Ilość znalezionych haseł: 401
(historia i tradycja leśna), jedna z najstarszych leśnych uczelni akademickich na świecie, założona przez wybitnego leśnika niemieckiego Heinricha Cottę w 1811 r . W 1816 roku szkoła Cotty w Tharandcie uzyskała status Królewskiej Saskiej Akademii Leśnej (Königliche Sächsische Forstakademie). W 1830 roku Akademia w zaczęła także kształcić rolników, w związku z czym zmieniono nazwę uczelni na Królewską Saską Akademię dla Leśników i Rolników (Königliche Sächsische Akademie für Forst- und Landwirthe). Po uruchomieniu w 1869 roku studiów rolniczych na uniwersytecie w Lipsku, uczelnia w Tharandcie powróciła w 1871 roku do wyłącznego kształcenia leśników i swej poprzedniej nazwy z lat 1816-1830. W 1929 r. Akademia została włączona w struktury Wyższej Szkoły Technicznej (później Uniwersytetu Technicznego) w Dreźnie jako Wydział Leśny, a od 1989 r. istnieje specjalność Nauki Leśne (Fachrichtung Firstwisseschaften) wchodząca w skład Wydziału Nauk o Środowisku (Fakultät Umweltwissenschaften) Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie. Akademia posiadała statut, określający strukturę uczelni i zasady studiowania. Plan zajęć obejmował zajęcia kameralne z wielu przedmiotów, a także liczne wycieczki i ćwiczenia terenowe, którym sprzyjała lesista okolica. Okres studiowania w Akademii zmieniał się kilkakrotnie. Początkowo studia trwały dwa lata, później wydłużono czas ich trwania do 2,5 roku, a w roku 1906 - do 3 lat. Rok akademicki był podzielony na dwa semestry – zimowy i letni, a datami granicznymi dla semestrów były: dzień św. Michała (29 września) oraz Wielkanoc. Od 1846 roku, dla uzyskania pełnego dyplomu należało dodatkowo zaliczyć rok studiów z zakresu ekonomii lub nauk politycznych na wybranym wydziale uniwersytetu, z reguły w Lipsku. Z tego powodu studenci zagraniczni, którzy odbywali studia wyłącznie na Akademii Leśnej zazwyczaj nie zdawali końcowego egzaminu dyplomowego. Pełne studia, zakończone takim egzaminem, kończyli natomiast z reguły pracownicy saskich służb państwowych oraz stypendyści państwowi z innych krajów Rzeszy lub innych państw. Większość studentów obcokrajowców immatrykulowano jako słuchaczy studiów stacjonarnych (Hörer) , a część jako studentów eksternistycznych (Extraner). Po egzaminach półrocznych studenci stacjonarni otrzymywali świadectwo półroczne z wykazem zaliczonych przedmiotów i uzyskanych ocen (Zeugnis über Halbjahrs-Prüfungen). Kończąc studia, po uiszczeniu odpowiedniej opłaty, absolwenci mogli wnioskować o wydanie zaświadczenia o zakończeniu studiów (Abgans Bescheinigung), na którym wyszczególniony był czas pobytu na uczelni, zaliczone zajęcia (wykłady i ćwiczenia), oraz oceny z egzaminów. W latach 1816 -1919 w Akademii studiowało leśnictwo 192 Polaków, w większości z zaboru pruskiego.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), zorganizowany, wieloletni program obrączkowania ptaków w stałych punktach (obozach obrączkarskich), zwykle w trakcie wiosennej lub jesiennej migracji. Ptaki są chwytane w specjalne sieci ornitologiczne lub innego rodzaju pułapki (np. pułapki labiryntowe na ptaki siewkowe, zwane wackami), a następnie mierzone, ważone, obrączkowane i wypuszczane na wolność. Przy okazji sprawdza im się otłuszczenie, zaawansowanie pierzenia i inne parametry biometryczne. Najważniejsze akcje obrączkarskie w Polsce to m.in. Akcja Bałtycka, Akcja Carpatica, Akcja Siemianówka, Kuling.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 »
Wszystkich stron: 27
