dystroficzna gleba leśna

(gleboznawstwo leśne), za dystroficzne gleby uznaje się najuboższe jednostki pedonów, jakie wykształcają się na obszarze niżu, na jałowych, głębokich, luźnych piaskach wydmowych, rzecznych bądź wodnolodowcowych. Łączy te utwory silne zakwaszenie, ubóstwo substancji ilastych i składników odżywczych. Tworzą je gleby suche i świeże jak arenosole, ubogie gleby bielicowe i rdzawe, a także wilgotne i mokre glejobielicowe i torfowo-murszowe, a także gleby torfowe torfowisk wysokich. W grupie dystroficznych gleb w lasach suma zawartości frakcji o średnicy <0,02 mm, zasobów kationów, kwasowość przeliczonej i azotu przeliczonego ujęte w indeks → SIG waha się granicach 4 do 13. Prezentuje to załączony rysunek, który pochodzi z publikacji stanowiących źródło definicji i gdzie znajdują się dalsze szczegóły. Są to gleby porastane naturalną roślinnością borów sosnowych. Drzewostan na siedliskach borów tworzy sosna niskiej bonitacji (II,5 – IV), czasem z domieszką brzozy i świerka. Jeżeli w takich drzewostanach występuje dąb, to pełni on funkcję biocenotyczną, rosnąc w podszycie. Runo tworzą wyłącznie rośliny dystroficznych siedlisk z dominacją borówki czernicy (Vaccinium myrtillus), brusznicy (Vaccinium vitis-idaea), śmiałka darniowego (Deschampsia flexuosa) oraz mchów z rodzaju Pleurozium, Dicranum, Leucobryum. Potencjalnym zbiorowiskiem jest kontynentalny lub subkontynentalny bór świeży (Leucobryo-Pinetum, Peucedano-Pinetum) zaś na wilgotniejszych glebach bór wilgotny (Molinio-Pinetum).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Brożek S., Zwydak M., Pacanowski P. 2011: Odmiany troficzne podtypów gleb jako jednostki niższego rzędu w systematyce gleb w lasach. Rocz. Glebozn. LXII, 4, 124- 132.
Brożek S., Zwydak M., Lasota J. 2008. Liczbowy indeks troficznych odmian podtypów gleb bielicowych i rdzawych. Rocz. Glebozn. T. LIX, 1, 7-17.

Publikacje powiązane tematycznie

Brożek S., Zwydak M., Wanic T., Gruba P., Lasota J. 2007. Kierunki doskonalenia metod ozpoznawania siedlisk leśnych. Sylwan.2, 26-34.
Brożek S. 2011. Gleby siedlisk leśnych terenów chronionych nizin i wyżyn Polski – synteza badań. Rocz. Glebozn. LXII, 190 – 198.
Brożek S., Lasota J., Zwydak M., Wanic T., Gruba P., Błońska E. 2011. Zastosowanie siedliskowego indeksu glebowego (SIG) w diagnozie typów siedlisk leśnych. Rocz. Glebozn. LXII, 4, 133- 149.
Brożek S., Zwydak M., Lasota J. 2008. Liczbowy indeks troficznych odmian podtypów gleb bielicowych i rdzawych. Rocz. Glebozn. T. LIX, 1, 7-17.
Brożek S., Zwydak M., Pacanowski P. 2011: Odmiany troficzne podtypów gleb jako jednostki niższego rzędu w systematyce gleb w lasach. Rocz. Glebozn. LXII, 4, 124- 132.
Lasota J., Brożek S., Zwydak M., Wanic T. 2011. Różnorodność gleb acydofilnych lasów liściastych, świetlistej dąbrowy subkontynentalnej oraz ubogich postaci grądów. Rocz. Glebozn. LXII, 4, 73- 92.
Lasota J., Brożek S., Zwydak M.,Wanic T. 2011. Różnorodność gleb żyznych buczyn i grądów. Rocz. Glebozn. LXII, 4, 93- 108.
Lasota J., Zwydak M., Wanic T., Brożek S. 2011. Różnorodność gleb zespołów borów mieszanych. Rocz. Glebozn. LXII, 4, 54- 72.
Wanic T., Brożek S., Lasota J., Zwydak M. 2011. Różnorodność gleb olsów i łęgów. Rocz. Glebozn. LXII, 4, 109- 123.
Zwydak M., Lasota J., Brożek S., Wanic T. 2011: Różnorodność gleb zespołów borów sosnowych. Rocz. Glebozn. LXII, 4, 39-53.

dystroficzna gleba leśna

Powiązane hasła

Zdjęcia

Rysunki

Tabele

Mapy

Filmy

Pliki

Indeks alfabetyczny:

Indeks tematyczny:

Zgłoś uwagę do hasła

Szybki kontakt