R
Ilość znalezionych haseł: 712
(bezpieczeństwo i higiena pracy w leśnictwie), każdy rodzaj transportowania lub podtrzymywania przedmiotów, ładunków lub materiałów przez jednego lub więcej pracowników, w tym przemieszczanie ich poprzez: unoszenie, podnoszenie, układanie, pchanie, ciągnięcie, przenoszenie, przesuwanie, przetaczanie lub przewożenie
Zobacz więcej...
(Gleboznawstwo leśne), jest to poziom zawierający materiały węglanowe powstałe z pierwotnych skał węglanowych (wapienie, margle, dolomity, itp.) lub siarczanowych (gipsy), zawierający okruchy tych skał, o odczynie zasadowym (pH powyżej 7,0) i wysyceniu kompleksu sorpcyjnego zasadami (V) około 100%, stanowi ich zwietrzelinę i zalega na tych skałach. Termin rędzic jest nawiązaniem do tradycyjnego typu gleb w polskim gleboznawstwie, zastosowany pierwszy raz w Atlasie gleb leśnych Polski [2003], natomiast termin → rendzic dotyczacy poziomu → mollic, wprowadzono w WRB do określania jednostki niższego rzędu w Leptosols. Poziomy te nie są tożsame.
Zobacz więcej...
(Gleboznawstwo leśne), Rędziny powstają ze skał węglanowych: wapieni o różnej genezie i właściwościach, margli i dolomitu, marmuru, gipsu. Okruchy skał są obecne w profilu często już od powierzchni, a w głębszych warstwach dominują ilościowo (→ fotografia). Morfologię rędziny można przedstawić następująco: ACca–Rca. Rędziny posiadają w różnym stopniu wykształcony poziom próchniczny A. Pod tym poziomem wzrasta udział szkieletu i stopniowo poziomy przechodzą w skałę macierzystą. Poziomu diagnostycznego dla rędzin w systematykach międzynarodowych nie zdefiniowano, gdyż w klasyfikacji WRB nie stanowią one odrębnej jednostki głównej. Proponowany tam rendzic dotyczy podtypu w glebach inicjalnych skalistych. Atlas gleb leśnych Polski popularyzuje termin → rędzic jako poziom diagnostyczny rędzin. Ten typ gleby w Polsce ma długą tradycję i występuje potrzeba dopracowania kryteriów dla jego poziomu diagnostycznego. Gleby te są obojętne i zasadowe, a jedynie odmiany mieszane rędzin w powierzchniowym nadkładzie, genetycznie obcym dla skał wapiennych, lub domieszce takiego materiału mogą być kwaśne. Zwietrzelina wapieni to gliny lekkie, średnie i ciężkie w różnym stopniu szkieletowe. Wysycenie kompleksu sorpcyjnego zasadami (V%) jest bliskie lub równe 100. Podtypy rędzin i kryteria ich wydzielania zawiera rysunek. Rędziny występują głównie w południowej części Polski, gdzie na powierzchni terenu zalegają skały wapniowcowe. Są to zarówno Karpaty, jak i Sudety, a także wyżyny południa Polski. Rędziny zaliczane są do odmian eutroficznych i hipertroficznych, co w klasyfikacji siedliskowej odpowiada lasom, w odmianach wyżynnych lub górskich. Potencjalne zbiorowiska roślinne rędzin to kserotermiczne zbiorowisko leśno – zaroślowe, ciepłolubna buczyna storczykowa (Carici – Fagetum), forma wyżynna grądu subkontynentalnego (Tilio - carpinetum typicum), żyzna buczyna karpacka (Dentario glandulosae – Fagetum), żyzna buczyna sudecka (Dentario enneaphyllidis – Fagetum), jaworzyna górska (Phyllitido-Aceretum). Morfologię i pełną dokumentację tych gleb prezentuje → Atlas gleb leśnych Polski i → Muzeum Gleb.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 »
Wszystkich stron: 48
