T
Ilość znalezionych haseł: 469
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Somateria spectabilis, ang. King Eider) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 55-63 cm, rozpiętość skrzydeł 87-100 cm, masa ciała 1,2-2 kg. Jedna najbardziej oryginalnie ubarwionych kaczek. Samiec w szacie godowej ma czerwony dziób, u nasady którego znajduje się pomarańczowa, czarno obwiedziona narośl. Wierzch głowy i tył szyi niebieskawe. Pierś różowawa, a reszta upierzenia czarna z wyjątkiem białych plam po bokach tyłu ciała. Samica bardzo podobna do samicy edredona, od której różni się profilem głowy i kształtem dzioba. Gniazduje w północnej Eurazji i północnej części Ameryki Północnej. Do Polski zalatuje sporadycznie. Zamieszkuje wybrzeża morskie. Pożywienie: skorupiaki i mięczaki morskie głównie zebrane z dna. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Streptopelia turtur, ang. Turtle Dove) ptak z rodziny Columbidae (gołębiowate), rzędu Columbiformes (gołębiowe). Długość ciała 25-28 cm, rozpiętość skrzydeł 45-50 cm, masa ciała 100-160 g. Ubarwienie popielate z różowawobeżowym na szyi i piersi. Wierzch ciała z łuskowanym wzorem złożonym z czarnych pióro rdzawych obwódkach. Na bokach szyi czarno-białym kołnierzyk. Ogon z czarno-białym paskiem przedkońcowym, widocznym zwłaszcza u zrywającego się lub lądującego ptaka. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje zadrzewienia, brzegi lasów w krajobrazie rolniczym. Gniazdo zakłada na drzewach lub krzewach. W okresie V-VIII składa 2 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 13-14 dni. Wyprowadza 2-3 lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VIII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: nasiona roślin zielnych. Liczebność w Polsce szacowana na 40-70 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, rośliny zielne), Carex – rodzaj z rodziny Cyperaceae (botanika leśna, rośliny zielne), turzycowate, ciborowate), jeden najliczniejszych wśród roślin okrytozalążkowych, liczący około 2000 gatunków występujących na całym świecie. W Polsce około 100 gatunków. Należą do niego wieloletnie rośliny zielne, które często wytwarzają rozłogi i występują w formie luźnych darń lub zbitych kęp. Łodyga ma przeważnie kształt trójkątny na przekroju poprzecznym, jest ulistniona u podstawy, albo na całej długości. Pochwiaste liście mają blaszki płaskie i szerokie albo wąskie, niekiedy szczeciniaste. Błony komórkowe zewnętrznych tkanek łodyg i liści są wysycone krzemionką. Kwiaty skupione na wierzchołku łodygi w postaci kłosów. Są wiatropylne, rozdzielnopłciowe i pozbawione okwiatu, a składają się z 3 pręcików oraz 2- lub 3-krotnego, górnego słupka, który jest zamknięty w osobnej osłonce, tzw. pęcherzyku. W żyznych lasach liściastych częstymi gatunkami są: turzyca leśna (Carex sylvatica Huds.), turzyca palczasta (Carex digitata L.), turzyca orzęsiona (Carex pilosa Scop.) i turzyca cienista (Carem umbrosa Host.), natomiast w borach sosnowych – turzyca wrzosowiskowa (Carex ericetorum Pollich.), turzyca pigułkowata (Carex pilulifera L.), niekiedy także turzyca owłosiona (Carex hirta L.). W borach bagiennych występuje turzyca bagienna (Carex limosa L). Gatunkiem charakterystycznym dla olsów i zarośli łozowych z klasy Alnetea glutinosae jest turzyca długowłosa (Carex. elongata L.), a częstymi składnikami tych zbiorowisk są: turzyca błotna (Carex acutiformis L.), turzyca nibyciborowata (Carex pseudocyperus L.) i turzyca prosowa (Carex paniculata L.). Rośliną diagnostyczną dla lasów łęgowych ze związku Alno-Ulmion oraz zespołu podgórskiego łęgu jesionowego Carici remotae-Fraxinetum jest turzyca rzadkokłosa (Carex. remota L.).
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 »
Wszystkich stron: 32
