acydofilny pomorski las brzozowo-dębowy

(botanika leśna, fitosocjologia), zespół leśny o nazwie naukowej Betulo pendulae-Quercetum roboris R.Tx. 1930, z klasy Quercetea robori-petraeae, rzędu Quercetalia robori-petraeae i związku Quercion robori-petraeae. Zbiorowisko o wyraźnie atlantyckim typie rozmieszczenia geograficznego z centrum występowania w północno-zachodniej Europie,  gdzie należy do najbardziej rozpowszechnionych zespołów roślinnych na ubogich glebach piaszczystych. W Polsce osiąga wschodnią granicę zasięgu i reprezentowany jest przez postaci zubożałe o charakterze kresowym. Jego zasięg rozciąga się wąskim pasem wzdłuż wybrzeża Bałtyku, od zachodniej granicy państwa po rejon Mierzei Wiślanej. Fitocenozy omawianego zespołu występują na zapleczu wydm nadbrzeżnych; rozproszone są w obniżeniach wydm kopulastych zajętych przez bór sosnowy, a ponadto częste są w sąsiedztwie korony niewysokich klifów, gdzie przypowierzchniową warstwę gleby buduje piasek nawiany na glinę zwałową. W drzewostanie najczęściej dominuje dąb szypułkowy, a domieszkę stanowią: brzoza brodawkowata, jarzębina i osika, niekiedy także buk, olsza czarna i jesion. Z krzewów najczęściej występują: kruszyna, wiciokrzew pomorski, jałowiec, porzeczka alpejska, suchodrzew pospolity, porzeczka czerwona i leszczyna. W runie reprezentowane są gatunki żyznych i średnio żyznych lasów liściastych, np. zawilec gajowy i gwiazdnica wielkokwiatowa oraz gatunki borowe, np. borówka czarna, pszeniec zwyczajny, a także kłosówka miękka, jastrzębiec baldaszkowaty, przytulia pospolita i tomka wonna. Stałymi składnikami warstwy mszystej są: rokietnik pospolity, brodawkowiec czysty, gajnik lśniący i płonnik strojny.  

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Matuszkiewicz J.M. 2007. Zespoły leśne Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.