(geomatyka), nauka o mapach, teorii map, metodach ich sporządzania i użytkowania, zastosowaniu map, przekazywaniu informacji odniesionych do przestrzeni oraz dziedzina działalności organizacyjnej i usługowej związanej z opracowywaniem, reprodukcją i rozpowszechnianiem map, a także ich badanie jako dokumentów naukowych oraz dzieł sztuki.
(Gleboznawstwo leśne), kartografia to nauka o tworzeniu map, metodach ich sporządzania i wykorzystywania, jak również dziedzina działalności organizacyjnej i usługowej, związanej z opracowywaniem, reprodukcją i rozpowszechnianiem map. Mapy gleb w leśnictwie powstają różne, m.in. w trakcie wykonywania operatu siedliskowego. Każde nadleśnictwo w Polsce posiada dokument kartograficzny zwany → mapa gleb, stanowiący podkład do kreślenia map siedlisk. Metody wykonywania i skale map określa instrukcja.
(geomatyka), kartografia stosująca metody i techniki informatyczne przy opracowywaniu i wizualizacji danych kartograficznych.
(zoologia leśna, ptaki), metoda badania zagęszczenia ptaków w terenie w okresie lęgowym, dająca rezultaty przyjmowane za wartości bezwzględne. Polega ona na kilkakrotnym w ciągu sezonu lęgowego nanoszeniu na plan powierzchni próbnej wszystkich ptaków śpiewających lub w inny sposób wykazujących przywiązanie do terenu.
(geomatyka), mapa tematyczna, na której prezentacja danych ilościowych, odniesionych do powierzchni i podzielonych na klasy, jest przedstawiana za pomocą logicznie uporządkowanych barw, deseni lub stopni szarości.
(geomatyka), kartogram, w którym układ podstawowych jednostek zależy od zmienności natężenia badanego zjawiska. Często wykonywany na bazie mapy kropkowej.
(geomatyka), dział kartografii zajmujący się pomiarami na mapach, np. odległości, powierzchni, kątów, a zwłaszcza dokładności rozmieszczenia obiektów na mapie oraz sposobami przeprowadzania takich pomiarów.
(geomatyka), cecha mapy oznaczająca, że obraz mapy może być wykorzystywany do przeprowadzania pomiarów, w celu określenia cech ilościowych prezentowanych zjawisk i obiektów (liczebność, rozmiar, odległość, powierzchnia); kartometryczność mapy uzyskuje się poprzez zastosowanie ścisłych formuł matematycznych odzwierciedlających nieregularną bryłę Ziemi na płaszczyźnie mapy; odróżnia to mapę od planów, które w ogólności nie posiadają tej właściwości.
(zoologia leśna, ptaki), bank danych o biologii rozrodu ptaków Polski. Została zorganizowana w 1978 roku przez Zakład Ekologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Jest to program ogólnopolski oparty na pracy honorowych współpracowników. Od tego czasu, w ciągu 30 lat współpracę nawiązało ponad 600 osób, które nadesłały ponad 91 tysięcy kart gniazdowych z informacjami o lęgach 213 gatunków.
(geomatyka), metoda badań geograficznych polegająca na nanoszeniu na podkład mapy nowych szczegółów lub jakiegoś zjawiska, na podstawie obserwacji terenowej lub informacji pozyskanej z innych źródeł.
(geomatyka), zapis jakiegoś zjawiska w postaci mapy na podstawie dostępnych danych i informacji oraz wiedzy eksperckiej.
(geomatyka), wyznaczanie na mapie granic wydzieleń siedliskowych, uwzględniające zwłaszcza: klasyfikację gleb i siedlisk oraz dane geologiczne, hydrologiczne, drzewostanowe itd.
(ergonomia w leśnictwie), karty są podstawowym źródłem informacji o właściwościach niebezpiecznych substancji chemicznych, rodzaju i rozmiarach stwarzanego przez nie zagrożenia dla ludzi i środowiska naturalnego oraz o zasadach postępowania z nimi na etapie produkcji, w transporcie, podczas stosowania i magazynowania. Dane zawarte w Kartach są przedstawione w formie zgodnej z rozporządzeniem ministra zdrowia z dnia 14 grudnia 2004 r., zmieniającym rozporządzenie w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego z dnia 3 lipca 2002 r. (DzU nr 140, poz. 1171; zm.: DzU 2005, nr 2, poz. 8) oraz rozporządzeniem ministra zdrowia z dnia 28 września 2005 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem (DzU nr 201, poz. 1674).
(mechanizacja prac leśnych), kasety te produkowane są z polietylenu, a ich trwałość jest gwarantowana na okres 10 lat. Kasety te produkowane są o dwóch przekrojach komórek okrągłe lub prostokątne. Wszystkie kasety mają zbliżone wymiary podstawy, różnią się ilością komórek i ich objętością i wysokością. Boczne ścianki są bądź to zamknięte i wtedy posiadają pionowe listwy zapobiegające toczeniu się korzeni, bądź posiadają boczne szczeliny i są one oznaczone na końcu symbolu znak SS. Parametry kaset podaje tabela. Kontenery służą do produkcji sadzonek z zakrytym systemem korzeniowym i są stosowane w szkółkach kontenerowych.
(mechanizacja prac leśnych), wytworzone są z utwardzonego styropianu, który odporny jest na starzenie, nie reaguje z żadnym podłożem szkółkarskim, charakteryzuje się niskim współczynnikiem przewodności cieplnej, odporny na działanie temperatury do 70oC, nie zawiera substancji szkodliwych dla zdrowia i może być poddany procesowi recyklingu. Wszystkie kasety mają zbliżone wymiary podstawy, różnią się ilością komórek i ich objętością i wysokością. Komórki posiadają pionowe listwy zapobiegające toczeniu się korzeni. Kasety służą do produkcji sadzonek z zakrytym systemem korzniowym, swoją przewagę na kasetami typu HIKO wykazują głównie dla sadzonek drzew liściastych i są stosowane w szkółkach kontenerowych. Parametry kaset podaje tabela.
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 » Wszystkich stron: 62