Butwiak owłosiony

(entomologia leśna) Pselactus spadix (J.F.W. Herbst, 1795), chrząszcz z rodz. ryjkowcowate (Curculionidae) . Występuje w Europie południowej i środkowej, oraz na południu północnej części kontynentu, północnej Afryce, a także został zawleczony na Madagaskar,  do Australii, Nowej Zelandii i Ameryki Północnej.  W Polsce rozprzestrzeniony w całym kraju, ale liczny tylko lokalnie. Rozwija się na silnie zawilgoconym i zagrzybionym drewnie gatunków liściastych i iglastych. Zasiedla drewno martwe, a na żywych jedynie martwice boczne, ponadto spotykany na pniakach, drewnie leżącym oraz w elementach drewnianych w budynkach, gdzie drewno jest zawilgocone, a także na palach portowych i mostowych oraz drewnianej obudowie wyrobisk górniczych. Chrząszcz od długości 2,9-3,5 mm, larwa białożółta, łukowato zagięta osiągająca długość 10 mm. Biologia mało znana. Jaja składane przez samice w szczeliny drewna, gdzie po wylęgu larwy drążą chodniki w miękkiej warstwie słoja rocznego, głównie w bielu. Chodniki o okrągłym przekroju zapełnione są bardzo drobną mączką. W drzewostanach nie powodują znaczących szkód, jednakże są bardzo groźnym szkodnikiem konstrukcji budowlanych.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Kolk A., Kinelski S., Starzyk, J. R. 1996. Atlas szkodliwych owadów leśnych. Multico Oficyna Wydawnicza