analiza stanu zasobów drzewnych

(urządzanie lasu), analizę stanu zasobów drzewnych (według obrębów leśnych oraz łącznie) należy przeprowadzić przez porównanie najważniejszych danych i statystyk z bieżącej (ostatniej) inwentaryzacji z uzyskanymi w wyniku poprzednich inwentaryzacji, a także odpowiednimi wielkościami prognozowanymi na koniec okresu obowiązywania sporządzanego planu urządzenia lasu. Najważniejsze dane oraz statystyki ujmowane są w tabeli XIII i dotyczą:

1) powierzchni leśnej (zalesionej i niezalesionej);

2) sumarycznej wielkości zasobów miąższości na powierzchni leśnej zalesionej i niezalesionej;

3) przeciętnej zasobności na 1 hektar według klas i podklas wieku drzewostanów;

4) przeciętnej zasobności na 1 hektar (iloraz wielkości z pkt 2 przez wielkość z pkt 1);

5) przeciętnego wieku drzewostanów, obliczanego jako średni ważony według wieków panujących poszczególnych drzewostanów (przy czym wagą jest powierzchnia tych drzewostanów, zaś dla gruntów leśnych niezalesionych przyjmuje się wiek 0);

6) uśrednionych przyrostów bieżących (spodziewanego – tabelarycznego oraz uzyskiwanego – użytecznego), odniesionych do jednego hektara oraz jednego roku;

7) przeciętnej miąższości użytków głównych (oddzielnie rębnych i przedrębnych) za okres obowiązywania planu urządzenia lasu, odniesionych do 1 hektara powierzchni leśnej (zalesionej i niezalesionej) oraz do 1 roku (iloraz pozyskanej miąższości – przeliczonej na miąższość brutto – przez powierzchnię zalesioną i niezalesioną z końca okresu oraz przez liczbę lat w okresie);

8) orientacyjnego średniego wieku rębności drzewostanów nadleśnictwa, obliczonego jako średnio ważony z przeciętnych wieków rębności przyjętych podczas KZP dla grup gatunków drzew w nadleśnictwie, przy czym wagą jest powierzchnia grup gatunków drzew o jednakowym wieku rębności.

Do określenia pożądanego kierunku rozwoju oraz pożądanego stanu docelowego zasobów drzewnych nadleśnictwa należy rozważyć wnioski wynikające z analizy gospodarki leśnej za okres obowiązywania dotychczasowego planu urządzenia lasu oraz wnioski z porównania, o którym mowa powyżej.

Analizę stanu zasobów drzewnych wraz z określeniem pożądanego docelowego stanu tych zasobów na koniec planowanego okresu gospodarczego sporządza się dla danego nadleśnictwa na podstawie wszechstronnie rozeznanych warunków przyrodniczych i ekonomicznych oraz przewidywanych przedsięwzięć gospodarczych, jak też ochronnych, dotyczących m.in. stopniowego zmniejszania istniejących różnic pomiędzy:

a) rzeczywistym i pożądanym, odpowiednio do siedliskowych typów lasu oraz siedlisk przyrodniczych, składem gatunkowym drzewostanów;

b) rzeczywistą i pożądaną, odpowiednio do wymagań trwałości lasów i ciągłości ich użytkowania, budową lasu oraz strukturą wiekową drzewostanów;

c) rzeczywistym i pożądanym, odpowiednio do wymagań stabilności lasu, stanem zdrowotnym i sanitarnym drzewostanów;

d) rzeczywistą i pożądaną, odpowiednio do wielkości użytecznego przyrostu bieżącego miąższości, wielkością zasobów miąższości drewna;

e) rzeczywistą i pożądaną, odpowiednio do możliwości produkcyjnych lasu oraz potrzeb pielęgnowania, przebudowy i odnowienia drzewostanów, podażą surowca drzewnego.

Do wyszczególnionych wyżej wymagań nie można zastosować znanych rozwiązań i obliczeń modelowych. Analiza stanu zasobów drzewnych, wraz z określeniem pożądanego docelowego stanu tych zasobów na koniec planowanego okresu gospodarczego, ma bowiem charakter indywidualnej ekspertyzy opisowej, do której można wprowadzić uzasadnioną korektę na każdym etapie planowania urządzeniowego.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Instrukcja Urzą-dzania Lasu, CILP Warszawa 2012, cz. I, § 77