borowik szlachetny

(uboczne użytkowanie lasu), Boletus edulis Bull. - Najchętniej zbierany grzyb leśny w Polsce, zwykle pod nazwą „prawdziwek”. Występuje w borach iglastych, nieco rzadziej w lasach mieszanych i liściastych. Owocniki pojawiają się od czerwca do października, często w miejscach prześwietlonych; zwykle pojedynczo lub w niewielkich grupach. Kapelusz o średnicy 5 - 25 cm, początkowo wypukły, u starszych owocników spłaszczony. Górna powierzchnia kapelusza u młodych egzemplarzy jest jasna, prawie biaława, z czasem ciemnieje do  jasno- lub ciemnobrązowej. Rurki długości 8-30 mm, w młodości kremowe, w miarę dojrzewania zarodników stają się żółto- lub oliwkowozielone. Trzon pełny, mocny, często maczugowaty, wysokości 5 - 20 cm, białawy z szarym odcieniem, szarobrązowy, później brązowawy, w górnej części pokryty siateczką. Miąższ białawy, niezmienny w kolorze, o przyjemnym smaku i intensywnym grzybowym zapachu. Wyśmienity grzyb jadalny, nadający się do wszelkiego rodzaju przetwórstwa. Szczególnie ceniony jest w postaci suszu, jako że zachowuje jasny kolor i nabiera wyjątkowo intensywnego aromatu.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Grzywacz A., Staniszewski P., 2003. Wiem, co zbieram w lesie. Oficyna Wydawnicza MULTICO. Warszawa.
Gumińska.B., Wojewoda W. 1988. Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL.

Publikacje powiązane tematycznie

Dermek A., 1988. Grzyby znane i mniej znane. PWRiL, Warszawa.
Fluck M. Jaki to grzyb? Delta Warszawa 1995.
Grzywacz A., 1990. Grzyby leśne. PWRiL, Warszawa.
Læssøe T., Del Conte A.1997. Grzyby. Wielka Księga. Warszawa, Wydawnictwo Wiedza i Życie.
Staniszewski P. 2011: Użytkowanie grzybów leśnych – możliwości i zagrożenia. Biblioteczka Leśniczego. Zeszyt 321. Wyd. Świat, Warszawa.