Lasy Państwowe
Logo Encyklopedii Leśnej

Dział

Ptaki

Ilość znalezionych haseł: 673

Ptaki

skrzynka lęgowa dla pójdźki

(zoologia leśna,ptaki), podłużna skrzynka, do której wykonania wystarczą dwie deski, jedna o wymiarach 180×20 cm, druga 240×16 cm. Obie deski powinny mieć grubość 2 cm. Sama skrzynka to prostopadłościan o wymiarach zewnętrznych 20×90 cm. Z przodu, nieco cofnięta do wewnątrz, znajduje się ścianka przednia z 7-centymetrowym otworem wlotowym i 2-centymetrowym otworem obserwacyjnym. Za przednią ścianką 7-centymetrowy przedsionek, oddzielony od komory gniazdowej przegrodą z otworami obserwacyjnymi o średnicy 2 cm i drugim otworem wlotowym. Otwory wejściowe w ściance przedniej i w przegrodzie nie powinny znajdować się w jednej osi, lecz być rozmieszczone tak, by naprzeciwko otworu wejściowego przegrody znajdował się otwór obserwacyjny ścianki przedniej, a naprzeciw otworów obserwacyjnych przegrody – otwór wejściowy ścianki przedniej. Utrudni to drapieżnikom wtargnięcie do środka. Skrzynkę dla pójdźki otwiera się od tyłu. Może do tego służyć uchylna tylna ścianka, obracająca się na osi złożonej z dwóch wbitych z boku gwoździ i zabezpieczona przed przypadkowym otwarciem za pomocą zagiętego skobelka. Aby jednak konstrukcja była stabilniejsza, lepiej jest tylną ściankę przybić na stałe i wywiercić w niej 10-centymetrowy otwór kontrolny. Zamyka się go przykrywką zbitą z dwóch krążków – 10-centymetrowego, wyciętego uprzednio ze ścianki, i większego, 12-centymetrowego, stanowiącego uchwyt. Skrzynkę dla pójdźki najlepiej powiesić w starym sadzie lub alei ze starymi drzewami. Można ją też zamocować na budynku, od zacisznej strony. Do gałęzi drzewa skrzynkę taką przywiązać można drutem, zaś do ściany budynku przykręca się ją za pomocą metalowych kątowników. Skrzynkę dla pójdźki mocuje się poziomo, najlepiej wzdłuż gałęzi drzewa. Można ją także umieścić w rozwidleniu konarów.

Zobacz więcej...

Ptaki

skrzynki lęgowe

(zoologia leśna,ptaki), skonstruowane z różnych materiałów sztuczne miejsca gniazdowe dla dziuplaków, mające zastępować naturalne dziuple. W Polsce najczęściej wykorzystywane są skrzynki zaprojektowane przez prfo. Jana Sokołowiskiego (typ A, B, D i E). W jednym z parków w centrum Warszawy, gdzie wywieszono odpowiednie skrzynki, zagęszczenie muchołówek żałobnych osiągnęło zaskakująco wysoką wartość 0,5 pary/ha, podczas gdy w innych parkach i lasach waha się ono zwykle między 0,02 a 0,05 pary/ha. Oznacza to, że choć pokarmu było pod dostatkiem, to ptaki zwyczajnie nie miały gdzie się gnieździć. W innym badaniu wywieszono skrzynki lęgowe w młodnikach i drągowinach sosnowych w ilości 8 sztuk/ha. Udało się w ten sposób osiedlić tam aż 11 gatunków dziuplaków w zagęszczeniu 5 par/ha. Bez budek ptaki te byłyby niezdolne do założenia tam gniazda. Należy jednak pamiętać, że budki nigdy nie zastąpią naturalnych dziupli. Po pierwsze – są mało trwałe. Zbudowana z desek i wystawiona na zmienne warunki pogodowe budka po trzech latach nadaje się do wyrzucenia. Natomiast dziuple mogą być wykorzystywane przez kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt lat z rzędu. Takie gatunki jak np. siniak, jerzyk czy sikora czubatka gnieżdżą się zbyt wysoko, by moglibyśmy wywieszać im budki. Ponadto w naturalnych dziuplach ze względu na mikroklimat następuje proces rozkładu materiału gniazdowego, skrzynki wymagają natomiast corocznego czyszczenia.

Zobacz więcej...
Kontakt

Szybki kontakt