dostosowanie osobników

(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), miarą dostosowania jest zdolność osobnika do wyprodukowania potomstwa, które będzie reprezentować jego cechy w następnym pokoleniu. Względne dostosowanie różnych osobników może być różne; wynika to częściowo z różnic genetycznych między osobnikami, częściowo zaś z różnic w warunkach środowiska, w jakich przychodzi żyć różnym osobnikom. Te osobniki w populacji, których dostosowanie jest najlepsze, mają też największy udział w przekazywaniu swoich cech następnym pokoleniom. Jeśli różnice w dostosowaniu osobników wiążą się z ich zróżnicowaniem genetycznym, struktura genetyczna populacji w kolejnych pokoleniach będzie się zmieniała. Proces zróżnicowanego rozmnażania i przeżywania osobników odmiennych genetycznie nazywamy doborem naturalnym.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

Publikacje powiązane tematycznie

Falińska K. (2004): Ekologia roślin. PWN, Warszawa.
Faliński J.B. (2001): Przewodnik do długoterminowych badań ekologicznych. PWN. Warszawa.
Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.