choroby grzybowe

(ekologia lasu, środowiskowe zagrożenia drzew i drzewostanów), spośród sprawców chorób drzew na uwagę zasługują przede wszystkim grzyby. Bardzo podatne na infekcje grzybowe są siewki drzew. Pączki atakowane są przez grzyby rzadko, natomiast częste są infekcje igieł, liści i pędów, prowadzące niekiedy do znacznych strat przyrostu i wypadów. Mogą być infekowane również owoce i nasiona, zwłaszcza przy dużej wilgotności otoczenia. Infekcje kory, wprawdzie dość częste nie są na ogół groźne. Do najpoważniejszych należą choroby korzeni oraz zgnilizny pnia.
Korzenie drzew najczęściej atakowane są przez opieńkę miodową (Armillariella mellea). Szczególnie podatne są drzewa osłabione przez suszę, źle odżywione, na glebach niezbyt kwaśnych. Znacznie spada odporność u drzew traktowanych herbicydami, które ponadto stymulują rozwój rizomorf opieńki.
Poważne uszkodzenia korzeni drzew powodowane są również przez hubę korzeni (Heterobasidion annosum), jednak w pierwszym rzędzie atakuje ona pnie drzew (zarówno przez korzenie i twardziel, jak i przez rany na pniu) powodując ich zgniliznę. Jej rozwojowi sprzyja wysoka wilgotność względna powietrza. Zarodniki roznoszone są przez wiatr na duże odległości. Idealnymi wrotami infekcji są pniaki pozostające po trzebieży. Od nich zakażane są korzenie pozostałych na pniu drzew, które z kolei mogą infekować sąsiednie drzewa. Zakażenie korzeni może się odbywać również bezpośrednio przez zarodniki wmywane do gleby przez wodę opadową.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Jerzy Modrzyński (z wykorzystaniem: Mańka K. (2005): Fitopatologia leśna. PWRiL, Warszawa;
Schönhar S. (1989): Pilze als Schaderreger. W: Schmidt-Vogt H. Die Fichte. II/2 - Krankheiten. Schäden. Fichtensterben.Verlag Paul Parey, Hamburg i Berlin)

Publikacje powiązane tematycznie

Mańka K. (2005): Fitopatologia leśna. PWRiL, Warszawa;
Schönhar S. 1989. Pilze als Schaderreger. W: Schmidt-Vogt H. Die Fichte. II/2 - Krankheiten. Schäden. Fichtensterben.Verlag Paul Parey, Hamburg i Berlin;