bezjądrowe organizmy (akarionty)

(botanika leśna, systematyka roślin), jednostka systematyczna w randze królestwa obejmująca organizmy, których komórki mają bardzo prostą strukturę – materiał zawierający informację genetyczną nie jest izolowany od cytoplazmy błoną. Brak jądra powoduje, że komórki tych organizmów nie mają precyzyjnych mechanizmów podziału komórkowego, takich jak mitoza i mejoza i nie mają także chromosomów typowych dla organizmów eukariotycznych. W komórkach tych brak również takich organelli, jak mitochondria plastydy, struktury Golgiego, nie ma w nich też prądów plazmatycznych. Królestwo Procaryota  dzieli się na dwa podkrólestwa – Archebacteria (archebakterie) i Eubacteria (eubakterie). Do pierwszej grupy należą bakterie zamieszkujące skrajne siedliska beztlenowe i silnie zasolone oraz wody o wysokiej temperaturze. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech archebakterii jest budowa lipidów wchodzących w skład błony komórkowej (rozgałęzione łańcuchy połączone z cząsteczką glicerolu wiązaniem eterowym). Podkrólestwo Eubacteria, u którego przedstawicieli lipidy w błonie komórkowej o prostych łańcuchach są połączone z cząstką glicerolu połączeniem estrowym, obejmuje organizmy bardzo różnorodne, jednokomórkowe i wielokomórkowe oraz samożywne i cudzożywne. Eubakterie dzielimy na trzy duże gromady: sinice (Cyanophyta) i protochlorofity (Protochlorophyta), w większości samożywne formy fotosynetyzujące, oraz bakterie (Bacteria), przeważnie cudzożywne, rzadziej chemoautotrofy.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Szweykowska A., Szweykowski J. 2007. Botanika. T. 2. Systematyka. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.