B
Ilość znalezionych haseł: 664
(gleboznawstwo leśne), symbol poziomu głównego w glebach. Oznacza poziom wzbogacania wietrzeniowego lub iluwialnego. Występuje w glebach brunatnych (Bbr), płowych (Bt), rdzawych (Bv), bielicowych (Bh, Bfe, Bhfe). W starszych klasyfikacjach nosił nazwy polskie, odpowiednio w kolejności: brunatnienia, wmycia w glebach płowych, rdzawienia, wmycia w glebach bielicowych i bielicach. Współcześnie wdrażane są miedzynarodowe terminy, jak kolejno: → cambic, → argic, → sideric (termin polski), → spodic. Pełny zapis morfologii gleb z użyciem wymienionych symboli zastosowano przy opisie typów i podtypów gleb.
Zobacz więcej...
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), typ lasów z dominacją drzewostanów sosnowych lub świerkowych, niskiej bonitacji, na ubogich, kwaśnych glebach bielicoziemnych, z próchnicą typu mor lub torfem wysokim; ze słabo rozwiniętym podszytem, ubogim runem krzewinkowym (borówki, wrzos) z dużym udziałem mchów i/albo porostów; zależnie od stosunków wilgotnościowych wyróżnia się bory suche, świeże, wilgotne i bagienne (te ostatnie na torfowiskach wysokich).
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), ubogie siedliska na torfowiskach wysokich. Gleby torfowe torfowisk wysokich, rzadziej murszaste lub morszowate; bardzo silnie kwaśne. Drzewostan tworzy sosna IV-V kl. bonitacji: miejscami brzoza. Warstwy dolnej drzewostanu brak. Podszyt w zasadzie nie występuje. Gatunki różnicujące runa to m.in. dość licznie występujące: żurawina błotna Oxyccocus quadripetalus, wełnianka pochwowata Eriophorum vaginatum, rosiczka okrągłolistna Drosera rotundifolia, torfowiec magelański Sphagnum magellanicum i torfowiec zakrzywiony Spagnum recurvum, oraz płonnik sztywny (P. cienki) Polytrichum strictum. Runo zdominowane jest przez bagno zwyczajne Ledum palustre. Bardzo licznie występują torfowce Sphagnum sp.; innych mszaków jest mało, w tym są to: płonnik strojny Polytrichum strictum, mochwian bagienny Alaucomnium palustre, rokietnik pospolity Pleurosium schreberi. Bory bagienne w końcu 2010 r. zajmowały na terenach w zarządzie Lasów Państwowych obszar 10,7 tys. ha (0,2% pow.). Bb liczniej występują w mezoregionach: Puszcz Mazurskich (II.4), Puszczy Augustowskiej (II.11), Borów Tucholskich (III.1) i Puszczy Solskiej (VI.13).
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), wyróżniany na strefie regla górnego w Sudeckiej i Karpackiej krainie przyrodniczo-leśnej; na płytkich i bardzo płytkich glebach słabowykształconych (rankerach) bielicowych lub rdzawych bielicowych wytworzonych z pokryw piaszczysto-gliniastych z udziałem szkieletu na podłożu w krainie Sudeckiej m.in na: granitach, gnejsach, piaskowcach kwarcowo-skaleniowych; a krainie Karpackiej m.in. piaskowców inoceranowych, magurskich oraz pstrych mikowych. Próchnica typu mor.
Do roku 2003 wyróżniany był jeden typ siedliskowy lasu - bór górski (BG); od 2003 wyróżniane są: bór górski świeży (BGśw) oraz rzadziej występujące bór górski wilgotny (BGw) i bór górski bagienny (BGb).
Drzewostan buduje świerk III-IV kl. bonitacji. Dolnej warstwy drzewostanu brak; podszyt słabo rozwinięty złożony z jarzębiny i suchodrzewu. Gatunki różnicujące w Sudetach: przytulia okrągłolistna Galium rotundifolium, nerecznica szerokolistna i n. krótkoostna Dryopteris austriaca i D. dilitata. Gatunki różnicujące w Karpatach: podbiałek alpejski Homogyne alpina, kosmatka olbrzymia Luzula sylvatica, trzcinnik owłosiony Calamagrostis villosa. Gatunki częste to m.in.: trzcinnik owłosiony Calamagrostis villosa (w Sudetach), borówka czarna Vaccinium myrtillus, śmiałek pogięty Deschampsia flexuosa; w BGw także wietlica alpejska Athyrium distentifolium, liczydło górskie Streptopus amplexifolius; zaś w BGb torfowce Sphagnum sp i żurawina bagienna Oxyccocus palustis.
W roku 2010 bory górskie zajmowały na terenach w zarządzie Lasów Państwowych obszar około 8 tys. ha (0,1% pow.). Większe powierzchne BG są w krainie Sudeckiej w mezoregionie Gór Izerskich i Karkonoszy (VII.2) oraz Masywu Śnieżnika (VII.11); a niewielkie w Karpackiej w mezoregionach Beskidu Śląskiego i Małego (VIII.6) oraz Beskidu Żywieckiego (VIII.7).
Zobacz więcej...
(Hodowla lasu, Szczegółowa hodowla lasu), Siedliska pod silnym wpływem wody gruntowej, glebowo-opadowej i stokowej. Występują na płytkich wierzchowinach, zagłębieniach, gdzie zatrzymują się wody opadowe i stokowe, nie mające dró szybkiego odpływu. Gleby płytkie, szkieletowe z opadowym lub gruntowym oglejeniem. Drzewostan świerkowy III bonitacji z domieszką jarzębu, w runie: wietlica alpejska, gwiazdnica gajowa, szczaw górski.
Zobacz więcej...
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 »
Wszystkich stron: 45
