(gleboznawstwo leśne), symbol poziomu głównego w glebach. Oznacza poziom zubożenia w wyniku procesów fizycznych i chemicznych (przemieszczanie frakcji ilastej, rozpuszczanie i wymywanie związków pochodzących z rozkładu materii organicznej i wietrzenia minerałów ). Występuje w glebach płowych jako → luvic (Eet), bielicowych jako → albic (Ees). Zapis morfologii gleb z użyciem wymienionych symboli zastosowano przy opisie morfologii typów i podtypów prezentowanych gleb.
Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.