barwa drewna

(nauka o surowcu drzewnym), barwa drewna (ciała) jest następstwem selektywnego odbijania i rozpraszania promieni świetlnych o charakterystycznej dla danego ciała długości fal. Ciało ma barwę odpowiadającą składowi widmowemu odbitych i rozproszonych promieni. Drewno w zależności od gatunku, ma barwę zbliżoną do białej, żółtej, brunatnej, czerwonej, zielonej lub czarnej. Drewno białe odbija, drewno czarne pochłania prawie wszystkie barwy występujące w białym swietle. Barwa drewna zależy od wielu czynników zewnętrznych, wśród których największą rolę odgrywają warunki klimatyczne. U niektórych gatunków drzew zależy również od warunków siedliskowych. Szeroką skalą barw odznacza się np. dąb, mający zależnie od siedliska barwę od piaskowej przez brązową i brunatną do czerwonej. Drewno drzew strefy podzwrotnikowej ma zabarwienie bardziej intensywne aniżeli umiarkowanej. 

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Krzysik F. 1974. Nauka o drewnie. PWRiL, Warszawa