blokada tkanek przewodzących po cięciach

(arborystyka, pielęgnowanie drzew), blokada tkanek przewodzących w sąsiedztwie miejsca cięcia gałęzi polega na funkcjonalnym przeciwdziałaniu rozwojowi grzybów patogenicznych. Odizolowanie zainfekowanych tkanek drzewnych następuje poprzez likwidację drożności naczyń, cewek i przewodów żywicznych w drewnie oraz wiązek sitowych w łyku. Zatykanie naczyń następuje w wyniku wrastania komórek miękiszu drzewnego (wcistki) przez jamki do światła przewodów. Zatykanie cewek następuje w efekcie wygięcia ścian w jamkach lejkowatych tak, że torusy zamykają wyloty jamek. Przewody żywiczne są zasklepiane przez wcistki. Z czasem wnętrze naczyń i cewek wypełnia się związkami twardzielowymi: żywicami, gumami, garbnikami i związkami mineralnymi. Przerwanie ciągłości tkanek jest związane z procesem twardzielowania, zachodzącym u niektórych gatunków drzew. Strefy drewna twardzielowego są w pewien sposób zabezpieczone przed infekcjami grzybowymi, jednak bariera ta w dłuższym okresie czasu jest nietrwała, a drewno ulega rozkładowi. Rany po wykonanych cięciach, podobnie jak w przypadku zranienia mechanicznego korowiny wraz z łykiem, powodują powstawanie tzw. fałszywej twardzieli, chociaż teoretycznie termin ten jest zarezerwowany dla drzew liściastych beztwardzielowych, a wywołana zmiana należy do tzw. zabarwień biologicznych.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.

Publikacje powiązane tematycznie

Giefing D.F. 1999. Podkrzesywanie drzew w lesie. Wydawnictwo AR w Poznaniu, Poznań.
Kimbar R. 2009. Fałszywa twardziel. Las Polski, 12: 26–27.
Kowalik E. 2008. Czy możemy zapobiegać fałszywej twardzieli? Las Polski, 5: 18–19.
Tomanek J. 1980. Botanika leśna. PWRiL, Warszawa.