analiza sitowa

(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), polega na przesiewaniu gruntu (wysuszonego do stałej masy) przez kolejne sita o znormalizowanych wymiarach oczek kwadratowych: 40; 25; 10; 2; 1; 0,5; 0,25; 0,10; 0,071 lub 0,063 mm i obliczaniu w procentach masy ziaren pozostających na poszczególnych sitach, w stosunku do całkowitej suchej masy badanej próbki gruntu. Zawartość wagową ziaren gruntu pozostałych na każdym sicie oblicza się ze wzoru:
S_i =(m_si/m_s) 100%
gdzie:
m_si – masa suchych ziaren pozostałych na sicie,
m_s – masa całej suchej próbki wziętej do analizy.
Mając wyznaczone wartości S_i, oblicza się kolejno ich sumy, przy czym rozpoczyna się od sita najgrubszego, a następnie sporządza się wykres uziarnienia (krzywą uziarnienia) gruntu.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

S. Pisarczyk. 2001. Gruntoznawstwo inżynierskie. PWN Warszawa.