O
Ilość znalezionych haseł: 803
(Ochrona przyrody), roślina, zwierzę lub grzyb z danego gatunku, żywe lub martwe, każda ich część, forma rozwojowa, jajo lub wydmuszka, a także produkt pochodny również zawarty w innych towarach oraz towary, które zgodnie z dołączonym dokumentem, opakowaniem, oznakowaniem lub etykietą, lub jeżeli wynika to z jakichkolwiek innych okoliczności, mają zawierać lub zawierają części lub produkty pochodne z roślin, zwierząt, lub grzybów z danego gatunku;
Według ustawy o ochronie przyrody zakazane jest posiadanie bez zezwolenia okazów gatunków zwierząt lub ich części, z wyłączeniem piór ptaków.
Zobacz więcej...
(Ekologia lasu, środowiskowe zagrożenia drzew i drzewostanów), okiść można określić jako stan oblepienia (obciążenia) gałęzi i całych koron drzew przez śnieg, szadź lub gołoledź. Najbardziej niebezpieczne są opady mokrego śniegu w temperaturze około 0°C. Mokry śnieg lub deszcz padający na wyziębione gałęzie przymarza warstwami do ich powierzchni, powodując stopniowo przeciążenie koron i ich wychylenie od pionu. Przy silnym wychyleniu i przekroczeniu mechanicznej wytrzymałości drewna następuje łamanie pni, na różnych wysokościach - od wierzchołka po odziomek. Krytyczne obciążenie koron drzew iglastych przez śnieg wynosi około 50 kg/m2. Do zwiększenia stabilności drzewostanów przyczyniają się intensywne trzebieże w młodszych klasach wieku, pozwalające utrzymać drzewom, rosnącym w rozluźnionym zwarciu dłuższe korony a tym samym bardziej zbieżyste pnie. Udział złamanych pni w takich drzewostanach jest kilkakrotnie mniejszy niż w drzewostanach wyrosłych w pełnym zwarciu. Złamaniu ulegają wtedy głównie wierzchołki, co daje drzewom szansę regeneracji. Na przykład świerki o długich koronach, rosnące w górnym reglu Sudetów i Karpat, wykazują wybitną zdolność regeneracji. W starszych drzewostanach większość drzew ma zastępcze wierzchołki, a u wielu widać ślady wielokrotnych złamań, z których za każdym razem potrafiły się jednak zregenerować.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Delichon urbicum, ang. House Martin) ptak z rodziny Hirundinidae (jaskółkowate), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 13,5-15 cm, masa ciała 12-23 g. Nieco mniejsza od dymówki, o bardziej krępej sylwetce z krótszym i mniej rozwidlonym ogonem. Z wierzchu granatowoczarna, od spodu biała. Na kuprze biała plama. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje osiedla ludzkie. Gniazdo zakłada na budynkach (często pod okapem dachu albo pod gzymsem). W okresie V-VII składa 3-5 jaj, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 14-16 dni. Wyprowadza dwa lęgi w roku. W odróżnieniu od dymówki, która nocuje w trzcinach, oknówki po okresie lęgowym gromadnie nocuje na drzewach. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VIII-X, zimuje w Afryce. Pożywienie: drobne owady latające. Liczebność w Polsce szacowana na 350-600 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 »
Wszystkich stron: 54