R
Ilość znalezionych haseł: 712
(historia i tradycja leśna), Szczepan Rybak urodził się 6 XII 1908 r. w Wesołej pod Kępnem. Był synem Stanisława, leśnika i Rozalii z d. Błaszczyk. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Zgorzelcu rozpoczął naukę zawodu leśnika w lasach majątku Siemianice pod Kępnem. Po ukończeniu praktyki pracował jako gajowy w tym majątku. W Iatach 1928-30 odbył zasadniczą służbę wojskową w 69 pp. Od 4 IV 1935 r. objął posadę gajowego w leśniczówce Janowo w pobliżu wsi Gułtowy, w lasach hr. Adolfa Bnińskiego (obecnie pow. Środa Wlkp., gmina Dominowo). W sierpniu 1939 r. został zmobilizowany do 69 pp jako dowódca drużyny w kompanii karabinów maszynowych. Brał udział w walkach nad Bzurą i w obronie Warszawy. W czasie walk był ciężko ranny. Przebywał w niemieckich szpitalach polowych, potem w Sochaczewie. Zwolniony wrócił do miejsca zamieszkania w końcu grudnia 1939 r. i został zatrudniony ponownie jako gajowy w leśniczówce Janowo. W początkach 1941r. nawiązał kontakty z plut. Wawrzyńcem Chałupką, który latem tego roku włączył go do miejscowej grupy konspiracyjnej. Jesienią 1941 r. został zaprzysiężony przez por. Alfreda Furmańskiego do ZWZ (pseudonim „Jeż”). W jego gajówce odbywały się liczne zebrania konspiracyjne, a nadto wykonywał szereg zadań związanych z łącznością konspiracyjną. W 1942 r. był szefem łączności konspiracyjnej w Obwodzie AK Środa Wlkp., a następnie kwatermistrzem. Na wniosek por. A. Furmańskiego dokonał reorganizacji grupy pracowników leśnych tak, aby składała się wyłącznie z żołnierzy AK. Od lata 1943 r. organizował placówkę odbioru zrzutów lotniczych, szyfrowaną „Proso 2" i przygotowywał kryjówki ziemne do przechowania broni zrzutowej. W tym okresie został awansowany do stopnia sierżanta i mianowany dowódcą wydzielonego plutonu AK w rejonie Janowa, stanowiącego trzon kadrowy placówki odbiorczej „Proso 2". 14 IX 1943 r. jako zastępca oficera zrzutowego przygotował plan rozmieszczenia placówki odbiorczej. Po północy 15 IX 1943 r. przyjęła ona zrzut typu „OW", dokonany przez brytyjską załogę, którą dowodził S/L Pitt, Nowozelandczyk. Kierował zbieraniem materiałów zrzutowych oraz zacieraniem śladów operacji. Następnego dnia po zrzucie uzyskał z posterunku policji niemieckiej w Nekli informacje o planowanej akcji pościgowej. Ostrzeżenia przekazał por. A. Furmańskiemu, po czym zbiegł z terenu akcji. Ukrywał się kolejno w Klonach, Wysławicach, Bagrowie, w Garbach. W kwietniu 1944 został przypadkowo aresztowany przez Gestapo. Po ciężkim śledztwie w Domu Żołnierza w Poznaniu osadzono go w obozie koncentracyjnym w Żabikowie, gdzie wyrokiem Policyjnego Sądu Doraźnego (Polizeistandgericht STAPO Posen) został skazany na karę śmierci. Rozstrzelany w zbiorowej egzekucji 19 I 1945 r.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Sternula albifrons, ang. Little Tern) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 21-25 cm, rozpiętość skrzydeł 41-47 cm, masa ciała 50-63 g. Najmniejsza rybitwa, znacznie mniejsza od rybitwy rzecznej. Sylwetka krępa z krótkim, słabo rozwidlonym ogonem i drobnymi nogami. Ubarwienie od wierzchu popielate, a od spodu białe. Na głowie czarna czapeczka z białym czołem. Dziób smukły, żółty z czarnym końcem. Nogi żółte. Młode mają brunatno łuskowany grzbiet i słabo skontrastowaną czapeczkę. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce występuje lokalnie w dolinach większych rzek. Zamieszkuje piaszczyste wyspy w nurcie rzeki i wybrzeża morskie. Gniazdo zakłada na ziemi. Gniazduje pojedynczo lub kolonijnie. W okresie V-VII składa 1-3 jaja, które wysiaduje samica przy niewielkiej pomocy samca przez 18-22 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VIII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: drobne ryby, skorupiaki i owady. Liczebność w Polsce szacowana na ok. 900 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą i dodatkowym zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji mogących powodować płoszenie lub niepokojenie.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Chlidonias leucopterus, ang. White-winged Tern) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 20-24 cm, rozpiętość skrzydeł 50-56 cm, masa ciała 55-80 g. Podobna do rybitwy czarnej, ale różni się od niej bardziej skontrastowanym ubarwieniem. W szacie godowej cały korpus oraz pokrywy podskrzydłowe czarne, a skrzydła jasnopopielate z białym przednim skrajem, ogon i kuper białe. Dziób i nogi ciemnoczerwone. Młode ptaki w porównaniu z rybitwą czarną mają jaśniejszy wierzch skrzydeł i brunatny grzbiet skontrastowany z białawym kuprem i ogonem. W Polsce gniazduje w bardzo zmiennej liczbie i wyłącznie na kilku stanowiskach (głównie nad Biebrzą i Narwią). Zamieszkuje bagienne doliny rzek i zarośnięte zbiorniki wodne. Gniazdo zakłada na wodzie (pływająca platforma z roślin). Gniazduje kolonijnie. W okresie V-VI składa 2-3 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 18-20 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty V i VIII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: głównie owady i inne bezkręgowce. Liczebność w Polsce szacowana na 50-4500 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą i dodatkowym zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji mogących powodować płoszenie lub niepokojenie.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Chlidonias hybrida, ang. Whiskered Tern) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 24-28 cm, rozpiętość skrzydeł 57-63 cm, masa ciała 80-95 g. Ubarwienie szare z jaśniej popielatymi skrzydłami. Czarna czapeczka kontrastuje z białymi policzkami. Dziób i nogi ciemnoczerwone. W Polsce dawniej bardzo rzadka, od połowy lat 80. ubiegłego wieku rozpoczęła trwającą do dziś ekspansję, powiązaną zapewne ze zniszczeniem pierwotnych siedlisk tego gatunku w rejonie Jeziora Aralskiego. Zamieszkuje bagienne doliny rzek, zarośnięte zbiorniki wodne. Gniazdo zakłada na wodzie (pływająca platforma z roślin). Gniazduje kolonijnie. W czerwcu składa 2-3 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 18-20 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VIII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: owady i ich larwy, rybki, drobne płazy. Liczebność w Polsce szacowana na 800-1350 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą i dodatkowym zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji mogących powodować płoszenie lub niepokojenie.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Chlidonias niger, ang. Black Tern) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 22-26 cm, rozpiętość skrzydeł 56-62 cm, masa ciała 60-88 g. Głowa i tułów czarne, skrzydła i ogon szare. W Polsce dość rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje bagienne doliny rzek, zarośnięte zbiorniki wodne. Gniazdo zakłada na wodzie (pływająca platforma z roślin). Gniazduje kolonijnie. W okresie V-VI składa 2-3 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 21-22 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: głównie owady i inne bezkręgowce. Liczebność w Polsce szacowana na 4000-5000 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą i dodatkowym zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji mogących powodować płoszenie lub niepokojenie.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Sterna sandvicensis, ang. Sandwich Tern) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 37-43 cm (w tym wydłużone sterówki w szacie dorosłej 6-9 cm), rozpiętość skrzydeł 85-97 cm, masa ciała 200-285 g. Stosunkowo duża rybitwa o długim, smukłym, czarnym dziobie z żółtym końcem. Wierzch ciała jasnopopielaty. Na głowie czarna czapeczka z krótkim czubem na potylicy. Nogi krótkie, czarne. W Polsce regularnie przelotny, czasem też się gnieździ w ujściu Wisły. Zamieszkuje piaszczyste brzegi morskie, a podczas wędrówek – wszelkiego rodzaju wody. Gniazdo zakłada na ziemi. Gniazduje kolonijnie. W okresie V-VI składa 1-2 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 21-29 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VIII-IX, zimuje u wybrzeży zachodniej i południowej Europy. Pożywienie: ryby, rzadziej bezkręgowe wodne. Liczebność w Polsce szacowana na maksymalnie 24 pary. Gatunek objęty ochroną ścisłą i dodatkowym zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji mogących powodować płoszenie lub niepokojenie.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Gelochelidon nilotica, ang. Gull-billed Tern) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 35-42 cm, rozpiętość skrzydeł 76-86 cm, masa ciała 180-292 g. Dziób krótki i gruby, całkowicie czarny. Cały wierzch, włącznie z kuprem i ogonem, szary. Lotki pierwszorzędowe zakończone ciemnoszarym paskiem. Zamieszkuje południową Europę i centralną Azję. Do Polski zalatuje sporadycznie. Pożywienie: bezkręgowce i drobne kręgowce wodne i lądowe. Rybitwa krótkodzioba nie nurkuje, lecz często poluje na owady nad lądem, a sposobem lotu bardziej przypomina mewy niż rybitwy. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 »
Wszystkich stron: 48
