cetyna

(uboczne użytkowanie lasu), uiglone gałązki (np.sosny, świerka, jodły, jałowca), odcięte lub odłamane z koron ściętych drzew lub krzewów, o przeznaczeniu na stroisz lub do przerobu przemysłowego, w celu uzyskania np. olejków eterycznych, mąki paszowo-witaminowej lub pasty chlorofilowo-karotenowej. Cetynę dzieli się na 2 klasy jakości - lepsza jakościowo jest cetyna o zdrewniałych pędach krótszych i cieńszych. Cetyna użytkowa powinna być świeża, o nie zmienionej barwie igliwia i charakterystycznym zapachu, bez zanieczyszczeń i nadmiernego zawilgocenia. Dopuszczalny czas składowania cetyny wynosi: latem do 3 dni, zimą do 2 miesięcy. Obecnie stopień wykorzystania tego surowca jest w Polsce niewielki, głównie do celów dekoracyjnych, jako stroisz.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Barszcz A. 2011. Surowce leśne. Materiały do wykładów. KULiD, UR Kraków.