach rozległe białe plamy. Wierzch ciała brunatny z jaśniejszymi pręgami. Spód ciała włącznie z piersią jasnobrązowe. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Pochodzi z Ameryki Północnej, introdukowana m.in. na Wyspach Brytyjskich i w Skandynawii. Do Polski regularnie zalatuje, od niedawna także zimuje na Żuławach. Zamieszkuje łąki, ścierniska, głównie na wybrzeżu. Łatwo przyzwyczaja się do sąsiedztwa człowieka i może występować nawet w miastach (w Polsce kilka par zbiegłych z zoo gnieździ się w Gdańsku). Pożywienie: trawy, zboża, nasiona. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Branta bernicla, ang. Brent Goose) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 55-62 cm, rozpiętość skrzydeł 105-117 cm, masa ciała 1300-2200 g. Niewielka gęś, tylko nieznacznie większa od krzyżówki. Głowa, szyja i góra piersi są czarne z wyjątkiem białych plam po bokach szyi. Wierzch szarobrunatny. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Ubarwienie spodu ciała zależy od podgatunku. W kraju pojawia się głównie forma ciemnobrzucha B. b. bernicla, sporadycznie jest obserwowana forma jasnobrzucha B. b. hrota, zaś czarnobrzuchą formę B. b. nigricans odnotowano zaledwie dwa razy. Zamieszkuje północną Eurazję i północną część Ameryki Północnej. Ptaki zalatujące do Polski spotykane na łąkach i ścierniskach, głównie na wybrzeżu. Pożywienie: trawy, zboża, nasiona, wodorosty. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Branta ruficollis, ang. Red-breasted Goose) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 54-60 cm, rozpiętość skrzydeł 110-125 cm, masa ciała 1100-1700 g. Najmniejsza i najładniej ubarwiona z zalatujących do nas gęsi. Krępy korpus z krótką szyją i małą głową z drobnym dziobem. Ubarwienie w większości czarne z wyjątkiem kasztanowatych plam na bokach głowy oraz przodzie szyi i piersi, które są biało obwiedzione. Na bokach ciała białe pasy. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Zamieszkuje północną Syberię (Półwysep Jamalski). Do Polski zalatuje sporadycznie (zimuje m.in. w Rumunii i Bułgarii). Spotykana na łąkach, ścierniskach, głównie na wybrzeżu. Pożywienie: trawy, zboża, nasiona, wodorosty. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Oenanthe oenanthe, ang. Wheatear) ptak z rodziny Muscicapidae (muchołówkowate), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 14-16,5 cm, masa ciała 18-30 g. Wierzch ciała popielaty, skrzydła i maska na twarzy czarne, gardło i pierś żółtopomarańczowe. Na końcu ogona czarna pręga w kształcie odwróconej litery T, nasada ogona i kuper białe. Nieznaczny dymorfizm płciowy. Samica ma słabo zaznaczoną maskę i jest bardziej beżowa. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje tereny ruderalne, suche kamieniste ugory, nieużytki. Gniazdo zakłada na budynkach lub na skałach. W okresie V-VI składa 4-7 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 10-16 dni. Wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VIII-X. Pożywienie: owady, pająki, ślimaki, jagody. Liczebność w Polsce szacowana na 20-50 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Oenanthe deserti, ang. Desert Wheatear) ptak z rodziny Muscicapidae (muchołówkowate), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 14,5-15,5 cm, masa ciała 15-23 g. Stosunkowo krótki, całkowicie czarny ogon, kontrastujący z białym kuprem. W szacie godowej wierzch ciała ochrowopiaskowy, gardło i boki głowy czarne połączone wąskim paskiem ze skrzydłami, w szacie spoczynkowej czarne barwy rozmyte. Samica dość jednolicie beżowopiaskowa z brunatnymi skrzydłami o jasno obrzeżonych lotkach i pokrywach. Zamieszkuje tereny otwarte północnej Afryki i centralnej Azji. Do Polski zalatuje wyjątkowo. Pożywienie: owady i owoce. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Falco rusticolus, ang. Gyrfalcon) ptak z rodziny Falconidae (sokołowate), rzędu Falconiformes (sokołowe). Długość ciała 53-63 cm, rozpiętość skrzydeł 109-134 cm, masa ciała 800-2100 g. Największy z sokołów, zbliżony wielkością do myszołowa. Sylwetka masywna o długich zaostrzonych skrzydłach i szerokim ogonie. Ubawienie jest zmienne, od szarobrunatnego z gęstym plamkowaniem i pręgowaniem aż do prawie białego ze skąpym tylko plamkowaniem. Młode generalnie znacznie ciemniejsze, brunatnoszare, mocniej kreskowane na spodzie. W locie może przypominać samicę jastrzębia, ale skrzydła dłuższe i bardzie zaostrzone. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Gniazduje w tundrze. Do Polski zalatuje sporadycznie. Pożywienie: średniej wielkości ptaki, drobne ssaki, padlina. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 »
Wszystkich stron: 45
