K
Ilość znalezionych haseł: 919
(botanika leśna, anatomia i morfologia roślin), skrócony i przekształcony pęd, którego poszczególne części związane są w różnym stopniu z rozmnażaniem płciowym. Kwiaty u roślin nagozalążkowych mają prostszą budowę niż u okrytozalążkowych. Nie ma u nich okwiatu, owocolistki są wolne (niezrośnięte), a zalążki odkryte (nagie). Zawsze są wiatropylne i rozdzielnopłciowe. Gatunki jednopienne wytwarzają kwiaty męskie i żeńskie na tym samym osobniku, natomiast dwupienne – na oddzielnych. Pojedyncze kwiaty żeńskie mają tylko cisy (z jednym zalążkiem) i miłorząb (z dwoma zalążkami). U jodeł, świerków, modrzewi, sosen, daglezji i choiny kwiaty te w postaci łuskowatych owocolistków, każdy z dwoma zalążkami, skupione są w kwiatostanach zwanych strobilostanami. Kwiaty roślin okrytozalążkowych o budowie całkowitej składają się z okwiatu (działek kielicha i płatków korony) oraz słupkowia i pręcikowia, które osadzone są na dnie kwiatowym stanowiącym zakończenie szypułki kwiatowej. Kwiaty bez okwiatu mają między innymi wierzby, orzechowate, grab i leszczyna. Okwiat pojedynczy to taki, który nie jest zróżnicowany na kielich i koronę. Płatki korony mogą być wolne lub zrośnięte. Zalążnia, czyli dolna część słupka, zawiera jeden lub więcej zalążków. Może być wolna lub zrośnięta z dnem kwiatowym. Jeśli słupek występuje na szczycie dna wypukłego dna kwiatowego, mówimy o słupku górnym i kwiecie dolnym, gdy jest wolny i usytuowany jest na dnie wklęsłym – o słupku górnym i kwiecie kołozalążniowym, a jak otaczające dno wklęsłe jest z nim zrośnięte – o słupku dolnym i kwiecie górnym.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, anatomia i morfologia roślin), biór rozgałęzień pędu u roślin nasiennych zakończonych kwiatami. Wyróżnia się dwa podstawowe typy: kwiatostany groniaste i wierzchotkowate. Do kwiatostanów groniastych (rozgałęziających się jednoosiowo; kwiaty najstarsze u podstawy osi głównej, a najmłodsze w części szczytowej) zalicza się: - grono – składające się z jednej osi głównej, na której osadzone są kwiaty na szypułkach jednakowej długości,- baldachogrono – składające się z jednej osi głównej, na której osadzone są kwiaty na szypułkach najdłuższych w dolnej części, a najkrótsze – w górnej, w taki sposób, że wszystkie ułożone są mniej więcej w jednej płaszczyźnie, - kłos – kwiatostan podobny do grona, lecz z kwiatami siedzącymi (bez szypułek), - kotkę – kwiatostan podobny do kłosa, lecz z osią wiotką, często zwisającą, - wiechę – kwiatostan rozgałęziony; na osi głównej osadzone są osie boczne drugiego i dalszych rzędów, - baldach – z silnie skróconej osi głównej (pozornie z jednego miejsca) odchodzą szypułki o jednakowych długościach, a kwiaty ułożone są mniej więcej w jednej płaszczyźnie (najmłodsze w środku). Kwiatostany wierzchotkowate rozgałęziają się wieloosiowo, przy czym pierwotna oś główna wcześnie kończy się wytworzeniem kwiatu, który zakwita jako pierwszy.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Turdus pilaris, ang. Fieldfare) ptak z rodziny Turdidae (drozdy), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 22-27 cm, masa ciała 76-128 g. Wierzch ciała brązowy, głowa i kuper popielate, ogon czarny. Cały spód ciała gęsto plamkowaty na beżowym tle. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje zadrzewienia, sady, parki, brzegi lasów. Gniazdo zakłada na drzewach. Często gniazduje w luźnych koloniach. W okresie IV-VI składa 5-6 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 10-13 dni. Wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i X-XI, część osobników zimuje w kraju. Pożywienie: owady, dżdżownice, jagody. Liczebność w Polsce szacowana na 200-400 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 »
Wszystkich stron: 62
