O
Ilość znalezionych haseł: 806
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Aquila pomarina, ang. Lesser Spotted Eagle) ptak z rodziny Accipitridae (jastrzębiowate), rzędu Accipitriformes (szponiaste). Długość ciała 55-65 cm, rozpiętość skrzydeł 143-168 cm, masa ciała 1100-2160 g. Ubarwiony brunatno, w locie pokrywy skrzydłowe jaśniejsze od lotek. Poluje na stosunkowo drobne zwierzęta, których wypatruje z wysokiego posterunku lub też chwyta je na piechotę. W locie skrzydła wygięte w kształcie płaskiego M (ramiona uniesione, dłonie opuszczone). Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W Polsce występuje głównie we wschodniej i północno-zachodniej części kraju oraz we wschodnich Karpatach. Zamieszkuje lasy (najchętniej liściaste lub mieszane) blisko dolin rzecznych, łąk i pól. Gniazdo zakłada na drzewach. W okresie V-VI składa 1-2 jaja, które wysiaduje wyłącznie samica przez 38-41 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV i VIII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: drobne ssaki, również płazy i ptaki. Liczebność w Polsce szacowana na 1800-2000 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą, zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji, mogących powodować płoszenie lub niepokojenie oraz ochroną strefową. Strefa ochrony całorocznej obejmuje promień do 100 metrów od gniazda, strefa ochrony okresowej obowiązująca od 1 marca do 31 sierpnia obejmuje promień do 500 metrów od gniazda.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Gypaetus barbatus, ang. Lammergeier) ptak z rodziny Accipitridae (jastrzębiowate), rzędu Accipitriformes (szponiaste). Długość ciała 105-125 cm, rozpiętość skrzydeł 235-275 cm, masa ciała 4,5-7 kg. Ogromny ptak padlinożerny zamieszkujący Alpy, Pireneje i Bałkany. Występuje skrajnie nielicznie i tylko lokalnie, ginący, w Europie pozostało zaledwie ok. 500 par. Związany z najbardziej niedostępnymi stromymi stokami gór. Żywi się padliną i kośćmi, które zrzuca z dużej wysokości na skały by wydobyć z nich szpik. Dawniej wyjątkowo zalatywał do Polski (stwierdzony dwukrotnie w XIX wieku). Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(Gleboznawstwo leśne), minerał skał magmowych kwaśnych, z grupy minerałów sialicznych. Jest glinokrzemianem potasu K(AlSi3O8). Posiada twardość 6-6,5, gęstość 2,55-2,62, rysę białą, jest doskonale łupliwy. Najczęściej jest biały, a także szary, różowy i czerwony. Jest trudno wietrzejący. Oprócz skał magmowych kwaśnych i skał metamorficznych, występuje on też w klastycznych skałach osadowych, np. w arkozach. Jest uważany za pierwotne źródło potasu w glebach.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Emberiza hortulana, ang. Ortolan Bunting) ptak z rodziny Emberizidae (trznadlowate), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 15-16,5 cm, masa ciała 17-30 g. Samiec w szacie godowej ma popielatooliwkową głowę z żółtymi wąsami i gardłem. Spód ciała rdzawobrązowawy. Wierzch brązowy z brunatnymi smugami na grzbiecie. Samica podobna, ale bardziej stonowana w barwach. W Polsce umiarkowanie rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje tereny rolnicze z drzewami, skraje sadów, ogrodów, lasów. Gniazdo zakłada na ziemi. W okresie V-VII składa 4-5 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 11-12 dni. Wyprowadza jeden, rzadziej dwa lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VIII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: nasiona, wiosną owady i pająki. Liczebność w Polsce szacowana na 150-300 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 »
Wszystkich stron: 54
