(inżynieria leśna, hydrologia), proces zachodzący powszechnie w roztworach wodnych, polegający na rozpadzie cząsteczek wody na jony OH– i H+ oraz rozpuszczanych w wodzie substancji na jony. Zachodzi w wyniku oddziaływania substancji rozpuszczanej i cząsteczek wody. Dysocjacji elektrolitycznej ulegają nieorganiczne kwasy, zasady i sole oraz niektóre związki organiczne. Dysocjacja elektrolityczna ustala stosunek stężeń jonów H+ iOH– (właściwie H2O+ i OH–), decydując o kwasowości (zasadowości) roztworu oraz o stanie innych równowag hydrogeochemicznych zachodzących w wodach podziemnych.ang. electrolytic dissociation
Słownik hydrogeologiczny. Praca zbiorowa pod red. J. Dowgiałło, A. Kleczkowski, A. Macioszczyk, A. Rożkowski. PIG, Warszawa, 2002