(gleboznawstwo leśne), zaburzenia w układzie poziomów genetycznych w glebach wywołane różnymi czynnościami życiowymi organizmów zwierzęcych w nich żyjących. Prowadzi do zatarcia pierwotnych cech, mieszania poziomów gleb wskutek kopania otworków, norek, a także pozostawiania przez organizmy odchodów.
Prusinkiewicz Z. 1999. Środowisko i gleby w definicjach. "Turpress" Toruń.
Stanisław Brożek
Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.
Powszechna encyklopedia PWN. Warszawa: PWN, 2010.
Prusinkiewicz Z. 1999. Środowisko i gleby w definicjach. "Turpress" Toruń.
Górny M. 1975. Zooekologia gleb leśnych. PWRiL.