Dział
Ptaki
Ilość znalezionych haseł: 673
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Chroicocephalus ridibundus, ang. Black-headed Gull) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 35-39 cm, rozpiętość skrzydeł 86-99 cm, masa ciała 140-360 g. Ciemnobrązowy kaptur na głowie i jasnopopielaty wierzch ciała. Dziób i nogi ciemnoczerwone. Młody ptak bez kaptura z domieszką brązowych piór, które stopniowo zanikają. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy, najpospolitszy w kraju gatunek mewy, spotykany nad wszelkiego typu wodami, zarówno śródlądowymi, jak i na wybrzeżu, także w miastach, na polach uprawnych, wysypiskach śmieci itp. Gniazduje kolonijnie czasem w wielotysięcznych skupieniach. Gniazdo zakłada na ziemi lub na wodzie. W okresie V-VI składa 2-3 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 23-26 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VIII-X, część osobników zimuje w kraju. Pożywienie: bezkręgowce wodne i lądowe, odpadki. Liczebność w Polsce szacowana na 110-120 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Plectrophenax nivalis, ang. Snow Bunting) ptak z rodziny Calcariidae (poświerki), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 15,5-18 cm, masa ciała 26-50 g. Wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec w szacie godowej jest biały z czarnym grzbietem i końcami skrzydeł (ptaki w takiej szacie rzadko u nas widywane). W pozostałych szatach upierzenie brązowawe z wierzchu, ale na skrzydłach zawsze występują białe pola o różnej wielkości w zależności od wieku i płci ptaka. Gniazduje w tundrze i na skandynawskich płaskowyżach. W Polsce spotykana wyłącznie na przelotach (najliczniej na wybrzeżu) na łąkach, ugorach, plażach. Przeloty III-IV i X-XI, część osobników zimuje w kraju. Pożywienie: nasiona, wiosną owady i pająki. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Montifringilla nivalis, ang. Snowfinch) ptak z rodziny Passeridae (wróblowate), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 16,5-19 cm, masa ciała 35-45 g. W upierzeniu dominuje biel, rzucająca się w oczy zwłaszcza u lecącego ptaka. Głowa szarawa, płaszcz ziemisty. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej czarny śliniak. Zamieszkuje tereny górskie południowej Eurazji (Alpy, Apeniny, Bałkany, Kaukaz). Do Polski dawniej wyjątkowo zalatywała (stwierdzona trzykrotnie w Sudetach w XIX i na początku XX wieku). Pożywienie: nasiona, odpadki, wiosną owady. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Falco peregrinus, ang. Peregrine Falcon) ptak z rodziny Falconidae (sokołowate), rzędu Falconiformes (sokołowe). Długość ciała samca 38-45 cm, samicy 46-51 cm, rozpiętość skrzydeł samca 89-100 cm, samicy 104-113 cm, masa ciała 580-1300 g. Wierzch ciała stalowoszary, spód gęsto prążkowany. Na głowie czarny kaptur z szerokimi wąsami na policzkach. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego (płcie różnią się jedynie wielkością). W Polsce praktycznie wymarł w latach 60. ubiegłego wieku. Podjęte pod koniec XX w. akcje reintrodukcyjne, polegające na wypuszczaniu młodych sokołów wyhodowanych w niewoli oraz poprawa sytuacji w innych krajach zaowocowały pojawieniem się w Polsce ponownie kilkunastu par lęgowych. Spora część z nich gniazduje w dużych miastach (np. Warszawa, Włocławek, Toruń), pozostałe na terenach górskich (Sudety, Tatry, Pieniny). Gniazdo zakłada na skałach lub na budynkach. Przed załamaniem się liczebności znaczna część polskiej populacji związana była z obszarami leśnymi i gniazdowała na drzewach. W okresie V-VI składa 3-4 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 29-32 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. W Polsce gatunek – wbrew nazwie – osiadły. Pożywienie: średniej wielkości ptaki. Liczebność w Polsce szacowana na 10-15 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą, zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji, mogących powodować płoszenie lub niepokojenie oraz ochroną strefową. Strefa ochrony całorocznej obejmuje promień do 200 metrów od gniazda, strefa ochrony okresowej obowiązująca od 1 stycznia do 31 lipca obejmuje promień do 500 metrów od gniazda.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Periparus ater, ang. Coal Tit) ptak z rodziny Paridae (sikory), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 10-11,5 cm, masa ciała 8-11 g. Czarne gardło i czapeczka, która z tyłu jest przerwana białą plamą sięgającą na kark. Policzki białe. Wierzch ciała szary, na pokrywach skrzydłowych białe zakończenia pokryw tworzą dwa paseczki. Spód ciała brudno różowy. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje bory świerkowe, sosnowe i mieszane. Gniazduje w dziuplach. W okresie V-VI składa 8-10 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 14-16 dni. Wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gatunek osiadły. Pożywienie: owady (głównie gąsienice), zimą także nasiona. Liczebność w Polsce szacowana na 200-400 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Surnia ulula, ang. (Northern) Hawk Owl) ptak z rodziny Strigidae (puszczykowate), rzędu Strigiformes (sowy). Długość ciała 35-43 cm, rozpiętość skrzydeł 69-82 cm, masa ciała 215-380 g. Na głowie biała, czarno obwiedziona szlara, spód drobno prążkowany, wierzch czarny z biało plamkowanymi barkówkami i pokrywami skrzydłowymi, ogon ciemny, wąsko pręgowany. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Zamieszkuje tajgę i lasotundrę. Do Polski zalatuje sporadycznie. Pożywienie: gryzonie. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), zwykle melodyjny, często długi i wielokrotnie powtarzany głos ptaka, którego rolą jest oznakowanie i obrona terytorium oraz przyciągnięcie jednej lub więcej samic. Czasem towarzyszą mu szczególne zachowania, jak trzepotanie skrzydłami, lub też ptak śpiewa w tak zwanym locie tokowym. Piosenki są zróżnicowane indywidualnie, a więc u części gatunków niektóre samce są dużo lepszymi śpiewakami od konkurentów. Ptaki mogą też posługiwać się różnymi dialektami wynikającymi ze zróżnicowania geograficznego. Inne gatunki są doskonałymi naśladowcami i potrafią wplatać w swe pieśni rozmaite odgłosy środowiska tudzież piosenki ptaków poznanych w ojczyźnie lub na zimowiskach. Śpiew może też służyć zacieśnieniu więzów rodzinnych. W niektórych przypadkach śpiewają także samice, a czasem para w duecie. Wcześniej termin ten stosowany był wyłącznie w odniesieniu do ptaków wróblowych (czasami potocznie określanych jako ptaki śpiewające). Obecnie, także w tej książce, pojęcie piosenki stosowane jest nawet dla gatunków, których głosy tradycyjnie nie były uznawane za śpiew, ale raczej za głosy tokowe lub terytorialne (a więc pełniące funkcje śpiewu), takie jak bulgotanie cietrzewi.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Turdus philomelos, ang. Song Thrush) ptak z rodziny Turdidae (drozdy), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 20-22 cm, masa ciała 60-100 g. Ubarwienie z wierzchu ciała brunatne, spód ciała gęsto plamkowany na beżowym tle. Słabo skontrastowany rysunek na licu. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje lasy i parki z podszytem. Gniazdo zakłada na drzewach lub krzewach. W okresie IV-VI składa 3-5 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 12-14 dni. Wyprowadza 2-3 lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i IX-X, zimuje w zachodniej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Pożywienie: owady, dżdżownice, jagody. Liczebność w Polsce szacowana na 500-800 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Pica pica, ang. Magpie) ptak z rodziny Corvidae (krukowate), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 40-51 cm (w tym ogon 20-30 cm), masa ciała 182-272 g. Łatwo rozpoznawalna po smukłej sylwetce z długim schodkowatym ogonie i czarno-białym ubarwieniu. Skrzydła i ogon z metalicznym połyskiem. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje tereny rolnicze z kępami drzew i krzewów, osiedla ludzkie, a nawet centra dużych miast. Gniazdo zakłada na drzewach lub krzewach. W okresie IV składa 5-7 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 21-22 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek osiadły. Pożywienie: bezkręgowce. owoce, nasiona, odpadki, padlina. Liczebność w Polsce szacowana na 200-500 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną częściową.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Lanius excubitor, ang. Great Grey Shrike) ptak z rodziny Laniidae (dzierzby), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 21-26 cm, masa ciała 48-81 g. Skrzydła, ogon i maska na twarzy czarne. Wierzch ciała i kuper popielate, spód z szarym nalotem. Skraje ogona i lusterko na skrzydle białe. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje tereny otwarte (rolnicze) z krzewami i zadrzewieniami. Gniazdo zakłada na drzewach lub krzewach. W okresie IV-V składa 4-7 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 15-17 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek osiadły. Pożywienie: duże owady, drobne gryzonie, młode ptaki, gady. Zdobycz nabija na ciernie krzewów. Liczebność w Polsce szacowana na 10-20 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 »
Wszystkich stron: 45
