K
Ilość znalezionych haseł: 919
(geomatyka), przebieg krzywej w zakresie widzialnym (0,4–0,7 μm) ma minima w przedziale niebieskim (0,4–0,5 μm) i czerwonym (0,6–0,7 μm) oraz maksimum w zakresie zielonym (0,5–0,6 μm). Minima są wynikiem pochłaniania promieniowania wykorzystywanego w procesie fotosyntezy. Odbicie zakresu zielonego skutkuje tym, że roślinność postrzegamy w barwie zielonej. Na jesieni, gdy liście tracą chlorofil, proporcje pochłaniania się zmieniają i większemu odbiciu podlegają fale czerwone, co powoduje efekt czerwienienia i żółknięcia liści (żółty jest kombinacją czerwieni i zieleni). Wewnętrzna struktura zdrowych liści powoduje, że promieniowanie bliskiej podczerwieni (0,7–1,3 μm) jest intensywnie odbijane i stąd maksimum na wykresie krzywej spektralnej roślinności. Zobrazowania w tym zakresie spektralnym pokazują roślinność jako obiekty bardzo jasne. Wraz z pogarszaniem kondycji roślin ich odbicie maleje, dzięki czemu bliska podczerwień może być wykorzystywana do obrazowania stanu zdrowotnego roślin.
Zobacz więcej...
1. (nauka o surowcu drzewnym, wady drewna), jest to odchylenie osi podłużnej pnia lub strzały od linii prostej. Jedna z ważnych wad kształtu, którą określa się w cm/m. Mierzy się strzałkę wygięcia w miejscu występowania największej krzywizny i odnosi się ją do długości odcinka (w metrach) łączącego skrajne punkty krzywizny. Wyróżniamy następujące odmiany krzywizny: jednostronna, dwustronna i wielostronna
2. (nauka o surowcu drzewnym, wady drewna), wada kształtu. Odchylenie osi podłużnej pnia od linii prostej. Może ona występować jako:
krzywizna jednostronna – jest to krzywizna o jednej strzałce wygięcia,
krzywizna dwustronna – krzywizna o dwu i więcej strzałkach wygięcia, leżących w jednej płaszczyźnie przekroju podłużnego pnia,
krzywizna wielostronna – krzywizna o dwu i więcej strzałkach wygięcia, leżących w różnych płaszczyznach przekroju podłużnego pnia.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Anas platyrhynchos, ang. Mallard) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 50-60 cm, rozpiętość skrzydeł 81-95 cm, masa ciała 750-1570 g. Wyraźny dymorfizm płciowy wyłącznie w okresie lęgowym. Kaczor wyróżnia się zielono połyskującą głową i szyją oddzieloną od kasztanowatej piersi białą obrożą. Samica jest brunatno plamkowana. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Przodek kaczki domowej. Zamieszkuje wszelkie zbiorniki wodne (spotykana również daleko od wody). Gniazdo zakłada na ziemi lub na drzewach. W okresie IV-V składa 9-13 jaja, które wysiaduje wyłącznie samica przez 27-28 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VIII-XI, część osobników zimuje w kraju. Pożywienie: rośliny, nasiona, owoce, bezkręgowce. Liczebność w Polsce szacowana na 200-400 tysięcy par. Gatunek łowny. Okres polowań od 15 sierpnia do 21 grudnia.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (dawniej: krzyżodziób dwupręgowy, łac. Loxia leucoptera, ang. Two-barred Crossbill) ptak z rodziny Fringillidae (łuszczaki), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 14,5-16 cm, masa ciała 25-40 g. Charakterystyczne skrzyżowane końcówki dzioba (przystosowanie do otwierania szyszek modrzewia i wyłuskiwania nasion). Dziób wyraźnie smuklejszy od krzyżodzioba świerkowego, o mniej zakrzywionej szczęce. Wyraźny dymorfizm płciowy. Ubarwienie samca karminowoczerwone, samicy i młodych zielonkawobrązowe. We wszystkich szatach na skrzydłach dwa, szerokie białe paski pokrywowe. Zamieszkuje rosyjska tajgę i lasotundrę. Do Polski zalatuje sporadycznie. Pożywienie: nasiona drzew iglastych, jagody, bezkręgowce. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Loxia pytyopsittacus, ang. Parrot Crossbill) ptak z rodziny Fringillidae (łuszczaki), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 16-18 cm, masa ciała 44-69 g. Charakterystyczne skrzyżowane końcówki potężnego dzioba (przystosowanie do otwierania szyszek sosnowych i wyłuskiwania nasion). Nieco większy i masywniejszy niż krzyżodziób sosnowy, o grubszej szyi i dużej głowie z płaskim czołem. Dziób masywny, wysoki u nasady, o wybrzuszonej żuchwie. Ubarwienie podobne do krzyżodzioba świerkowego, ale o bardziej amarantowym odcieniu. Wyraźny dymorfizm płciowy (samica ubarwiona zielonkawo). Zamieszkuje Syberię i Skandynawię Do Polski zalatuje sporadycznie, wyjątkowo lęgowy. Zamieszkuje bory, głównie sosnowe. Gniazdo zakłada na drzewach. W okresie III-V składa 3-4 jaja, które wysiaduje wyłącznie samica przez 14-16 dni. Wyprowadza jeden, rzadko dw lęgi w roku. Zimą gatunek koczujący. Pożywienie: nasiona drzew iglastych, jagody, bezkręgowce. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Loxia curvirostra, ang. Common Crossbill) ptak z rodziny Fringillidae (łuszczaki), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 15-17 cm, masa ciała 26-51 g. Charakterystyczne skrzyżowane końcówki dzioba (przystosowanie do otwierania szyszek świerkowych i wyłuskiwania nasion). Wyraźny dymorfizm płciowy. Ubarwienie dorosłego samca karminowoczerwone z wyjątkiem brązowych skrzydeł i ogona. Samica jest oliwkowobrązowa. W Polsce występuje jedynie lokalnie (najliczniej w górach i puszczach północno-wschodniej części kraju). Zamieszkuje bory, głównie świerkowe. Gniazdo zakłada na drzewach. Pora gniazdowania zależy od urodzaju szyszek i może zaczynać się już nawet w styczniu i trwać do lipca. Składa 3-4 jaja, które wysiaduje wyłącznie samica przez 14-15 dni. Wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gatunek koczujący, w latach nieurodzaju świerka stadka krzyżodziobów przemieszczają się na nowe tereny, nieraz na znaczne odległości. Pożywienie: nasiona drzew iglastych, jagody, bezkręgowce. Liczebność w Polsce szacowana na 2500-10000 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 »
Wszystkich stron: 62
