bocian biały

(zoologia leśna, ptaki), (łac. Ciconia ciconia, ang. White Stork) ptak z rodziny Ciconiidae (bociany), zaliczanej obecnie do rzędu Pelecaniformes (pelikanowe). Długość ciała 95-110 cm, rozpiętość skrzydeł 180-218 cm, masa ciała 2275-4400 g. Powszechnie znany ptak o białym upierzeniu z czarnymi lotkami oraz długimi czerwonymi nogami i dziobem. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje osady ludzkie w pobliżu łąk i pastwisk. Gniazdo zakłada na drzewach, budynkach lub słupach teletechnicznych. Buduje jedne z największych gniazd, mogących osiągać do 2 m wysokości i 1,5 m średnicy. Czasem gniazduje kolonijnie, natomiast rzadko z dala od ludzi. W okresie IV-V składa 3-5 jaj, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 33-34 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VIII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: drobne ssaki, płazy, gady, ryby, owady, dżdżownice. Liczebność w Polsce szacowana na 44-46 tysięcy par, co oznacza że nasz kraj zamieszkuje 25% światowej populacji tego gatunku. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław