(zoologia leśna, ptaki), (łac. Circus pygargus, ang. Montagu's Harrier) ptak z rodziny Accipitridae (jastrzębiowate), rzędu Accipitriformes (szponiaste). Długość ciała 39-50 cm, rozpiętość skrzydeł 96-116 cm, masa ciała 227-440 g. Wyraźny dymorfizm płciowy. Ubarwienie dorosłego samca popielate z czarnymi dłoniowymi częściami skrzydeł, pojedynczym czarnym paskiem na ich wierzchu oraz dwoma na spodzie. Na brzuchu i pokrywach podskrzydłowych rdzawe kreski, a na ogonie niewyraźne pręgowanie. Nieco większa samica jest brunatna z wierzchu i brązowo kreskowana na płowym tle od spodu z białą plamą na pokrywach nadogonowych. Młode podobne do samic, ale rdzawe od spodu. W Polsce dość rozpowszechniony i coraz liczniejszy gatunek lęgowy. Zamieszkuje turzycowiska, łąki pola rzepaku i zbóż. Gniazdo zakłada na ziemi. W okresie V-VI składa 4-5 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 28-29 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VIII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: małe kręgowce łąkowe głównie gryzonie. Liczebność w Polsce szacowana na 1300-2500 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą i dodatkowym zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji mogących powodować płoszenie lub niepokojenie.
Dariusz Graszka - Petrykowski
Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław