K
Ilość znalezionych haseł: 919
(urządzanie lasu), poszczególnym przedmiotom ochrony, dla których wyznaczono dany obszar Natura 2000, przypisane są na potrzeby planu urządzenia lasu wraz z programem ochrony przyrody – zarówno w programie informatycznym TAKSATOR, jak i systemie informatycznym Lasów Państwowych – odpowiednie kody, odrębnie dla poszczególnych:
- gatunków ptaków w ramach obszarów specjalnej ochrony (OSO),
- siedlisk przyrodniczych w ramach specjalnych obszarów ochronnych (SOO) uznawanych wcześniej za obszary o znaczeniu dla Wspólnoty (OZW), a także gatunków roślin i zwierząt będących przedmiotami ochrony w granicach obszaru SOO lub OZW.
Lokalizacja (poprzez adres leśny i administracyjny wyłączeń) oraz przypisane kody pozwalają na jednorazowy opis przedmiotów ochrony w odpowiednich zestawieniach, ujętych w programie ochrony przyrody (patrz tabela XXII) oraz na wykorzystaniu tego opisu w różnych konfiguracjach, zarówno na potrzeby planu urządzenia lasu wraz z programem ochrony przyrody, jak i sporządzania prognozy oddziaływania planu urządzenia lasu na środowisko, bez konieczności wielokrotnego powtarzania danych o przedmiotach ochrony, oddzielnie w każdym opisie taksacyjnym drzewostanu.
Zobacz więcej...
(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), [łac. co-, cum = z, wspólnie z + evolutio = rozwinięcie], zmiany ewolucyjne w układzie 2 lub więcej oddziałujących na siebie gatunków, głównie wśród tych, między którymi występują oddziaływania troficzne. Zachodzi wtedy, gdy określona cecha jednego gatunku wykształca się jako reakcja na określoną cechę gatunku innego. Jest specyficzna i obustronna. Jeśli dotyczy większej liczby gatunków, to wtedy mówi się o k. biocenotycznej. Silnie zaznacza się np. w układzie drapieżca–ofiara, pasożyt–żywiciel, rośliny–owady roślinożerne. Jej efektem są zjawiska mimetyzmu, mimikry, a także liczne zmiany morfologiczne, anatomiczne i fizjologiczne w budowie pasożytów i ich żywicieli oraz szereg adaptacji roślin do entomogamii.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, rosliny zielne), Corydalis – rodzaj z rodziny Fumariaceae (dymnicowate) liczący około 300 gatunków w umiarkowanych strefach klimatycznych, głównie w Eurazji i Ameryce Północnej, reprezentowany we florze Polski przez 4 gatunki dziko rosnące. Kokorycz pusta (Corydalis cava Schweigg. et Körte) – bylina, do 35 cm wysokości, w całości naga, o bulwie kulistawej i w środku pustej (u dojrzałych roślin), bez łuskowatego liścia u nasady łodygi. Liście podwójnie 3-sieczne, o odcinkach głęboko wcinanych. Kwiaty w szczytowych gronach, po 10-20, grzbieciste, wargowe, purpurowe lub białe. Przysadki jajowate, całobrzegie. Roślina wczesnowiosenna, charakterystyczna dla rzędu Fagetalia sylvaticae (żyzne i średnio żyzne lasy liściaste – łęgi, grądy, buczyny i żyzne jedliny, zboczowe lasy lipowo-jaworowe). Kokorycz pełna [Corydalis solida (L.) Clairv.] Kokorycz – gatunek podobny do poprzedniego, od którego różni się przede wszystkim występowaniem wąskiego, łuskowatego liścia w nasadzie łodygi, rozciętymi lub głęboko ząbkowanymi przysadkami oraz pełną bulwą. Kwiaty ma ciemnopurpurowe albo różowe. Występuje głównie we wschodniej części kraju, w zbiorowiskach żyznych lasów liściastych. Kokorycz wątła [Corydalis intermedia (L.) Mérkat] jest rośliną niższą, do 20 cm wysokości, przysadki są całobrzegie, a grona 1-5-kwiatowe. Gatunek rzadszy od poprzednich, którego większość stanowisk znajduje się w zachodniej Polsce. Kokorycz drobna [Corydalis pumila (Host) Rchb.] osiąga także wysokość do 20 cm, grona ma skąpo kwiatowe, zwisające po przekwitnieniu i przysadki dłoniasto wcinane. Roślina bardzo rzadka notowana zaledwie w kilku miejscach w północno-zachodniej Polsce.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, rośliny zielne), Polygonatum – rodzaj z rodziny Convallariaceae (konwaliowate), zaliczany też do rodziny Liliaceae (liliowate). W Polsce trzy gatunki. Kokoryczka wielokwiatowa [Polygonatum multiflorum (L.) All.] – wysoka, do 100 cm, bylina o grubym pełzającym kłączu, obłej, łukowato przegiętej łodydze i skrętoległych, jajowatoeliptycznych, siedzących liściach. Kwiaty bezwonne, wąsko dzwonkowate, białe, po 2-3 i więcej w krótkich gronach wyrastających z kątów liści. Gatunek charakterystyczny dla rzędu Fagetalia sylvaticae (żyzne i średnio żyzne lasy liściaste – łęgi, grądy, buczyny i żyzne jedliny, zboczowe lasy lipowo-jaworowe). Kokoryczka olygonatum odoratum (Mill.) Druce] jest rośliną niższą, o kanciastej łodydze, węższych liściach, gronach 1-2-kwiatowych i wonnych kwiatach. Występuje w borach mieszanych, kwaśnych i świetlistych dąbrowach oraz w kserotermicznych zbiorowiskach okrajkowych w kompleksie przestrzennym ciepłolubnych dąbrów i zarośli krzewiastych. Jest gatunkiem charakterystycznym dla związku Geranion sanguinei. Kokoryczka okółkowa [Polygonatum verticillatum (L.) All.] – ma łodygę wzniesioną i kanciastą, liście ustawione po 3-7 w okółkach, a blaszki wąskolancetowate lub równowąskie. Jest rozpowszechniona na południu kraju, zwłaszcza w górach, rzadsza na północy, poza tym bardzo rzadka. Gatunek charakterystyczny dla zbiorowisk ziołorośli wysokogórskich z klasy Betulo-Adenostyletea, częsty górskich w borach i lasach liściastych.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (dawniej: kurka wodna, łac. Gallinula chloropus, ang. Moorhen) ptak z rodziny Rallidae (chruściele), rzędu Gruiformes (żurawiowe). Długość ciała 27-31 cm, masa ciała 150-490 g. Mniejsza od łyski o brunatnym ubarwieniu z biało-czarnym podogoniem i białymi kreskami po bokach ciała. Koniec dzioba żółty, a jego nasadowa część wraz z płytką czołową jaskrawoczerwone. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce umiarkowanie rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje obficie zarośnięte wody stojące. Gniazdo zakłada na ziemi, w szuwarach, czasem na krzaku lub drzewie. W okresie IV-VI składa 5-9 jaj, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 21-22 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza 2-3 lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i IX-XI, część osobników zimuje w kraju. Pożywienie: drobne bezkręgowce wodne i rośliny wodne. Liczebność w Polsce szacowana na 10-20 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 »
Wszystkich stron: 62
