Bucz dębowiec

(entomologia leśna) Xiphydria longicollis (Geoffroy, 1785), błonkówka z rodziny buczowatych (Xiphydriidae). Występuje w środkowej Europie, Ukrainie i na Bałkanach. W Polsce wcześniej rzadko notowany, lecz w związku z zamieraniem drzewostanów dębowych, pojawia się lokalnie coraz liczniej. Rozwija się na drzewach zdrowych, osłabionych, zamierających głownie dębu, brzozy, klonu i gruszy. Imago długości 10-16 mm u samca i 13-22 mm u samicy. Białą, beznoga larwa z kolcem na końcu odwłoka dorasta do 15-20 mm długości. Rójka odbywa się od lipca do późnej jesienie (kulminacja lipiec-sierpień). Samica za pomocą pokładełka składa jaja w drewnie na głębokość 3 mm. Larwy żerują w bielu, czasem w zewnętrznej części twardzieli, tworząc chodniki o poprzecznym przebiegu do osi pnia z charakterystycznymi przyciemnionymi ściankami wypełnionym białożóltymi trocinkami i ekskrementami. Cykl rozwojowy trwa od roku do dwóch lat. Groźny szkodnik techniczny, który też przenosi grzyby powodujące zgniliznę białą. Na Ukrainie był jednym z głównych przyczyn zamierania drzewostanów.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Kolk A., Kinelski S., Starzyk, J. R. 1996. Atlas szkodliwych owadów leśnych. Multico Oficyna Wydawnicza