dzięcioł średni

(zoologia leśna, ptaki), (łac. Dendrocopos medius, ang. Middle Spotted Woodpecker) ptak z rodziny Picidae (dzięciołowate), rzędu Piciformes (dzięciołowe). Długość ciała 19,5-22 cm, masa ciała 50-80 g. Na głowie czerwona czapeczka, czarny wąs niepołączony z nasadą dzioba, spód ciała czarno kreskowany, podogonie bladoróżowe. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje lasy liściaste i mieszane (grądy, dąbrowy, łęgi). Gniazduje w dziuplach, jednak ze względu na słaby dziób wykuwa je tylko w próchniejących konarach. W okresie V-VI składa 4-7 jaj, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 11-14 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek osiadły. Owadożerny. Liczebność w Polsce szacowana na 10-20 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław