(arborystyka, pielęgnowanie drzew), w metodach AfB (Arbeitsstelle für Baumstatik) i SIM (Static Integrated Measuring) wykonuje się test ciągnięcia, w wyniku którego określa się stabilność drzew. Pomiarowi podlega kąt przechylenia drzewa (zmiana kąta podstawy pnia w stosunku do gruntu w zakresie 0,1–0,25° (0,5°) mierzona jest z zastosowaniem inklinometru – czujnika o działce skali 1/100°) oraz zmiany długości włókien drewna w zewnętrznych rozciąganych strefach pnia (rejestrowane przy użyciu elastometru – czujnika o działce skali 1/1000 mm). Poprzez odniesienie uzyskanych wielkości do właściwego dla danego drzewa granicznego poziomu wytrzymałości na powstanie wykrotu określa się poziom stabilności charakterystyczny dla danego drzewa. Badanie obciążenia drzewa polega na skonstruowaniu jego cyfrowego obrazu, a następnie przeprowadzeniu analizy rozprzestrzenienia korony drzewa w odniesieniu do krzywej dystrybucji wiatru. Wnioskowanie opiera się na danych empirycznych – baza pomiarowa obejmuje kilka tysięcy drzew mierzonych w różnych warunkach wzrostowych. Jako zalety opisanego podejścia wymienić należy niedestrukcyjność, powtarzalność, obiektywizm zastosowanych pomiarów oraz powstanie bazy do testowania drzew. Ograniczenia metody polegają na znacznej koszto- i czasochłonności.
Sinn G., Sinn T., Männl U. 1999. AfB-Methode und Inclino-Methode – zwei unterschiedliche Mess- und Auswerteverfahren zur Standsicherheitsbestimmung von Bäumen. Stadt und Grün 48(8): 549–551.
Kolařik J. 2002a. Kontrola provozni bezpečnosti stromůpomoci přistrojů (praktické zkušenosti). [W:] Zbornik prispevkov. Bratislava: 53–57.
Siewniak M. 2005. Tensometryczny pomiar wytrzymałości pnia na złamanie i stabilności drzewa w gruncie. [W:] Pielęgnacja i ochrona zieleni miejskiej. Red. P. Śliwa, K. Wiech. Text, Kraków: 43–47.
Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.