aktywność enzymatyczna gleby

(gleboznawstwo leśne), aktywność enzymatyczna gleby, czyli aktywność enzymów jest uważana za ogólny, pośredni wskaźnik liczebności i aktywności mikroorganizmów w glebie. Podstawowym procesem w w glebach leśnych jest rozkład związków organicznych pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, który aktywują → dehydrogenazy i → celulazy, rozkład związków azotu wspomagają → proteazy i → ureazy, a związków fosforu → fosfatazy. Aktywność enzymatyczna gleby stanowi czuły wskaźnik ich żyzności i urodzajności. Szybkość reakcji enzymatycznej jest zależna od wielu czynników zarówno fizycznych, jak i chemicznych. Oprócz stężenia enzymu i stężenia substratu, na aktywność enzymu mają wpływ takie czynniki jak: temperatura, pH gleby w którym zachodzi reakcja. Aktywność enzymatyczna gleby to element dziedziny nauki zwanej → biochemia i biogeochemia gleby.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Januszek K. 1999. Aktywność enzymatyczna wybranych gleb leśnych Polski południowej w świetle badań polowych i laboratoryjnych. Seria Rozprawy. Zasz. Naukowe AR Kraków, z. 250. s.132.

Publikacje powiązane tematycznie

Januszek K. 1999. Aktywność enzymatyczna wybranych gleb leśnych Polski południowej w świetle badań polowych i laboratoryjnych. Seria Rozprawy. Zasz. Naukowe AR Kraków, z. 250. s.132.
Paul E.A., Clark F.E. 2000. Mikrobiologia i biochemia gleb, Wydawnictwo UMCS, Lublin.
Bielinska E.J., Baran S., Domżał H., 2000. Zastosowanie wskaźników enzymatycznych do oceny wpływu rocznych zabiegów agrotechnicznych na poprawę właściwości gleby lekkiej. Fol. Univ. Stetin. 211 Agricult. 84 s. 35–40.