działka ewidencyjna

(geodezja), najmniejsza jednostka powierzchniowa podziału kraju, położona w granicach jednego obrębu ewidencyjnego, wydzielona za pomocą linii granicznych opartych o punkty geodezyjne (zwane granicznikami), mająca najczęściej kształt wieloboku, jednorodna pod względem prawnym, utworzona dla celów ewidencji gruntów i budynków.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Krzysztof Okła